Photonet

1997-2017: 20 ΧΡΟΝΙΑ ΟΝΕΙΡΑ!

Η Nexus Publications AE συμπληρώνει 20 χρόνια ζωής!

To καλοκαίρι που διανύουμε σηματοδοτεί την 20η επέτειο λειτουργίας της εταιρίας μας. Μια τόσο σημαντική επέτειος δεν θα μπορούσε φυσικά να περάσει απαρατήρητη!

Στο καλοκαιρινό μας τεύχος, το οποίο κυκλοφορεί σε λίγες ημέρες, το editorial είναι αφιερωμένο σε μια μικρή αναδρομή σε αυτή τη μεγάλη πορεία.

Θεωρώ χρήσιμο να το αναδημοσιεύσω κι εδώ:

Χωρούν 20 χρόνια ζωής και δουλειάς σε 3 λέξεις; Απαντώ εμφατικά: ναι, εφόσον η μια από αυτές είναι τα «όνειρα»! Όνειρα που διαρκούν ήδη δυο πλήρεις δεκαετίες, και συνεχίζουν απτόητα, κόντρα στις δυσκολίες των καιρών.

Αλήθεια, πότε πέρασε ο καιρός, από τον Ιούλιο του 1997, όταν βγάλαμε, μια χούφτα άνθρωποι, το πρώτο τεύχος του περιοδικού;

Είχε προηγηθεί, ελάχιστο χρονικό διάστημα πριν, ένας ξαφνικός και επώδυνος χωρισμός από τον «Φωτογράφο», το περιοδικό που είχαμε φτιάξει το 1989 με τον αείμνηστο Γιάννη Σπανδάγο (αρχιτέκτονα στο επάγγελμα και παιδικό μου φίλο) και  τον Τάκη Τζίμα, που είχα λίγο πριν γνωρίσει, μέσω της υποτροφίας που είχαμε πάρει και οι δύο από τον EOMMEX.

Μετά από 8 χρόνια κοινής διαδρομής, ξαφνικά, μια ωραία πρωία, βρέθηκα με τη σύζυγο μου Βασιλική Μελετζή στην αφετηρία μιας νέας διαδρομής: αποφασίσαμε να φτιάξουμε μόνοι μας ένα νέο περιοδικό, ξεκινώντας το από το μηδέν, βασισμένοι πρωτίστως στα όνειρά μας και πολύ λιγότερο σε επιχειρηματικά ή/και  business πλάνα.

Το Photonet δημιουργήθηκε αστραπιαία, μέσα στο ίδιο καλοκαίρι, και εντάχθηκε στα πλαίσια μία Ανώνυμης Εταιρείας, που ονομάστηκε  Nexus Publications AE και δημιουργήθηκε με ίδια κεφάλαια και (κυρίως) χωρίς δανεισμούς!

Η εταιρία και το περιοδικό στελεχώθηκαν αρχικά με το απολύτως απαραίτητο μόνιμο προσωπικό, και με μια σειρά από προσεκτικά επιλεγμένους εξωτερικούς συνεργάτες. Όλοι μας καταθέταμε δουλειά που ξεπέρναγε τις 15-16 ώρες καθημερινά! Ως αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας, το πρώτο τεύχος βγήκε στην ώρα του, τέτοιες ημέρες περίπου το 1997, και κατόρθωσε μάλιστα να επιτύχει διαφημιστικά έσοδα – ρεκόρ για την εποχή.

Η πλούσια εμπειρία που είχαμε συγκεντρώσει η Κική κι εγώ, μετά από τόσα χρόνια παρουσίας στην αγορά, σε συνδυασμό με το κέφι και την ενέργεια όλης της αρχικής δημιουργικής και συντακτικής μας ομάδας, βοήθησαν καθοριστικά στο να βγουν και τα αμέσως επόμενα τεύχη γεμάτα νέες ιδέες, που έφεραν αμέσως ένα δυναμικό αέρα ανανέωσης στα εκδοτικά φωτογραφικά πράγματα.

Παρά τον μεγάλο ανταγωνισμό που είχαμε από το ξεκίνημά μας και μέχρι σήμερα, όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και τις κάθε είδους πιέσεις που δεχτήκαμε/δεχόμαστε από πολλές και ποικίλες πλευρές, κρατήσαμε αναλλοίωτη τη στόχευσή μας σε ένα βασικό στόχο – αξία ζωής: αγάπη για το αντικείμενο, διαρκής διάθεση να προσφέρουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, ειλικρίνεια και εντιμότητα στη διαγωγή, προσήλωση στο δημοσιογραφικό καθήκον χωρίς εκπτώσεις στην αλήθεια, συμπεριφορά με ευγένεια και σεβασμό, μακριά από υπεροψίες και βεντετισμούς, προς όλες τις κατευθύνσεις: συνεργάτες, συναδέλφους, αναγνώστες, στελέχη της αγοράς

Στο διάβα της εικοσαετίας όλες οι παραπάνω επιλογές τηρήθηκαν – και το σημαντικότερο αναγνωρίστηκαν από όλους και όλες εσάς. Οι επιτυχίες δεν ήρθαν ούτε γρήγορα, ούτε εύκολα. Ήρθαν βήμα – βήμα, ως καρποί συνεχούς και επίμονης προσπάθειας, κι έτσι έπρεπε!

Σήμερα έχουμε κατακτήσει την πρωτιά σε κάθε σχεδόν τομέα δράσης μας: εκδόσεις (περιοδικών, βιβλίων, Ημερολόγιου) online παρουσία (site, Νewsletter, social media) διοργάνωση εκδηλώσεων -Photonet Show, Photonet Special Day(s) κ.ο.κ.- Success story; Υλικά ίσως όχι, ηθικά σίγουρα ναι! Σε κάθε περίπτωση, σας βεβαιώνω πως προτιμώ το «όχι» και το «ναι» με αυτή τη σειρά και όχι με την αντίστροφη! Κρατώ δε ως επιπρόσθετο κέρδος τις εκατοντάδες γνωριμίες με εκλεκτούς ανθρώπους, κάθε ηλικίας, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό. Πώς (και πόσο) μπορεί κανείς να κοστολογήσει ένα τέτοιο περιουσιακό στοιχείο;

Τι περιμένουμε για το μέλλον; Στο τέλος της κάθε μέρας να μένει η αίσθηση ότι αυτό που λατρεύουμε, καταφέραμε να το κάνουμε λίγο καλύτερα από την προηγούμενη!

Συνεχίζουμε λοιπόν: με την ίδια αγάπη και το ίδιο πάθος, για ένα χώρο που μας πρόσφερε χαρές και λύπες, ενθουσιασμούς και απογοητεύσεις, αλλά ο οποίος ποτέ δεν μας άφησε να πλήξουμε – έτσι δεν είναι, άλλωστε, και η ζωή μας συνολικά;

Κλείνοντας, οφείλω προσωπικά άπειρες ευχαριστίες που πραγματικά δεν είναι εύκολο να διατυπωθούν αποκλειστικά με λέξεις, σε μια σειρά ανθρώπων:

  • Ξεκινώ με όλους τους συνεργάτες, γυναίκες και άντρες, της Nexus Publications AE που βρέθηκαν/βρίσκονται κοντά μας ανεξαρτήτως χρόνου. Χωρίς εσάς, κανένα project μας δεν θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα!  
  • Συνεχίζω με τα τέως και νυν στελέχη όλων των εταιριών του χώρου, που (καθένας και καθεμία με τις δυνάμεις του/της) μας στήριξαν, μας στηρίζουν και μας εμπιστεύονται. Χωρίς εσάς, ίσως να μην φτάναμε ποτέ στο σημερινό χρονικό ορόσημο.
  • Ολοκληρώνω με εσάς φίλοι και φίλες! Όλα όσα κάναμε/κάνουμε ξεκινούν με αφορμή εσάς και τελικό (απο)δέκτη και πάλι εσάς! Χωρίς τη δική σας παρουσία, όλη μας η προσπάθεια πολύ απλά θα στερείτο κάθε νοήματος.

Να είστε καλά! Ραντεβού το …2037! Σε όσους θεωρούν ότι μπορεί να …πέφτει λίγο μακριά, απαντώ με τους στίχους του Λάκη Παπαδόπουλου:

“Όμως με τίποτα, με τίποτα, με τίποτα, με τίποτα δεν μπορείς να μου στερήσεις το όνειρο.”

 Δικαίωμα στο όνειρο – 1985  


Photonet Newsletter
Kάθε Τρίτη & Πέμπτη όλα τα φωτογραφικά νέα δωρεάν!

   



Aρθρογράφος

Μενέλαος Μελετζής

Διδάκτορας Επιστημών του Πανεπιστημίου του Νovisad (Σερβία) και επιστημονικός συνεργάτης του University of Applied Arts Belgrade, στον τομέα New Media. Είναι τ. Τακτικός Επίκουρος καθηγητής Φωτογραφίας στο τμήμα Γραφιστικής του Α-ΤΕΙ Αθήνας. Ασχολείται με τη συγγραφή βιβλίων και άρθρων για τη φωτογραφία επί 40 και πλέον χρόνια. Έχει συμμετάσχει με εικόνες του σε πολλές εκθέσεις φωτογραφίας στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει παραστεί ως κριτής σε διεθνείς και ελληνικούς φωτογραφικούς διαγωνισμούς. Μέλος της Ένωσης Δημοσιογράφων- Ιδιοκτητών Περιοδικού Τύπου (ΕΔΙΠΤ) και της Ομοσπονδίας Ενώσεων Εκδοτών Περιοδικού της Ευρωπαϊκής Ένωσης (FAEP).

Θέλετε να σας ενημερώνουμε προσωπικά;