To πρώτο μέρος μπορείτε να το δείτε εδώ! Είστε έτοιμοι για τη συνέχεια;
Ξεκινάμε αμέσως!
- Αντιγράφουμε το στιλ ενός άλλου φωτογράφου
Μερικά από τα λάθη που διαπράττουν οι φωτογράφοι δεν αφορούν τη χρήση του εξοπλισμού τους, όσο την προσέγγισή τους στον τρόπο της δημιουργίας μιας εικόνας. Με τα μέσα που μας προσφέρονται σήμερα, είναι εύκολο να δούμε τη δουλειά ενός άλλου δημιουργού και να προσπαθήσουμε να αναπαράξουμε το ιδιαίτερο στιλ του. Μπορεί π.χ. να είναι ο φωτισμός που χρησιμοποιεί, ή ίσως ένας συγκεκριμένος συνδυασμός εστιακού μήκους φακού και μοντέλου (για παράδειγμα ένα πορτρέτο δημιουργημένο με φακό fish-eye). Δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα με το να αντλούμε έμπνευση από υπέροχες φωτογραφίες άλλων, αλλά η τυφλή αντιγραφή των λήψεών τους είναι λάθος. Στόχος μας (πρέπει να) είναι η ανάπτυξη του δικού μας στιλ – έτσι θα αναπτυχθούν συνολικά οι φωτογραφικές ικανότητές μας με πολύ ταχύτερο ρυθμό!
- Ξεχνάμε τη μηχανή μας στο σπίτι
Πόσες φορές έχουμε κάνει αυτό το λάθος, μόνο και μόνο για να ανακαλύψουμε λίγο αργότερα ένα μέρος όπου ένα καταπληκτικό φως πλαισιώνει το τέλειο θέμα, το οποίο θα μπορούσε να αποτυπωθεί από μια σειρά εξαιρετικών λήψεων; Κρατώντας (όσο πιο συχνά μπορούμε) μια μηχανή στο χέρι μπορούμε να ξεκινήσουμε να τραβάμε κάθε φορά που η έμπνευση μάς κτυπά την πόρτα, ενώ παράλληλα δεν αφήνουμε καμιά ευκαιρία να πάει χαμένη. Σίγουρα, δεν είναι απλό να κουβαλάμε μια DSLR παντού, αλλά ακόμα και οι μικρότερες κάμερες τσέπης μάς επιτρέπουν να συνθέσουμε δημιουργικές εικόνες με χαμηλό θόρυβο και μικρό βάθος πεδίου.
- Στηριζόμαστε υπερβολικά στην επεξεργασία
Οι σημερινές κάμερες είναι σε θέση να καταγράφουν RAW αρχεία που είναι γεμάτα με πληροφορίες. Αυτά τα αρχεία μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να κρύψουν ένα πλήθος …αμαρτιών στην έκθεση, ενώ παράλληλα επιτρέπουν την ανάκτηση των σκιών από υποεκτεθειμένα αρχεία και την ανάδειξη κάποιων highlights από υπερ-εκτεθειμένες (διάβαζε: καμμένες!) λήψεις.
Είναι εύκολο, ωστόσο, να κάνουμε το λάθος να βασιζόμαστε υπερβολικά στη διαδικασία της εκ των υστέρων επεξεργασίας των εικόνων μας. Η επίτευξη των σωστών επιπέδων έκθεσης κάθε φορά που τραβάμε, είναι σαφώς καλύτερη ιδέα από το να …παλεύουμε με τα pixels, σε λογισμικά όπως το Adobe Lightroom.
Ένα πρόσθετο λάθος στο οποίο υποπίπτουμε είναι η επιλογή ακραίων – οριακών ρυθμίσεων στους τομείς του κορεσμού (saturation) και της ευκρίνειας (clarity), oι οποίες όχι μόνο επηρεάζουν συνολικά την ποιότητα της εικόνας, αλλά σπάνια οδηγούν και σε μια ωραία τελική φωτογραφία. Γνωρίζουμε όλοι πόσο απωθητική μπορεί να καταστεί μια λήψη που έχει υποστεί υπερβολική HDR επεξερεγασία.
Pch.vector, Freepik
- Χρησιμοποιούμε υδατογραφήματα
Κάθε μέρα σχεδόν ακούμε ιστορίες φωτογραφιών που καταγγέλουν κλοπή λήψεών τους μέσα από το Διαδίκτυο. Αυτός ο φόβος οδηγεί πολλούς από εμάς στο να λάβουμε δραστικά μέτρα, προσθέτοντας υδατογραφήματα στις εικόνες μας, προτού τις μεταφορτώσουμε σε δικτυακούς τόπους φιλοξενίας εικόνων.
Πρόκειται, φυσικά, για μια προσωπική επιλογή που μπορεί να εφαρμοστεί ή όχι, αλλά ουσιαστικά κρίνεται, εκ του αποτελέσματος, λανθασμένη. Αφενός, η προσθήκη στοιχείων που αποσπούν την προσοχή του θεατή των εικόνων μας από το ίδιο το θέμα μας δεν αποτελεί ποτέ καλή τακτική και παράλληλα συνιστά ένα μάλλον αφόρητο κλισέ. Αφετέρου, αν κάποιος θέλει πραγματικά να κλέψει την εικόνα μας, μπορεί είτε να κροπάρει είτε να σβήσει ολόκληρο το υδατογράφημα ούτως ή άλλως. Ο καλύτερος τρόπος για να προστατεύσουμε τον εαυτό μας είναι ανεβάζοντας αρχεία εικόνων μικρότερου μεγέθους αποτρέποντας έτσι την ανεξέλεγκτη χρήση τους οπουδήποτε αλλού.
- Εγκαταλείπουμε εύκολα
Πολλές φορές προσπαθώντας να υλοποιήσουμε μια λήψη, αισθανόμαστε ότι ο ολόκληρος κόσμος είναι ενάντιος στις απόπειρές μας. Εκτός από τις ατυχίες ή/και προβλήματα που μπορεί να προκύψουν αναφορικά με τον εξοπλισμό μας, ο καιρός μπορεί να παίξει καταστροφικό ρόλο. Πόσες φορές π.χ. έχουμε βάλει το ξυπνητήρι να χτυπήσει αξημέρωτα προκειμένου να κυνηγήσουμε το τέλειο λυκαυγές, μόνο και μόνο για να βρεθούμε αντιμέτωποι με ένα σωρό γκρίζα σύννεφα να σκεπάζουν τον ορίζοντα;
Το λάθος εδώ είναι να τα παρατάμε με το παραμικρό – η καλύτερη προσέγγιση είναι να προσαρμοζόμαστε στις εκάστοτε συνθήκες. Αν λ.χ. πρέπει να δουλέψουμε κατά τη διάρκεια μιας “θαμπής” μέρας, μπορούμε να καταφύγουμε στο ασπρόμαυρο ή σε κάποιο φίλτρο ουδέτερης πυκνότητας (ND), το οποίο θα μας επιτρέψει να χρησιμοποιήσουμε μακρά έκθεση που θα προσδώσει στα σύννεφα μια πιο αιθέρια υφή. Εναλλακτικά, μπορούμε να δουλέψουμε σε εσωτερικούς χώρους, πειραματιζόμενοι με λήψεις macro, still life ή ακόμα και πορτρέτου αν μπορούμε να εξασφαλίσουμε ένα διαθέσιμο μοντέλο.
- Φωτό στην κορυφή της σελίδας: jannoon028
