Η 78χρονη σήμερα Γερμανίδα φωτογράφος αποφάσισε, το 1991, να ξεκινήσει ένα φιλόδοξο φωτογραφικό project με σκοπό αυτό να διαρκέσει μια 10ετία. Το ονόμασε «Traces of Power» και στα πλαίσιά του ξεκίνησε να φωτογραφίζει πολιτικούς, με απώτερο σκοπό να διαπιστώσει αν και πώς η εξουσία μπορεί να επιδράσει στην εξωτερική τους εμφάνιση, με την πάροδο του χρόνου.
Aνάμεσα στα πρόσωπα που επέλεξε ήταν και μια 37χρονη γυναίκα, κόρη ενός πάστορα και μιας δασκάλας, στην οποία ο Καγκελάριος Helmut Kohl είχε αναθέσει την ευθύνη του Υπουργείου Γυναικείων Υποθέσεων και Νεολαίας: ονομαζόταν Angela Dorothea (Kasner) Merkel. Επρόκειτο για μια δουλειά για την οποία η ίδια εκυστηρεύτηκε σε ένα δημοσιογράφο πως δεν είχε το παραμικρό ενδιαφέρον, σύμφωνα με το άρθρο που της αφιέρωσε το περιοδικό New Yorker την 1/12/14.
Αντίθετα με τα λεγόμενά της για την πρώτη της ανάμιξη με κυβερνητικά καθήκοντα, το μέλλον τής επιφύλαξε μια λαμπρή συνέχιση της πολιτικής της καριέρας: παρέμεινε στην ίδια θέση μέχρι το 1994. Μετά τις νικηφόρες εκλογές της χρονιάς αυτής, έγινε Υπουργός Περιβάλλοντος ως το 1998. Αφου μεσολάβησε μια 7ετής περίοδος στην αντιπολίτευση, στις 22 Νοεμβρίου 2005 έγινε η πρώτη γυναίκα Καγκελάριος της Γερμανίας, θέση την οποία διατηρεί ως σήμερα. Το περιοδικό Time την συμπεριέλαβε στα Πρόσωπα με τη Μεγαλύτερη Επιρροή Παγκοσμίως για το έτος 2012, ενώ το 2015 την ανακύρηξε ως Πρόσωπο της Χρονιάς.
1991
Kαθόλη την παραπάνω περίοδο της μετεωρικής ανόδου, η Κoelbl συνέχισε σταθερά το φωτογραφικό της project, χωρίς η Αngela Merkel να απουσιάσει σε κανένα από τα ετήσια ραντεβού τους!
Herlinde Koelbl
“Η γλώσσα του σώματός της ανέδυε ανέκαθεν κάποια αμηχανία (awkward) αλλά μπορούσες από την αρχή να αισθανθείς τη δύναμή της” σχολιάζει η φωτογράφος για το μοντέλο της, μιλώντας στο New Yorker για τις ανάγκες του παραπάνω άρθρου. Στο πρώτο πορτραίτο της, η Merkel κρατάει το πηγούνι της χαμηλωμένο ενώ κοιτάζει την κάμερα. Δεν είναι ακριβώς ντροπαλή – μάλλον επαγρυπνεί. Στις εικόνες των επόμενων ετών, η αυτοπεποίθησή της μεγαλώνει σταδιακά. Κατά τη διάρκεια των λήψεων, είναι πάντα βιαστική, χωρίς να διαθέτει ποτέ χρόνο για ψιλή κουβέντα. “O Schröder και ο Fischer (σ.σ.: άλλοι Γερμανοί πολιτικοί που είχε φωτογραφήσει) ήταν ματαιόδοξοι (vain). Η Μέρκελ δεν ήταν – ακόμα και τώρα δεν είναι. Και αυτό τη βοήθησε, γιατί αν κάποιο πρόσωπο είναι ματαιόδοξο είναι υποκειμενικό. Αν αντίθετα δεν είναι, τότε μπορεί να είναι περισσότερο αντικειμενικό.»
1995
Η Merkel, με τη σειρά της, παραδέχεται πως η Κoelbl είναι ίσως το μοναδικό πρόσωπο που κατάφερε να υπερβεί τα όρια που θέτει για να περιφρουρήσει την προσωπική της ζωή. Λίγο πριν διεκδικήσει της τρίτη θητεία της στην Καγκελαρία, στις εκλογές που έγιναν στις 22/9/13, μιλώντας στην εφημερίδα Die Zeit, τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς, είπε πως «Όταν ξαναείδα πρόσφατα το Traces of Power, γέλασα πολύ σε κάποια σημεία – ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω πως συμφώνησα σε αυτό το project»!
1998
Το καλύτερο επιμύθιο για την παραπάνω συνεργασία, έρχεται πιθανότατα από τα χείλη ενός τρίτου προσώπου. Ο Αμερικανός φωτογράφος, κινηματογραφιστής και συγγραφέας Clayton Cubbit έγραψε στο λογαριασμό του στο Twitter μόλις δυο ημέρες πριν (21/3/17): “Μου αρέσει που η Γερμανίδα Καγκελάριος ποζάρει για την ίδια εννοιολογική (conceptual) σειρά πορτρέτων, με την ίδια φωτογράφο από το 1991. Είναι τόσο γερμανικό.”
2006
