Photo History

O ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ ERNESTO CHE GUEVARA

Μια λιγότερο γνωστή πτυχή του αιώνιου επαναστάτη.

Στις 9 Οκτωβρίου 1967, ο μυθικός επαναστάτης έφυγε από τη ζωή δολοφονημένος από ένα βολιβιανό στρατιώτη. Δεν πρόλαβε να δει τα 40 του χρόνια. Πρόλαβε όμως να γίνει, με τις πράξεις του, μια από τις σπουδαιότερες και πλέον αναγνωρίσιμες προσωπικότητες του 20ου αιώνα. Το γνωστό πορτρέτο του, που δημιούργησε ο Alberto Korda, αποτελεί ένα από τα διασημότερα στην ιστορία του μέσου. Όμως ο Che υπήρξε και ο ίδιος ένας συνεπής φωτογράφος, σε ολόκληρη τη διάρκεια της ζωής του.

Ξεκίνησε να φωτογραφίζει από μικρός, με τη μηχανή του πατέρα του, και συνέχισε να το κάνει για τις ανάγκες της σχολικής εφημερίδας, που ο ίδιος δημιούργησε, στην Αργεντινή. Αργότερα, όταν έφτασε στο Μεξικό, αφού ολοκλήρωσε το ταξίδι με τη μοτοσικλέτα του στη Λατινική Αμερική, υπέγραψε ένα συμβόλαιο με την Agencia Latina προκειμένου να φωτογραφίσει του Παναμερικανικούς  Αγώνες του 1955 (για το οποίο, σύμφωνα με την ιστορία, ουδέποτε πληρώθηκε) ενώ εργάστηκε και ως πλανόδιος φωτογράφος στα πάρκα και τις πλατείες της Πόλης του Μεξικού. Συνέχισε τη λήψη φωτογραφιών τόσο κατά τη διάρκεια της ένοπλης εξέγερσης στην Κούβα, και μέσα από την πορεία της κουβανικής επανάστασης, όσο και αργότερα, όταν ταξίδευε σε όλο τον κόσμο ως μέλος της κουβανικής κυβέρνησης. 

Mια από τις πολλές λήψεις στις οποίες ο Che εικονίζεται με φωτογραφική μηχανή στο χέρι.

Ο εξοπλισμός του περιείχε, ανάμεσα στα άλλα, μια Nikon S2 με ένα φακό 50mm, μια Zenit 3M με φακό Helios 58/2 (μπορεί να τον δει κανείς και σήμερα, στο Μουσείο που είναι αφιερωμένο στη μνήμη του, στην Santa Clara) μια  Plaubel Makina και μια Exakta Ihagee  – πιθανώς ακόμα και μια Leica 2.

Το 1990, μια συλλογή 200+ εικόνων του εκτέθηκε από το Centro de Estudios de Che Guevara στην Κούβα, η οποία έκτοτε ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο, με τελευταίο σταθμό το Τόκιο, τον Αύγουστο του 2017.

Πόσο καλός φωτογράφος ήταν ο Che; Μια ψύχραιμη κρίση για τις σχετικές δυνατότητές του, απαιτεί την πλήρη αποσύνδεση του φωτογράφου Guevara από το θρύλο Guevara. Είναι σημαντικό, ωστόσο, να αντιληφθεί ο θεατής τους, πως ο βασικότερος ρόλος που αυτές (φαίνεται πως) υπηρετούσαν, ήταν να αποτελέσουν ένα είδος οπτικοποιημένου ημερολογίου για το δημιουργό τους. Το μικρό δείγμα που ακολουθεί σας δίνει μια πρώτη γεύση προκειμένου να διαμορφώσετε τη δική σας άποψη.

 – To άρθρο ενημερώθηκε, από παλιότερη εκδοχή του, στις 9/10/17