Νέα

ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΟ ΤΜΗΜΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΤΟΥ ΤΕΙ ΑΘΗΝΑΣ

Μερικές σκέψεις για την πιθανή νέα εποχή…

Το τελευταίο διάστημα υπάρχει μία έντονη φήμη ότι το Τμήμα Φωτογραφίας και Οπτικοακουστικών Τεχνών θα συγχωνευθεί με το Τμήμα Γραφιστικής του ΤΕΙ Αθήνας (στα πλαίσια του σχεδίου για τη δημιουργία του νέου Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής) μιας και ανήκουν στην ίδια σχολή και υπάρχει μία μικρή συνάφεια σπουδών.

Υπήρξα για 35 χρόνια καθηγητής Φωτογραφίας του Τμήματος Γραφιστικής, εκλεγμένος υπεύθυνος του Τομέα Παραστατικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας, Επισκέπτης Καθηγητής για χρόνια του University of Applied Arts στο Βελιγράδι, μέντορας Διδακτορικών Διατριβών και μέλος των Επιτροπών που απένεμαν Διδακτορικούς Τίτλους. Πιστεύω ότι η γνώση, η ιστορία και οι εμπειρίες μου μού επιτρέπουν να εκφράσω δημόσια τις σκέψεις μου.

Είναι γεγονός ότι συντελούνται τα τελευταία χρόνια ασύλληπτης ταχύτητας αλλαγές στο χώρο της ψηφιακής φωτογραφίας. Δυστυχώς η γραφειοκρατία, η αναβλητικότητα και η αναποφασιστικότητα, σε συνδυασμό με την δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία, τις κλίκες, τις παρέες και τα προσωπικά μικροσυμφέροντα δεν αφήνουν περιθώρια για ριζικές και ουσιαστικές αλλαγές, τόσο σε προγράμματα σπουδών και προσλήψεις, όσο και σε νοοτροπίες.

Ένα Τμήμα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης για να θεωρηθεί πετυχημένο, θα πρέπει να έχει πρώτα απ’ όλα κατάλληλους εκπαιδευτικούς, με ιδιαίτερα σοβαρές σπουδές στο αντικείμενό τους – για να γίνω σαφέστερος: πλέον, για τις νέες προσλήψεις απαιτείται να υπάρχουν  διδακτορικοί τίτλοι, ωστόσο στο υπάρχον δυναμικό υπάρχουν διδάσκοντες που έλαβαν θέσεις κατέχοντας τίτλους σπουδών σε τομείς (π.χ. Ζωγραφικής – Αρχιτεκτονικής κ.λπ.) άσχετους με το αντίκειμενο που διδάσκουν. Άλλοι διδάσκοντες είτε δεν διαθέτουν καν μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών, είτε έχουν εξασφαλίσει ισοτιμήσεις μεταπτυχιακού τίτλου με καλλιτεχνικό (μόνο) έργο. Μια ενδελεχής σχετική έρευνα θα βοηθούσε τον καθένα ενδιαφερόμενο να καταλάβει πολλά εν σχέσει με το υπάρχον επίπεδο.

Πέρα από τα παραπάνω, το εκπαιδευτικό προσωπικό θα πρέπει να διαθέτει (αλλά και να παράγει συνεχώς) ερευνητικό έργο: δημοσιεύσεις σε έγκυρα πανεπιστημιακά έντυπα με σύστημα κριτών, συγγραφικό έργο, ετεροαναφορές στο έργο τους, συμμετοχή σε Διεθνή Συνέδρια. Επιπρόσθετα οφείλει  να οργανώνει/συμμετέχει σε εκθέσεις και φεστιβάλ, ώστε να προβάλλεται το έργο του Τμήματος.

Το τελευταίο, από την πλευρά του, πρέπει να εμπλουτίζει/ανανεώνει συνεχώς το παραγόμενο εκπαιδευτικό έργο του, με προσλήψεις επώνυμων καλλιτεχνών και καθηγητών άλλων Ιδρυμάτων, να προσαρμόζει και να επικαιροποιεί τακτικά τα προγράμματα σπουδών του, να παρακολουθεί την απορρόφηση των αποφοίτων του, να προσαρμόζει τον αριθμό των εισακτέων και τις κατευθύνσεις εξειδίκευσης κ.λπ.

Αλήθεια, πόσα από αυτά συμβαίνουν στο Τμήμα Φωτογραφίας, του οποίου ο Προϊστάμενος Καθηγητής Χαράλαμπος Πρέσσας με ανοιχτή επιστολή του “Ενόψει της δημιουργίας του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής” ζητά να μείνει αυτόνομο το Τμήμα;  Διάβασα με ιδιαίτερη προσοχή το κείμενό του: δυστυχώς δεν παραθέτει κανένα επιχείρημα που να στηρίζεται σε δεδομένα όπως αυτά που παρουσίασα παραπάνω. Γιατί; Μήπως γιατί δεν υπάρχει τίποτα από τα παραπάνω;

Πάσα απάντηση δεκτή…