Στα μέσα του Ιουνίου του 2014 η Canon προχώρησε στην ανακοίνωση της κυκλοφορίας του DPP 4.0. Δεν πρόκειται για ένα major update (από την έκδοση 3 στην 4) αλλά για ένα καινούριο πρόγραμμα, που διατηρεί κάποια κοινά χαρακτηριστικά με τις προηγούμενες εκδόσεις, παράλληλα όμως διαθέτει κάποια νέα και επανασχεδιασμένα εργαλεία που συντείνουν στην καλύτερη ποιότητα εικόνας.
Με το που ολοκληρώθηκε η εγκατάσταση, σε αντίθεση με το παρελθόν, διαπίστωσα ότι στο desktop υπήρχε ένα καινούριο thumbnail και πως το DPP 3.x.x συνέχιζε να υφίσταται. Δεν αντικαταστάθηκε. Αυτό είναι μια ιδιαιτερότητα του DPP 4.0, καθώς όπως προείπα δεν στοχεύει στην αναβάθμιση της προηγούμενης έκδοσης. Τα περίεργα όμως δεν σταματούν εδώ. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα μπορεί να διατίθεται δωρεάν, δεν υποστηρίζει όμως όλα τα μοντέλα της εταιρίας. Για κάποιο λόγο που οι ίδιοι γνωρίζουν, το DPP 4.0 είναι συμβατό μόνο με τα υφιστάμενα full frame μοντέλα της εταιρίας, κάτι που μεταφράζεται σε EOS 1D X, EOS 5D Mark III, EOS 6D, EOS 1D C. Μάλιστα, στο site από το οποίο το κατέβασα μου ζητήθηκε να δώσω ένα “συμβατό” σειριακό αριθμό προκειμένου να μου επιτρέψει να συνεχίσω. Με το που άνοιξα το πρόγραμμα διαπίστωσα ότι ναι μεν απεικόνισε σε thumbnails φωτογραφίες που ήταν τραβηγμένες με άλλα μοντέλα, δεν επέτρεπε όμως κανενός είδους παρέμβαση. Μόνο σε εικόνες που είχαν τραβηχτεί με τα προαναφερθέντα μοντέλα ενεργοποιούνταν τα πάνελ των εργαλείων. Το DPP 4.0 διαθέτει προφανώς τη δική του μηχανή επεξεργασίας, η οποία είναι εντελώς διαφορετική από εκείνη που ενσωμάτωναν οι έως τώρα εκδόσεις. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι ρυθμίσεις που έχουν γίνει -σε αρχεία συμβατών μηχανών- σε προηγούμενες εκδόσεις να μη διαβάζονται από την έκδοση 4. Προφανώς ισχύει και το αντίστροφο.
Μετά από τη μικρή εισαγωγή περνάω στην ουσία του πράγματος, δηλαδή στα νέα χαρακτηριστικά και στην καινούρια σχεδίαση του προγράμματος. Πριν από αυτό όμως θα ήθελα να τονίσω ότι δεν βρήκα αυτό που ήλπιζα ότι θα έχει, δηλαδή δυνατότητα επιμέρους διορθώσεων. Όλα τα sliders επηρεάζουν καθολικά την εικόνα. Το κεντρικό πάνελ του DPP 4.0 μοιάζει πλέον περισσότερο με αυτό που μας έχουν συνηθίσει τα ανεξάρτητα raw converters.
Το κεντρικό πλαίσιο του DPP 4.0, με το browser στα αριστερά και τα thumbnails να καταλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος.
Έχει αντικατασταθεί το ανοιχτόχρωμο γκρι και τη θέση του έχει πάρει ένα αρκετά πιο σκούρο, που μοιάζει σε εκείνο που προβάλλει το Photoshop στις default ρυθμίσεις του. Με το που ανοίγει, το πρόγραμμα διακρίνουμε στα αριστερά των browser, ενώ τη μεγαλύτερη επιφάνεια καταλαμβάνει το παράθυρο που προβάλλει τα thumbnails. Ακριβώς από πάνω υπάρχει μια γραμμή εντολών για Edit Image, Quick Check, Remote Shooting, Print και Save. Μέσω του Edit Image ανοίγει η γνωστή αλλά αναβαθμισμένη παλέτα εργαλείων. Το Quick Check επιτρέπει την προβολή σε μεγάλο μέγεθος, διευκολύνοντας τη βαθμονόμηση των εικόνων.
Μέσω του Quick Check, μπορείτε να προβάλλετε τις εικόνες σε μεγαλύτερη διάσταση και να τις βαθμονομήσετε ανάλογα.
Η δυνατότητα για Remote Shooting (ουσιαστικά tethering) είναι κάτι καινούριο για το DPP και γίνεται εφικτό μόνο εφόσον έχετε εγκαταστήσει την καινούρια έκδοση του EOS Utility. Η παλέτα των εργαλείων έχει πλέον 7 σελίδες (tabs). Αυτές περιλαμβάνουν τα εργαλεία των βασικών ρυθμίσεων, εργαλεία ελέγχου ευκρίνειας (θόρυβος/sharpening), εργαλεία ελέγχου καμπύλης τονικότητας, επιλογή χρωματικού χώρου, εργαλεία ρετούς, εργαλεία για crop και περιστροφή, καθώς επίσης και δυνατότητα ψηφιακής βελτίωσης φακού (κατεβάζοντας τα κατάλληλα προφίλ). Το πραγματικά νέο είναι το tab hue/saturation, το οποίο δίνει δυνατότητα επέμβασης και αλλαγής του hue, του κορεσμού και της φωτεινότητας οκτώ διαφορετικών καναλιών χρώματος.
Η κύρια νέα δυνατότητα του DPP 4.0 είναι εκείνη που επιτρέπει τον καθορισμό των hue, saturation και lightness σε οκτώ επιμέρους κανάλια χρώματος.
Στις βασικές ρυθμίσεις έχουμε επιτέλους ένα πρακτικό τρόπο για να κάνουμε fine tuning στην ισορροπία λευκού, ο οποίος στηρίζεται στην ύπαρξη δύο sliders (B/A, M/G). Στις βασικές ρυθμίσεις έχει ενσωματωθεί και το AOL (Auto Lighting Optimizer). Το Gamma Adjustment απέκτησε από τη μία επιλογή Auto και από την άλλη πιο αποτελεσματικά και γρήγορα sliders για καθορισμό contrast/shadows/highlights/color tone/saturation.
Καινούριο εργαλείο αποτελεί επίσης και η συγκριτική παράθεση πριν και μετά την επεξεργασία.
Γενικά λοιπόν η καινούρια έκδοση του DPP έχει βελτιωμένους χρόνους απόκρισης (είναι σημαντικό να τονίσω ότι “τρέχει” μόνο σε 64μπιτα συστήματα), έχει σαφέστατα καλύτερη σχεδίαση, δίνει τη δυνατότητα επιμέρους επέμβασης σε χρωματικά κανάλια, έχει βελτιωμένους αλγόριθμους για ανάκτηση πληροφορίας σε highlights και shadows, υποστηρίζει αναπαραγωγή αρχείων βίντεο και δυνατότητα tether shooting μέσω του νέου EOS Utility. Δεν μπορώ να πω ότι είναι αυτό ακριβώς που περίμενα, ωστόσο αναγνωρίζω το γεγονός ότι έχουν γίνει κάποια βήματα -όχι αρκετά- προς τη σωστή κατεύθυνση. Συνεχίζω να μην καταλαβαίνω το λόγο που δεν υποστηρίζονται τα παλαιότερα μοντέλα της Canon και αυτό είναι κάτι που θα επιδιώξω να μάθω. Μέχρι τότε, αν είστε κάτοχοι κάποιων από τα υποστηριζόμενα μοντέλα μη χάνετε χρόνο. Κατεβάστε και δοκιμάστε. Τσάμπα είναι!
