Eκλεκτοί προσκεκλημένοι θα συμμετάσχουν στη συζήτηση, την οποία θα συντονίσει ο Μενέλαος Μελετζής. Ώρα έναρξης 6μμ, στην αίθουσα Rosso του ξενοδοχείου.
Το παρών θα δώσουν αλφαβητικά οι:
Σχεδόν έναν χρόνο μετά την οριστική εκκένωση του αυτοσχέδιου προσφυγικού καταυλισμού στον συνοριακό σιδηροδρομικό σταθμό της Ειδομένης, το καλοκαίρι του 2016, ο εικαστικός Γιώργος Κατσάγγελος δημιούργησε μια πολυμεσική εγκατάσταση μια διαφορετική «αρχαιολογική έκθεση» με σύγχρονα υλικά, στο Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, στη Μονή Λαζαριστών. Η εγκατάσταση αποτελείτο από ένα σύνολο αντικειμένων που συνέλεξε ο εικαστικός στις καθημερινές επισκέψεις του στην Ειδομένη το χρονικό διάστημα από τον Αύγουστο του 2015 μέχρι και το Μάιο του 2016, και κυρίως μετά την αιφνίδια εκκένωση του χώρου από τις ελληνικές αρχές, σε συνέχεια του οριστικού κλεισίματος των συνόρων και της απαγόρευσης αναχώρησης από το ελληνικό έδαφος. Η Ειδομένη καταγράφτηκε στην ιστορική μνήμη ως τόπος που συμπύκνωσε την αγωνία των ανθρώπων για επιβίωση μακριά από τον πόλεμο και την ανασφάλεια. Τα σύνορα συνιστούν το ενδότερο ερώτημα της εγκατάστασης. Τα σύνορα έξω και μέσα από τον εαυτό μας, τα όρια που μας χωρίζουν και μας εμποδίζουν να γνωρίσουμε, να ζήσουμε και εντέλει να ολοκληρωθούμε ως άνθρωποι. Τα αντικείμενα που εκτέθηκαν –παιχνίδια παιδιών, αντικείμενα καθημερινής χρήσης, παπούτσια και ρούχα- «καταγράφονται» ως στοιχεία-βοηθήματα της ανθρώπινης συμπεριφοράς που αναπτύχθηκε εκείνο το διάστημα κάτω από τις ιδιαίτερες συνθήκες στην Ειδομένη. Η εγκατάσταση ολοκληρώθηκε με φωτογραφικό υλικό και ηχητικές καταγραφές από το χώρο και τους ανθρώπους της Ειδομένης, ενώ παράλληλα προβλήθηκε video με συνεντεύξεις προσφύγων που έζησαν στον αυτοσχέδιο καταυλισμό.
Γιώργος Κατσάγγελος: από την πολυμεσική εγκατάσταση “RELICS TO ETERNITY/ΕΙΔΟΜΕΝΗ 2015-2016”
Ο Ηρακλής Παπαϊωάννου ήταν επιμελητής της έκθεσης «Μια άλλη ζωή: Ανθρώπινες ροές / Άγνωστες Οδύσσειες» στην οποία παρουσιάστηκαν περισσότερα από 160 έργα 26 φωτογράφων, από τους οποίους οι 24 είναι ενεργοί φωτοδημοσιογράφοι, που αποτύπωσαν με το ιδιαίτερο βλέμμα τους τη δραματική ανθρώπινη περιπέτεια που ξεκίνησε στην ταραγμένη γη άλλων χωρών για να μεταφερθεί στην ελληνική επικράτεια.
Σε κείμενο που συνυπογράφει με την Πηνελόπη Πετσίνη με την οποία είχαν από κοινού την επιμέλεια της έκθεσης παρατηρεί πως:
Ενώπιον φαινομένων όπως η προσφυγική κρίση, όμως, η θεωρία παλινδρομεί, αναγνωρίζοντας σιωπηλά την ανάγκη ψηλάφησης της κοινωνικής συνθήκης, σκιρτώντας μπροστά στο τραχιά ποιητικό ανθρώπινο πεπρωμένο και τη δυνατότητα της φωτογραφικής εικόνας να διεκδικεί μια θέση στη δημόσια σφαίρα για λογαριασμό όσων αποκλείονται από αυτή. Η φωτογραφία, άλλωστε, όπως η πραγματικότητα την οποία περιγράφει, μοιάζει η ίδια κομψόςφράχτης, ένα ατελές παιχνίδι ορίων που καλείται να επιβεβαιώσει το ιστορικό αίτημα του Lewis Hine, πριν από έναν σχεδόν αιώνα, «να ριχτεί φως στη σκοτεινή πλευρά της κοινωνικής ύπαρξης». Ίσως το φως που ρίχνει η φωτογραφία δεν είναι αρκετό. Ίσως καίριες πτυχές να μένουν συχνά τεχνηέντως εκτός κάδρου. Η λειψή όμως αυτή έστω δυνατότητά της να ερωτά, να φωτίζει, να σκαλίζει, να προσκαλεί τον αναστοχασμό, είναι μια από τις λίγες που μας έχουν απομείνει για να απεμποληθεί ανώδυνα.
Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο το κείμενο εδώ.
Φωτό: © Γιώργος Μουτάφης – από την έκθεση «Μια άλλη ζωή: Ανθρώπινες ροές / Άγνωστες Οδύσσειες».
Πάνω από 30,000 πρόσφυγες έφτασαν στη Βόρεια Ελλάδα τα τελευταία χρόνια κάτω από δύσκολες συνθήκες, οι οποίες συνδέονται με την αντιξοότητα του μονοπατιού της μετανάστευσης, την επαναλαμβανόμενη απώλεια, το αναπτυσσόμενο άγχος και το στρες λόγω της αβεβαιότητας που αντιμετωπίζουν για το μέλλον τους. Οι Γιατροί του Κόσμου τους προσκάλεσαν για να δημιουργήσουν μια γέφυρα μεταξύ τους, αλλά και μεταξύ των ιστοριών τους κι ως εκ τούτου να γίνουν φορείς έμπνευσης και μετασχηματισμού, δημιουργώντας την ομαδική εικαστική έκθεση Pain and Hope. Πρώτος σταθμός της έκθεσης ήταν φυσικά η Θεσσαλονίκη. Aκολούθησε η Τσεχία (Refu Festival και Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Πράγας), και η Αθήνα. Όπως δηλώνει σχετικά η κ. Παπαμήτρου: “Η έκθεση ξεκίνησε <…> στη Θεσσαλονίκη από το κλιμάκιο των Γιατρών του Κόσμου με ψυχολόγους και κοινωνικούς λειτουργούς, βρήκαμε πρόσφυγες που ενδιαφέρονταν να συμμετάσχουν, από τον καταυλισμό των Διαβατών και διάφορες δομές φιλοξενίας, όπως της ΜΚΟ Solidarity Now. Η ψυχοκοινωνική μας ομάδα στην Βόρεια Ελλάδα κατάφερε να κάνει δύο workshops στους πρόσφυγες, όπου οι ίδιοι οι πρόσφυγες συναποφάσισαν για το πως θα στηθεί η έκθεση» αναφέρει. «Στις 16 Μαρτίου στο Blue Refugee Center έγινε μια πρώτη γνωριμία μεταξύ των προσφύγων, συζήτησαν την σχέση που έχουν με την τέχνη και τι θα ήθελαν να κάνουν στο workshop, προσδιόρισαν το όνομα της έκθεσης και τα μηνύματα που θέλουν να περάσουν μέσω αυτής. Στις 23 Μαρτίου, άρχισε να στήνεται πιο οργανωμένα η έκθεση <…> Οι ίδιοι οι πρόσφυγες δυστυχώς δεν μπορούν να ταξιδέψουν και νιώθουν εγκλωβισμένοι, αλλά θέλουν να ταξιδέψουν τα έργα τους, όσο περισσότερο μπορούν.”
Εργάζεται ως φωτορεπόρτερ από τον Αύγουστο του 1992. Μέχρι το 1997 εργάστηκε για ελληνικά πρακτορεία φωτογραφιών στην Αθήνα, καλύπτοντας εγχώριες και διεθνείς ειδήσεις, ιστορίες, αθλητικά γεγονότα και ταξιδεύοντας ως ανταποκριτής στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Εργάστηκε για την καθημερινή εφημερίδα Έθνος από το 1997 έως το 1999, καλύπτοντας σημαντικά γεγονότα στην Ελλάδα και το εξωτερικό. O καταξιωμένος δημιουργός τα τελευταία 16 χρόνια για τις ανάγκες του Associated Press κάλυψε δεκάδες σημαντικές κοινωνικές και αθλητικές εκδηλώσεις σε όλο τον κόσμο (Ολυμπιακοί Αγώνες, Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου και Eυρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου, Παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Μπάσκετ, Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κολύμβησης, Formula 1, ταραχές και συγκρούσεις στην Κωνσταντινούπολη). Από το 2008 καταγράφει φωτοειδησεογραφικά την οικονομική και προσφυγική κρίση στην Ελλάδα με λήψεις όπως αυτή που βλέπετε στην κορυφή της σελίδας (λιμάνι Πειραιά, 7/9/15). Από τον Ιούνιο του 2014 είναι ο chief photographer του AP για την Ελλάδα, την Κύπρο, την Αλβανία και την ΠΓΔΜ.
Ήταν ανάμεσα στους φωτογράφους που συμμετείχαν με εικόνες τους στην έκθεση «Μια άλλη ζωή: Ανθρώπινες ροές / Άγνωστες Οδύσσειες».
Φωτό: Θανάσης Σταυράκης – Αφγανός μετανάστης προσεύχεται έξω από ένα εγκαταλειμμένο παλιό ξυλουργείο στην Πάτρα (28/5/15).
- Χώρος: Porto Palace Hotel (αίθουσα Rosso), 26ης Οκτωβρίου 65, 546 28 -Θεσσαλονίκη
- Hμερομηνία: Σάββατο 10 Μαρτίου 2018
- Ώρα προσέλευσης: 5:45μμ
- Ώρα έναρξης: 6μμ
- Είσοδος: ελεύθερη (υπάρχουν 30 θέσεις καθημένων, θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας)
Η συζήτηση πραγματοποιείται στα πλαίσια του 11ου Photonet Show:
διαβάστε το αναλυτικό πρόγραμμα όλων των εκδηλώσεων εδώ!
