Επιχειρεί να καταγράψει τις περιπέτειες των προσφύγων στη χώρα μας.
Το Humans of New York (HONY) είναι ένα από τα διασημότερα blog/Facebook pages που υπάρχουν αυτή στη στιγμή στο παγκόσμιο ίντερνετ, όπως διαβάζουμε στην Huffington Post. Ο άνθρωπος πίσω από αυτό, ο Αμερικανός φωτογράφος και blogger Brandon Stanton, βρίσκεται στη χώρα μας, με σκοπό να καταγράψει τις ιστορίες των προσφύγων που έχουν βρει προσωρινό καταφύγιο εδώ.
Ο Stanton ξεκίνησε το 2010 να τραβά πορτρέτα ανθρώπων που του κέντριζαν το ενδιαφέρον στους δρόμους της Νέας Υόρκης, συνοδευόμενα από μια μικρή ιστορία που του έλεγαν οι ίδιοι για τον εαυτό τους. Με τον καιρό το project αυτό άρχισε να κερδίζει φανατικό κοινό, οι ιστορίες των ανθρώπων να γίνονται όλο και πιο ενδιαφέρουσες και να έχουν σημαντικό κοινωνικό αντίκτυπο, ενώ το 2013 ο Stanton κυκλοφόρησε και το πρώτο βιβλίο του «HONY», το οποίο έγινε αμέσως best-seller.
Πριν από λίγες ημέρες, ήρθε για πρώτη φορά στην Ελλάδα, και συγκεκριμένα στην Κω, με σκοπό να καταγράψει μέσω του διάσημου φωτογραφικού blog του τις ιστορίες των προσφύγων που έχουν βρει προσωρινό καταφύγιο στο νησί. Το φωτορεπορτάζ αυτό είναι ίσως το πιο σημαντικό που έχει κάνει μέχρι στιγμής και το πραγματοποιεί σε συνεργασία με την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες (UNΗCR).
Μέχρι στιγμής ο Stanton έχει ανεβάσει στη σελίδα του την ιστορία του Σύρου Muhammad (φωτό), χωρισμένη σε έξι μέρη συνολικά, με συνοδεία πορτρέτων του, ενώ αναμένονται αρκετές ακόμα.
Ας δούμε τη μετάφραση του 5ου μέρους, όπως αναρτήθηκε στη Lifo. Περιγράφει το ελληνικό σκέλος της περιπέτειας του Σύρου πρόσφυγα:
Το νησί που αποβιβαστήκαμε ονομάζονταν Σαμοθράκη. Ήμασταν τόσο ευγνώμονες που είχαμε φτάσει εκεί. Νομίζαμε ότι είχαμε φτάσει στην ασφάλεια. Αρχίσαμε να περπατάμε προς το αστυνομικό τμήμα για να εγγραφούμε ως πρόσφυγες. Ζητήσαμε ακόμη και από έναν άνθρωπο που συναντήσαμε στο δρόμο να καλέσει την αστυνομία για εμάς. Είπα στους άλλους πρόσφυγες να με αφήσουν να μιλήσω γι ‘αυτούς, μια και μιλούσα αγγλικά. Ξαφνικά δύο τζιπ της αστυνομίας έφτασαν προς το μέρος μας και φρέναραν απότομα. Έκαναν σαν να ήμασταν δολοφόνοι και έψαχναν για εμάς. Έστρεψαν τα όπλα τους πάνω μας και φώναζαν: «Ψηλά τα χέρια». Tους είπα: «Σας παρακαλώ, απλά ξεφύγαμε από τον πόλεμο, δεν είμαστε εγκληματίες!» και μου φώναξαν «Σκάσε, μαλάκα». Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη λέξη: « Μαλάκα, μαλάκα, μαλάκα». Συνεχώς μας αποκαλούσαν έτσι. Στη συνέχεια ο Muhammad περιγράφει πως τους οδήγησαν στη φυλακή: “Τα ρούχα μας ήταν βρεγμένα και δεν μπορούσαμε να σταματήσουμε να τρέμουμε. Δεν μπορούσαμε να κοιμηθούμε. Εξακολουθώ να αισθάνομαι το κρύο στα κόκαλά μου. Για τρεις μέρες δεν είχαμε φαγητό ή νερό. Είπα στους αστυνόμους: «Δεν χρειαζόμαστε τροφή, αλλά σας παρακαλώ δώστε μας νερό.» Παρακάλεσα τον διοικητή να πιούμε λίγο και εκείνος είπε πάλι : «Σκάσε, μαλάκα!« Θα θυμάμαι το πρόσωπο αυτού του ανθρώπου για το υπόλοιπο της ζωής μου. Είχε ένα κενό στα δόντια του, από το οποίο έφτυνε προς το μέρος μας όταν μιλούσε. Επέλεξε να παρακολουθεί επτά ανθρώπους να υποφέρουν από δίψα για τρεις μέρες, ενώ τον παρακαλούσαν για το νερό. Σωθήκαμε όταν τελικά μας έβαλαν σε μια βάρκα και μας έστειλαν σε έναν καταυλισμό στην ηπειρωτική χώρα. Για δώδεκα ημέρες μείναμε εκεί και μετά συνεχίσαμε περπατώντας προς τα βόρεια. —Δεν είμαστε εγκληματίες, πρόσφυγες είμαστε… —Σκάσε μαλάκα! Περπατούσαμε για τρεις εβδομάδες. Δεν έφαγα παρά μόνο μερικά φύλλα, όπως ένα ζώο. Πίναμε νερό από βρώμικα ποτάμια. Τα πόδια μου ήταν τόσο πρησμένα που είχα βγάλει τα παπούτσια μου. Όταν φτάσαμε στα σύνορα, ένας Αλβανός αστυνομικός μας βρήκε και ρώτησε αν ήμασταν πρόσφυγες. Όταν του είπαμε «ναι», μου είπε ότι θα μας βοηθήσει. Μας είπε να κρυφτούμε στο δάσος μέχρι το σούρουπο. Εγώ δεν τον εμπιστευόμουν, αλλά ήμουν πολύ κουρασμένος για να τρέξω. Όταν ήρθε το βράδυ, μας φόρτωσε σε ένα αυτοκίνητό και στη συνέχεια, μας οδήγησε στο σπίτι του όπου μείναμε για μία εβδομάδα. Μας αγόρασε καινούρια ρούχα. Μας τάιζε κάθε βράδυ. Μου είπε: «Μην ντρέπεστε. Έχω ζήσει και εγώ πόλεμο Τώρα είστε η οικογένειά μου και αυτό είναι το σπίτι σας. »
Μπορείτε να ακολουθήσετε τον Stanton στο Facebook εδώ
