Photo Specials

ΔΟΥΛΕΥΟΝΤΑΣ ΩΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΑΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ: ΠENTE ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΕΝΑ ΧΡΟΝΟ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

Μια προσωπική εξιστόρηση με ευρύτερο ενδιαφέρον!

O  David Wahlman εργάζεται με σημαντική επιτυχία ως επαγγελματίας της φωτογραφίας, του video και του animation στις ΗΠΑ. Στο ξεκίνημά του, συμπληρώνοντας μόλις τον πρώτο χρόνο ενασχόλησης με τα μέσα αυτά, ως αυτοαπασχολούμενος δημιουργός, αποφάσισε να συμπυκνώσει όλη την εμπειρία που είχε αποκομίσει ως τότε, σε 5 βασικά συμπεράσματα.

Το κείμενό του δημοσιεύτηκε στο PetaPixel το 2018 και διατηρεί αυτούσιο το ενδιαφέρον του σήμερα. Στις 1100 λέξεις που ακολουθούν, ανθολογούνται τα ουσιαστικότερα σημεία του, τα οποία έχουν φυσικά προσαρμοστεί στα δεδομένα της ελληνικής πραγματικότητας:

  • Το να είσαι αφεντικό του εαυτού σου είναι πιο δύσκολο από όσο νομίζεις (και πολύ πιο ωραίο…) 

Υπάρχουν πολλά πράγματα στα οποία δεν είμαι καλός. Παράλληλα ως χαρακτήρας διαθέτω πολλά μειονεκτήματα. Η τεμπελιά δεν είναι ένα από αυτά. Ωστόσο από τότε που έγινα ο “δικός μου” προϊστάμενος, συνειδητοποίησα πόσο δύσκολο είναι να είμαι αυτοπειθαρχημένος ενώ εργάζομαι αποκλειστικά για μένα. Πολλές φορές με “συλλαμβάνω” να ασχολούμαι με αντικείμενα που ουσιαστικά αποτελούν σπατάλη χρόνου. Συνεχώς ανακαλύπτω ευκαιρίες που χάθηκαν: μηνύματα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που θα μπορούσαν να έχουν σταλεί, νέα project στα οποία θα μπορούσα να δουλεύω, άρθρα για ένα blog που θα μπορούσα να δημιουργήσω. Η αλήθεια είναι ότι το ξεκίνημα μιας ατομικής επιχείρησης είναι μια δύσκολη διαδικασία που απαιτεί πολύ σκληρή δουλειά. Το γνώριζα όταν ξεκινούσα τη δική μου προσπάθεια, αλλά ποτέ δεν πίστευα ότι η έλλειψη πειθαρχίας θα αποτελούσε πρόβλημα για μένα. Δεν ήταν ποτέ στο παρελθόν! Επομένως, είναι καλό να γνωρίζετε ότι ακόμη και αν είστε διαχρονικά ένα εργατικό, συγκεντρώμενο και υπεύθυνο πρόσωπο, είναι εύκολο να κάνετε …παρασπονδίες όταν εργάζεστε για τον εαυτό σας.

Από την άλλη πλευρά, πρέπει να υπογραμμίσω και το εξής: ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους ήθελα τη δική μου επιχείρηση ήταν για να μπορώ να επικεντρωθώ στα πράγματα που είναι τα πιο σημαντικά για μένα. Ο στόχος μου στη ζωή δεν είναι να είμαι ο πλουσιότερος ή ο πιο γνωστός επαγγελματίας, αλλά το να έχω πολυεπίπεδες σχέσεις και να δημιουργώ αναμνήσεις με τους ανθρώπους γύρω μου που έχουν τη μεγαλύτερη σημασία: τα μέλη της οικογένειάς μου και τους φίλους μου. Αυτό, για μένα, ως στόχος, υπερκαλύπτει κατά πολύ οποιαδήποτε οικονομική επιτυχία και πλέον η δική μου επιχείρηση έχει ήδη αρχίσει να μου επιτρέπει να το κάνω!

Robert Owen-Wahl, Pixabay

  • Πάντα να επιδιώκετε λεπτομερείς συμφωνίες!

Προσωπικά διδάχτηκα το παραπάνω με το σκληρό τρόπο και δεν θα ήθελα αυτό να συμβεί σε κανέναν άλλο, οπότε προσέξτε: το να υπάρχουν ξεκάθαροι όροι σε κάθε συμφωνία που αφορά πελάτη, μοντέλο και project είναι θεμελιώδες. Ήταν κάτι που ήξερα έτσι κι αλλιώς ως γενικό κανόνα. Το λάθος μου ήταν πως δεν έδωσα την πρέπουσα προσοχή σε λεπτομέρειες που αφορούσαν τις προσδοκίες, τους περιορισμούς, τις προθεσμίες, τις αναθεωρήσεις κ.λπ. που αφορούσαν συγκεκριμένες δουλειές. Αυτή μου η παράλειψη αποτέλεσε την αφορμή για σωρεία πονοκεφάλων και αποφάσισα να μην την …ξαναπατήσω.

Ένα από τα πιο χτυπητά παραδείγματα αυτής της λανθασμένης τακτικής μου ήταν το ότι δεν ξεκαθάρισα εξαρχής πόσες αναθεωρήσεις θα (μπορούσε να) είχε ένα μεγάλο video project που ανέλαβα. Ας πω απλώς ότι ο πελάτης προτιμούσε αφενός να υποδεικνύει συνεχείς μικρές αλλαγές  (όχι όλες μαζί, μια κι έξω) αφετέρου μερικές φορές έκανε …αλλαγές επί αλλαγών που ήδη είχαν ζητηθεί. Συνειδητοποίησα αμέσως το πρόβλημα, αλλά επειδή προήλθε από δικό μου λάθος, αποδέχτηκα την κατάσταση και ολοκλήρωσα τη δουλειά, ξεπερνώντας κάθε όριο ελαστικότητας που διέθετα.

Ο καθηγητής ιστορίας μου στο λύκειο πάντα έλεγε ότι η ιστορία ήταν σημαντική γιατί μπορούμε να μάθουμε από τα λάθη και τις επιτυχίες του παρελθόντος. Διαβάζοντας την ιστορία της εμπειρίας μου μάθετε από αυτήν, ώστε να μην κάνετε το ίδιο λάθος!

  • Η πιο σημαντική παράμετρος της επιχείρησής μου είναι το marketing

Δεν έχει σημασία πόσο καλοί (-ες) είστε σε κάτι, αν κανείς άλλος ανθρωπος δεν ξέρει ότι υπάρχετε! Γι’ αυτό έμαθα ότι ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που μπορώ να κάνω ώστε να βοηθήσω την επιχείρησή μου είναι το marketing. Χωρίς πελάτες, επιχείρηση δεν υπάρχει!

Πολλοί επαγγελματίες εκτιμούν ότι η τελειοποίηση του προϊόντος ή της υπηρεσίας τους είναι πιο σημαντική υπόθεση, αλλά διαφωνώ σε μεγάλο βαθμό. Φυσικά, είναι αυτονόητο πως πρέπει να έχετε ένα ποιοτικό προϊόν ή υπηρεσία για να δώσετε στους πελάτες σας! Εάν αυτό που προσφέρετε είναι κακής ποιότητας, τότε στην πραγματικότητα δεν είστε καν έτοιμοι να ξεκινήσετε επιχείρηση, δεδομένου ότι με την πρακτική σας ζημιώνετε τόσο τον πελάτη σας όσο και τους άλλους επαγγελματίες του κλάδου σας. Όταν ισχυρίζομαι ότι το marketing είναι πιο σημαντικό, θεωρώ εκ προοιμίου ότι έχετε κάτι που αξίζει να προσφέρετε.

Photo Mix, Pixabay

  • Νέος εξοπλισμός χωρίς νέους πελάτες = χρέος!

Πρώτα τα εργαλεία ή πρώτα οι πελάτες; Με βάση τις γνώμες και τα άρθρα που έχω μελετήσει με την πάροδο των ετών, η πλειοψηφία των ειδικών σχετικά με το θέμα συμφωνούν ότι η δεξιότητα είναι πιο σημαντική από τον εξοπλισμό.

Προσωπικά, έχω διαπιστώσει ότι απαιτείται να υπάρχει μια (δύσκολη ομολογουμένως…) ισορροπία και των δύο. Δεν χρειάζεστε όλα τα top εργαλεία για να παράξετε ένα εξαιρετικό περιεχόμενο, ωστόσο, έχοντας το σωστό εξοπλισμό, μπορείτε να βελτιώσετε τη δουλειά σας και να αποκτήσετε περισσότερη δημιουργικότητα. Προσωπικά έκανα κάποιες επιπλέον αγορές εξοπλισμού αν και ήξερα ότι δεν μου ήταν απολύτως απαραίτητο. Απλώς ήθελα να είμαι σε θέση να προσφέρω στους πελάτες κάτι παραπάνω. Νιώθω μεν ικανοποίηση για την επιλογή μου αυτή, ωστόσο σε τελευταία ανάλυση θα ήθελα να είχα ξοδέψει αυτά τα χρήματα για marketing. Εάν ήμουν σε θέση να διπλασιάσω τον αριθμό των πελατών που είχα κατά το τελευταίο έτος, θα είχα όλα τα εργαλεία μου αποπληρωμένα και παράλληλα μεγαλύτερη διάθεση να συνεχίσω να επεκτείνομαι.

  • Οι συγκρίσεις είναι ζημιογόνες! 

Ας εξηγηθώ εξαρχής για αποφυγή παρερμηνειών: όταν επιχειρούνται οι σωστές συγκρίσεις είναι ευεργετικά τα αποτελέσματα. Ωστόσο συνήθως δεν τις κάνουμε σωστά! Αν κάθεστε στο σπίτι, και βλέπετε προφίλ στο Instagram ανθρώπων που ακολουθείτε, οι οποίοι έχουν 22.000+ followers και συμπεραίνετε για τον εαυτό σας “είμαι χάλια” τότε κάνετε λάθος. Το γνωρίζω γιατί κι εγώ ακολούθησα στο παρελθόν τέτοια τακτική: έτσι δεν πάτε μπροστά, αλλά πίσω!

Για να γίνει η διαδικασία σωστά, καταρχάς πρέπει να συγκρίνονται ομοειδείς καταστάσεις: αν δουλεύετε επί ένα χρόνο κι έχετε συγκεντρώσει 2000 followers είναι αδόκιμο να επιχειρείτε σύγκριση με ένα επαγγελματία με εμπειρία 7+ετών και 13.000 followers.

Όταν μελετούμε τις περιπτώσεις έμπειρων επαγγελματιών, πρέπει να τους αντιμετωπίζουμε ως πρότυπα: να επιδεικνύουμε διάθεση εκμάθησης από αυτούς και να προσπαθούμε να τους μοιάσουμε περισσότερο (όχι αντιγράφοντας αλλά μαθαίνοντας από τις επιτυχίες τους). Πρέπει να τους χρησιμοποιήσουμε ως κίνητρο – ως μια πιθανή μελλοντική απεικόνιση του εαυτού μας στα πλαίσια της δικής μας πορείας.

Οι περισσότερο καταξιωμένοι και επιτυχημένοι από εμάς δεν είναι εχθροί μας. Μην …τρελαίνεστε με την επιτυχία τους. Μην ζηλεύετε τα επιτεύγματά τους. Μην τους κακολογείτε και πολύ περισσότερο μην τους …μισείτε! Είναι επίσης άνθρωποι που πιθανότατα βρέθηκαν στο παρελθόν εκεί που είστε εσείς σήμερα. Προσπαθούν να εξασφαλίσουν τη δική τους επιβίωση, απολαμβάνοντας παράλληλα τη δημιουργική διαδικασία. Μπορούν επίσης να έχουν οικογένειες που προσπαθούν να φροντίσουν και δυσκολίες που πρέπει να ξεπεράσουν.

Είμαστε όλοι μαζί σε αυτό το παιγνίδι κατά ένα παράδοξο (όσο και διαφορετικό) τρόπο. Μπορείτε να χαρείτε γι’ αυτούς και παράλληλα να συνεχίσετε με θετική διάθεση τη δική σας προσπάθεια. Δεν μπορείτε να είστε υπεύθυνοι για τη ζωή των άλλων ανθρώπων, αλλά είστε 100% υπεύθυνοι για τη δική σας.

  • Φωτό στην κορυφή της σελίδας: tookapic
 






Aρθρογράφος

Κωνσταντίνος Φλώρος

Στην Νexus Publications AΕ από το 1998, είναι σήμερα ο Διευθυντής Εκδόσεων της εταιρίας. Mέλος της EISA (Expert Imaging and Sound Association) από το 2003. Μέλος της Ένω­σης Συντακτών Περιοδικού-Ηλεκτρονικού Tύπου (EΣΠΗΤ) και της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δημοσιογράφων (ΙFJ) από το 2005.