Ο φίλος φωτογράφος του τίτλου είναι προφανώς στενός συγγενής του συναδέλφου που φέρει το φακό «ως προέκταση του πέους του» κ.λπ.!
Είναι όμως σαφώς πιο συνεσταλμένος και πολύ πιθανά βρίσκεται και σε έναν από καιρό προβληματικό γάμο που έδωσε ό,τι είχε να δώσει.
Παρά το γεγονός ότι γυαλίζει διαρκώς το μάτι του, συνήθως είναι ήρεμη ράτσα και αρκείται στο να πληρώνει αδρά κάθε φορά που εντοπίζει κάποιο workshop γυμνού. Στην ανάγκη, θα βολευτεί και με φωτογράφηση εσωρούχων ή μαγιό.
Είναι, όπως και να έχει, μικρό το αντίτιμο για να μπορέσεις να στρέψεις, έστω και για λίγα λεπτά της ώρας, το φακό σου σε ένα δίμετρο και καλλίγραμμο μοντέλο. Πρόκειται για αγελαίο είδος και προσπαθεί με αυτό τον τρόπο να κρύψει περίτεχνα την προαναφερθείσα γυαλάδα στο μάτι.
Δεν μπορεί ποτέ να δείξει συγκέντρωση σε αυτό που κάνει και για αυτό οι λήψεις του πάντα θα είναι γεμάτες λάθη και προβλήματα.
Όχι ότι θα κάτσει να σκάσει κιόλας. Από τη στιγμή που εμπλουτίζεται το αρχείο, όλα βαίνουν καλώς (φτάνει να μην τον πάρουν χαμπάρι οι υπόλοιποι στο σπίτι).
Ιδανικό θύμα – κράχτης για όποιον διοργανώνει παρόμοια σεμινάρια.
Ο «HDR» φωτογράφος
Ράτσα των τελευταίων ετών και αυτή, άρρηκτα συνδεδεμένη με τις τεχνολογικές φωτογραφικές εξελίξεις.
Παρά το γεγονός ότι σε λίγο καιρό μπορεί κιόλας να αρχίσει να φεύγει από τη «μόδα», ο Έλληνας φωτογράφος που έχει πέσει με τα μούτρα στο HDR, συνήθως δεν αντιλαμβάνεται καν ότι δεν θα έπρεπε να το πράττει για το εφέ του πράγματος αλλά για να αξιοποιήσει πραγματικά και ουσιαστικά το διευρυμένο δυναμικό εύρος που η τεχνική αυτή μπορεί να του χαρίσει.
Κοινώς, δεν κάνουμε HDR για να παρουσιάσουμε τον πιο ψεύτικο ουρανό που μπορεί να παραχθεί αλλά για να καταφέρουμε να αποτυπώσουμε αυτό το κάτι παραπάνω που ο αισθητήρας μας εκ φύσεως δεν δύναται να αποτυπώσει σε ένα και μόνο καρέ.
Η σωστή χρήση του bracketing και κάποιου προγράμματος δημιουργίας HDR στη συνέχεια, μπορεί να οδηγήσει σε εντυπωσιακές και αληθοφανείς εικόνες και όχι σε αυτά τα εκτρώματα που προκαλούν καταιγισμό «likes» από τους αδαείς που βλέπουν ξεχειλωμένες εικόνες Αποκάλυψης στις οθόνες τους.
Έλληνα μπορείς(;) να βγεις από το kitsch!
Ο «Βalcony photographer»
Η γέννηση του ορισμού αυτού ανήκει σε έναν φίλο μου, συνάδελφο φωτογράφο από το Κουβέιτ, ο οποίος, λίγο καιρό πριν, χαριτολογώντας, απέδωσε αυτή την ονομασία σε εκείνους τους φωτογράφους που όπως μαρτυρά και ο τίτλος, φωτογραφίζουν από το μπαλκόνι (τους;).
Μπορεί να είναι κάποιος τουρίστας που, εμφανώς κουρασμένος από το ταξίδι, επιλέγει να αξιοποιήσει την εξαιρετική θέα του δωματίου του ξενοδοχείου του για να φωτογραφίσει, ας πούμε τον Παρθενώνα.
Για κάποιο λόγο, αυτή η λογική του «πού να τρέχουμε τώρα, καλά το βλέπουμε και από εδώ» θεώρησα ότι θα μπορούσε να βρει το χώρο της ως μια αυθύπαρκτη φωτογραφική ράτσα, παραδομένη στην ευκολία, στην απόλυτη απουσία έμφυτης περιέργειας για να γνωρίσει κάποιο μνημείο, κάποιο πολιτισμό ή κάποιο δρώμενο.
Με λίγα λόγια, κουβετιανής προέλευσης η ονομασία, αλλά βαθιά ελληνική η φιλοσοφία. Δεν μπορεί, όλο και κάποιο παράδειγμα φωτογράφου θα έχουμε που επέλεξε το ρεμβασμό από το μπαλκόνι του ξενοδοχείου του, αντί της πεζοπορίας.
Θα πρότεινα, μάλιστα, να μη βιαστούμε να τον κατηγορήσουμε για αυτό: υπάρχουν πολύ χειρότερα φωτογραφικά «παραπτώματα» και αν μη τι άλλο αυτό το άρθρο, που σήμερα ολοκληρώνεται, μαζί με το μήνα, δεν τα τσιγκουνεύτηκε καθόλου!
Ευχαριστώ για το χρόνο και την υπομονή σας: 6537 λέξεις ήταν αυτές…
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΡΑΤΣΕΣ ΜΕ ΕΝΑ ΚΛΙΚ ΕΔΩ!
- Updated: 13/7/21
