Ο διάσημος σκηνοθέτης και διανοούμενος πέθανε σήμερα (26/11/18) στη Ρώμη, σε ηλικία 77 ετών, έπειτα από μακρά ασθένεια. Ποιητής, παραγωγός, σκηνοθέτης βραβευμένων ταινιών και ντοκιμαντέρ, υπήρξε ένας άνθρωπος που επηρέασε, με την παρουσία και τη δημιουργικότητά του την ιταλική και ευρωπαϊκή πραγματικότητα.
Mε την παραπάνω εισαγωγή ξεκινά το σχετικό ρεπορτάζ του ΑΠΕ-ΜΠΕ, το οποίο συνεχίζει ως εξής:
Σε ηλικία 20 μόλις ετών, ο δημιουργός απέσπασε το έγκυρο λογοτεχνικό βραβείο Βιαρέτζιο, ενώ στον κινηματογράφο εργάσθηκε αρχικά ως βοηθός του Pier Paolo Pasolini και δημιουργός ντοκιμαντέρ. Όπως γράφει η ιταλική εφημερίδα La Repubblica, το «φαινόμενο Bertolucci» εξερράγη το 1972 με το έργο “Το τελευταίο ταγκό στο Παρίσι”, το όλο σκάνδαλο που δημιουργήθηκε και φυσικά τη σχετική λογοκρισία.
Η ιταλική εφημερίδα αναφέρεται χαρακτηριστικά σε «μεσαιωνική πυρά στην οποία πέταξαν το φιλμ». Κάτι όμως που δημιούργησε και την διεθνή φήμη του σκηνοθέτη. Παράλληλα, το 1987 ο Bertolucci καταφέρνει να κερδίσει οκτώ Όσκαρ με τον «Τελευταίο Αυτοκράτορα», ένα έργο που του ανοίγει τις πύλες τις Κίνας και τον επιβάλλει στο διεθνές στερέωμα.
Από τις πιο διασημότερες ταινίες του ήταν το «Τσάι στη Σαχάρα» και “Io ballo da sola”, ένας ύμνος στην αξία της ζωής. «Πρόκειται για τον κορυφαίο δημιουργό της ιταλικής Νουβέλ Βάγκ», γράφει σήμερα ο Τύπος.
Το 2003 με το “Οι Ονειροπόλοι” ο Bertolucci «επιστρέφει» στο 1968, αλλά σε μια εντελώς ιδιωτική διάσταση με τρεις νέους, οι οποίοι, ενώ το Παρίσι φλέγεται, ανακαλύπτουν την σεξουαλική τους ταυτότητα. Το 2012, ο μεγάλος ιταλός σκηνοθέτης γυρίζει το τελευταίο του έργο στην Ρώμη, «Εγώ και εσύ», έναν έντονο διάλογο μεταξύ δυο αδελφών.
Ο Bertolucci έζησε, κατά κύριο λόγο, στην Αιώνια Πόλη και στο Λονδίνο. Με έντονη ευαισθησία και ενδιαφέρον για όλη την ευρωπαϊκή πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα. Και για τον λόγο αυτό, ήταν από τους πιο ένθερμους και ειλικρινείς υποστηρικτές των Ελλήνων που βρήκαν καταφύγιο στην Ιταλία αντιστεκόμενοι στην στρατιωτική δικτατορία.
Φωτό: Ο Bertolucci με τον Marlon Brando, στα γυρίσματα της ταινίας “Το τελευταίο ταγκό στο Παρίσι”, το 1972.
