Στο ενεργητικό του καταγράφονται ήδη τέσσερις εκδόσεις βιβλίων ενώ συνεχής είναι η ενασχόλησή του, από τη θέση του Προέδρου, με το Κέντρο Ιστορίας Πολιτισμού Κερασιάς (ΚΙ.ΠΟ.ΚΕ.) το οποίο ιδρύθηκε από τον ίδιο, το 2012, θέτοντας ως στόχο να διατηρήσει και να αναδείξει την ιστορία της περιοχής.
Μέσα στις πολλές δεκαετίες της δράσης του, οι σημαντικότερες εταιρίες επαγγελματικού εξοπλισμού του φωτογραφικού χώρου, του εμπιστεύτηκαν την αποκλειστική αντιπροσώπευση των προϊόντων τους στη χώρα μας.
Οι ρίζες της δικής του εταιρίας ξεκινούν από το 1927. Ο Μ. Κοφινάς, πατέρας του Ν. Κοφινά, υπήρξε ο ιδρυτής της αντιπροσωπεύοντας τις εταιρίες των αδελφών Lumiere, των επινοητών του κινηματογράφου, οι οποίοι κατασκεύαζαν και φωτογραφικές μηχανές.
1927-2023: από τα παρελθόν στο παρόν και μέλλον, μέσα από μια ιστορική διαδρομή που προσεγγίζει σε διάρκεια τα 100 χρόνια!
Ο Ν. Κοφινάς συνέχισε στην ίδια δραστηριότητα στον τομέα του photofinishing, της αυτόματης δηλαδή επεξεργασίας (εμφάνιση- εκτύπωση) μετά τη λήψη.
Με την πρόσληψη του ίδιου του Χ. Αλεξάνδρου, o προσανατολισμός της εταιρίας στράφηκε σταδιακά προς τον επαγγελματικό εξοπλισμό στούντιο. Τα τελευταία χρόνια, με τις αλλαγές που ακολούθησαν την έλευση της ψηφιακής τεχνολογίας στην φωτογραφία, οι περισσότερες από τις εταιρίες που αντιπροσωπεύει στράφηκαν προς την παραγωγή προϊόντων για την ευρύτερη φωτογραφική αγορά. Το ίδιο έπραξε και ο ίδιος, εισάγοντας προϊόντα ευρύτερης κατανάλωσης. Επιπλέον, η ουσιαστική συγχώνευση της φωτογραφίας με το βίντεο, τον οδήγησε στην εμπορία (και) προϊόντων βίντεο, όπως λ.χ. κάθε είδους φωτιστικών (led, ψυχρού φωτισμού φθορισμού, λαμπτήρων πυρακτώσεως), γερανών, camera stabilizers κ.λπ.
Παράλληλα με το επαρκές απόθεμα εμπορευμάτων που διατηρεί, φροντίζει σχολαστικά την εξασφάλιση της καλύτερης δυνατής υποστήριξης των προϊόντων που διαθέτει μετά την πώληση (after sales service).
Η επιλογή των προϊόντων που αντιπροσωπεύει γίνεται με κριτήριο τη γνώση του αντικειμένου με γνώμονα την καλύτερη σχέση ποιότητας/τιμής. Μπορείτε να κάνετε τις δικές σας αγορές από την AlbaPV με ένα μόνο κλικ εδώ!
Οι ρίζες του και η “άλλη” του πλευρά
Στην Κερασιά Πηλίου τρεις φαμίλιες κατείχαν τα μυστικά της μαχαιροποιίας. Οι οικογένειες Αλεξάνδρου, Ταγματάρχη και Σωτηρίου έφτασαν στο απόγειο την τέχνη της κατασκευής μαχαιριών, μία παράδοση που κουβαλάει ιστορία 200 ετών. Ο πατέρας του, Κώστας Αλεξάνδρου, και ο Απόστολος Ταγματάρχης ήταν οι δύο τελευταίοι τεχνίτες, οι οποίοι πέρα από την κατασκευή μαχαιριών, έφτιαχναν επίσης αγροτικά και κτηνοτροφικά εργαλεία, ενώ ασχολήθηκαν και με την επισκευή όπλων. Εφοδίασαν χιλιάδες νοικοκυριά, όχι μόνο στη Μαγνησία, αλλά και σε πολλές άλλες περιοχές.
Με αφορμή την έκθεση «Μαχαιροποιοί – οπλουργοί της Κερασιάς» που φιλοξενήθηκε το 2018 στον επιβατικό σταθμό λιμένα Βόλου, ο Χ. Αλεξάνδρου μιλώντας με την ιδιότητα του Προέδρου του Κ.Ι.ΠΟ.ΚΕ. στο Χ. Σεμεργέλη (στα πλαίσια συνέντευξης για το e-thessalia.gr) μίλησε εκτενώς για τις ρίζες της οικογένειάς του: «Το επάγγελμα άκμασε την εποχή, που οι περισσότερες εργασίες γίνονταν χειρωνακτικά. Χάρη σ’ αυτούς τους μάστορες, είχαν αυτάρκεια στο χωριό σε ατσάλινα, κυρίως, μαχαίρια, εργαλεία οικιακής χρήσης, γεωργικά και κτηνοτροφικά εργαλεία. Ήταν οι μοναδικοί στο Πήλιο και από τους ελάχιστους στη Θεσσαλία, που έκαναν και εξαγωγές. Αρχικά η παραγωγή έφτανε στους υπόλοιπους θεσσαλικούς νομούς. Ο παππούς μου, Χαράλαμπος Αλεξάνδρου, πήγαινε στο παζάρι του Βελεστίνου και πούλαγε τα προϊόντα του. Αργότερα, η διάθεση των προϊόντων επεκτάθηκε και πέρα της Θεσσαλίας, π.χ. στη Μακεδονία και την Πελοπόννησο. Οι κατασκευές αφορούσαν μαχαίρια, κλαδευτήρια, τσαπιά, δρεπάνια, «λελέκια», τα δρεπάνια που χρησιμοποιούσαν για τη συγκομιδή χόρτου και άγριων δημητριακών, χασάπικες μαχαίρες κ.ά. Ασχολήθηκαν και με το ξύλο, φτιάχνοντας κουτάλες, μέχρι και ξύλινα πιάτα. Κάλυπταν ευρύ φάσμα κατασκευών» <…> «Ο πατέρας μου κλήθηκε να υπηρετήσει τη θητεία του το 1924. Ο Ταγματάρχης, ο οποίος ήταν και δέκα χρόνια μικρότερος, το 1934. Εξίσου σημαντικό είναι ότι υπήρξαν επικεφαλής του συνεργείου του 54ου Συντάγματος ΕΛΑΣ, που επιδιόρθωνε όπλα. Η προσφορά τους στον αγώνα της Αντίστασης ήταν μεγάλη κι αυτό έχει τεκμηριωθεί και ιστορικά. Υπάρχει μία μαρτυρία, ότι κάποτε στον Ταγματάρχη έφεραν μέχρι και από τη Ρόδο να επισκευάσει ένα όπλο. Πριν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και μέχρι τη δεκαετία του ’60, οι εταιρίες δεν προμήθευαν» <…> «Ο πατέρας μου κατέβηκε στον Βόλο το 1929. Μεγάλο εγχείρημα να φύγεις από το χωριό και να έρθεις στην πόλη. Αρχικά το εργαστήρι του βρισκόταν στην οδό Παπακυριαζή. Τη δεκαετία του ’70 μετακόμισε στην οδό Κροκίου. Υπάρχουν και φωτογραφίες από τα εργαστήρια, που ήταν γεμάτα εργαλεία. Τα τελευταία χρόνια είχαν αντικριστά τα μαγαζιά τους, στην Κροκίου, πολύ πριν γίνει η πεζοδρόμηση του δρόμου στα Παλαιά» <…> «Ο παππούς μου έλεγε στον πατέρα μου: “τα γράμματα δεν φέρνουν λεφτά. Πρέπει να δουλέψεις”. Ο πατέρας μου, πάλι, υποστήριζε το αντίθετο. Ήταν ο πόθος των γονέων μας εκείνη την εποχή. Πήραμε άλλες κατευθύνσεις. Δεν ασχολήθηκα και το επάγγελμα στην οικογένειά μας χάθηκε. Δεν υπήρξε συνέχεια.»
Από πρόσφατη εξόρμηση στην Άνω Κερασιά (22/10/23): ο Χ. Αλέξάνδρου (τελευταίος δεξιά στην εικόνα) ως Πρόεδρος του Κέντρου Ιστορίας Πολιτισμού Κερασιάς μίλησε για την ιστορία της περιοχής στους συμμετέχοντες στα πλαίσια μιας πολυθεματικής εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε στα χωριά της λίμνης Κάρλας, κατά τη διάρκεια του Τριήμερου Υπεράσπισης του Πηλίου από την αιολική βιομηχανία. Πηγή φωτό: σελίδα του ΚΙΠΟΚΕ στο Facebook.
Από τη συγγραφική δράση του Χ. Αλεξάνδρου θα σταθούμε σε δύο εκδόσεις: αρχικά, στην “Μεραρχία Πινερόλο |Χρονικό της αντίστασης και του μαρτυρίου της: Σεπτέμβριος 1943 – Δεκέμβριος 1944″ που κυκλοφόρησε από την Gruppo d’ Arte το 2008. Η συγκεκριμένη ιταλική μεραρχία, υπήρξε ο μοναδικός μεγάλος στρατιωτικός σχηματισμός, τμήματα του οποίου προσχώρησαν ή και συνεργάστηκαν -μετά την Ανακωχή της 8ης Σεπτεμβρίου 1943- με την Ελληνική Αντίσταση, εν μέσω της γενικής κατάρρευσης της 11ης Ιταλικής Στρατιάς στην ηπειρωτική Ελλάδα. Τον Οκτώβριο του 2022 το βιβλίο κυκλοφόρησε και στα ιταλικά.
Το 2009 κυκλοφορεί τον τίτλο “Η Τρέχουσα Οικονομική Κρίση και η Παγκοσμιοποίηση”.
Το 2020 κυκλοφόρησε ένα ακόμα ενδιαφέροντα τίτλο: “Αυτόμολοι της Βέρμαχτ στο 54ο Σύνταγμα ΕΛΑΣ”. Εδώ πραγματεύεται ουσιαστικά τη δράση και την τύχη της άγνωστης σε πολλούς Αφρικανικής Μεραρχίας Νο 999, που έμεινε γνωστή και ως “Ποινικό Τάγμα”. Απαρτιζόταν από ένα συνονθύλευμα αντιστασιακών, πολιτικών κρατουμένων, ποινικών και γενικά ανεπιθύμητων του χιτλερικού κράτους. Η επαφή τους με τον ΕΛΑΣ, η αυτομόλησή τους, η ένταξή τους σε αυτόν αλλά και η τύχη τους μετά την αποχώρηση των Γερμανών παρατίθεται με προσεκτική και λεπτομερή τεκμηρίωση αποτελώντας μοναδική πηγή πρωτότυπης πληροφόρησης.
Εξώφυλλα βιβλίων του Χ. Αλεξάνδρου.
Όσον αφορά τη δράση του αναφορικά με το Κ.Ι.ΠΟ.ΚΕ., του οποίου είναι Ιδρυτής και Πρόεδρος, επιλέξαμε για παρουσίαση ένα χαρακτηριστικό video που δημιουργήθηκε στα πλαίσια των σκοπών του για την ανάδειξη της Τοπικής Ιστορίας, με φωτογραφίες ντοκουμέντα που παρουσιάζουν χρονολογικά την εξέλιξη των γεγονότων στην Κερασιά κατά τη διάρκεια της Γερμανικής Κατοχής.
Η αρχή γίνεται με φωτογραφίες από τη ζωή των Κερασιωτών πριν τον πόλεμο και εξελίσσεται με φωτογραφίες από την οργάνωση της Αντίστασης με την εμφάνιση των πρώτων ανταρτών στην Άνω Κερασιά, την δημιουργία Αναρρωτηρίου, συνεργείου Οπλουργών, την ορκωμοσία του Ανεξάρτητου Τάγματος ΕΛΑΣ Πηλίου στη Γούρα Κερασιάς, τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις των Γερμανών τον Απρίλιο του 1944 και τη μάχη στα Κοκκινόγεια με τους αντάρτες του 54ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ.
Στη μάχη αυτή οι Γερμανοί με μεγάλες απώλειες υποχώρησαν λεηλατώντας, καταστρέφοντας και πυρπολώντας την Άνω και Κάτω Κερασιά και δολοφονώντας κατοίκους της. Η Κερασιά έχει χαρακτηριστεί ως “Μαρτυρικό Χωριό”.
Για όλη την παραπάνω πορεία του ο Χαράλαμπος (Μπάμπης) Αλεξάνδρου συμπεριλήφθηκε στα φετινά τιμώμενα πρόσωπα του 10ου Photonet Special Day!
