Η σωστή σύνθεση των στοιχείων της εικόνας είναι μια βασική προϋπόθεση για δημιουργία επιτυχημένων φωτογραφιών. Το ίδιο ισχύει και για την αρτιότητα σε τεχνικό επίπεδο. Πολλές φορές όμως δεν αρκεί το καδράρισμα και η επιλογή σωστού διαφράγματος/ταχύτητας.
Ειδικά στις μέρες μας, που η ψηφιακή τεχνολογία διεκδικεί το μεγαλύτερο κομμάτι στη δημιουργία μιας εικόνας και μας δίνει τη δυνατότητα να τροποποιήσουμε τα δύο παραπάνω βασικά χαρακτηριστικά, εκείνο που προσωπικά θεωρώ ότι παίζει το μεγαλύτερο ρόλο, είναι η αναζήτηση εικόνων με ιδιαίτερο φως. Άλλωστε η φωτογραφία αφορά πρωτίστως την καταγραφή του φωτός και δευτερευόντως την απαθανάτιση ενός θέματος. Για να μπορέσει όμως κάποιος να “φωτογραφίσει” το φως, θα πρέπει να μάθει να το αναζητά και θα πρέπει να έχει συνηθίσει να …το βλέπει.
Σε ό,τι αφορά στη φωτογραφία, η όλη διαδικασία απαιτεί χρόνο και εξάσκηση. Εκτός αυτού απαιτεί τέλεια γνώση της λειτουργίας της μηχανής, ούτως ώστε, όταν φθάσει η στιγμή της λήψης, ο καθορισμός του διαφράγματος, ταχύτητας κλείστρου, ευαισθησίας, επιλογής φακού να γίνεται στο μικρότερο δυνατό χρονικό διάστημα.
Η φωτογραφία που βλέπετε δεν είναι απόλυτα σωστή από πλευράς σύνθεσης. Εκείνο που την κάνει ενδιαφέρουσα είναι αυτό ακριβώς το ιδιαίτερο φως, και το παιχνίδι της ανθρώπινης σκιάς πάνω στις σταγόνες του νερού. Δημιουργήθηκε, σε ένα ταξίδι μου, ενώ βάδιζα στην περιοχή του Eminonu στην Κωνσταντινούπολη, έχοντας τον ήλιο, που έδυε εκείνη την ώρα, ακριβώς μπροστά μου. Κόσμος πήγαινε και ερχόταν, χαζεύοντας τα πλοία δίπλα στην προβλήτα. Σε μια στιγμή, παρατήρησα ότι τα νερά του Κεράτιου περνούσαν μέσα από έναν αγωγό, διέρχονταν από μία σχάρα και εκτοξεύονταν δίπλα στον κόσμο δημιουργώντας ενδιαφέροντες πίδακες σταγονιδίων.
Έχοντας τον ήλιο κόντρα, το φαινόμενο έδειχνε υπερβολικά εντυπωσιακό για να το αγνοήσω. Επέλεξα γρήγορα ένα συνδυασμό διαφράγματος/ταχύτητας, και φρόντισα να προεστιάσω περίπου στο επίπεδο της σχάρας, γιατί αλλιώς η αυτόματη εστίαση σε τόσο στιγμιαίες συνθήκες λήψης ήταν σίγουρο ότι θα με απογοήτευε. Γονάτισα και έκανα μια σειρά δέκα περίπου εικόνων, από τις οποίες θεωρώ ότι αυτή που βλέπετε είναι η καλύτερη.
Εκείνο που μου κίνησε περισσότερο το ενδιαφέρον, στη συγκεκριμένη φωτογραφία, είναι ο συγχρονισμός της εμφάνισης της ανθρώπινης σκιάς πάνω στα σταγονίδια του νερού. Μεγάλο ρόλο έπαιξε φυσικά η προσεκτική μετατροπή σε Α/Μ, που φρόντισε να αναδείξει το έντονο κοντράστ της εικόνας και όχι τα χρώματα.
