Τον Γιάννη Μπεχράκη ανέδειξε ως καλύτερο φωτογράφο του 2015 η βρετανική εφημερίδα Guardian η οποία παρουσιάζει εικόνες από τα δύο μεγαλύτερα ρεπορτάζ που κάλυψε ο δημιουργός κατά τη διάρκεια της χρονιάς που τελειώνει: την προσφυγική κρίση και την οικονομική κατάρρευση της Ελλάδας.
Mιλώντας στην εφημερίδα ο φωτογράφος σχολίασε μεταξύ άλλων:
- «Καλύπτω τις ιστορίες των προσφύγων και των μεταναστών τα τελευταία 25 χρόνια, όμως αυτή η χρονιά ήταν διαφορετική: οι πρόσφυγες έφταναν στη χώρα μου. Κάθε βράδυ έρχονταν μερικές βάρκες. Όλοι τους οι επιβαίνοντες ήταν φοβισμένοι, γιατί δεν ήξεραν πώς θα τους φερθεί η αστυνομία και οι ντόπιοι. Μικρά σκάφη εξακολουθούσαν να έρχονται, ακόμα κι όταν ο καιρός ήταν κακός, αφού οι τουρκικές ακτές απέχουν μόλις 4 -5 χλμ.»
- «Πέρυσι ήμουν στο Σουρούκ, στα σύνορα της Τουρκίας με την Συρία και κατέγραφα τους χιλιάδες Κούρδους που άφηναν την πόλη τους, το Κομπάνι. Φέτος στη Λέσβο συνάντησα έναν άνδρα που με αναγνώρισε “τα κατάφερα φίλε μου, τα κατάφερα”, μου είπε.»
- «Η μικρότερη πρόκληση ήταν το να βγάλεις τις φωτογραφίες. Η μεγαλύτερη δυσκολία ήταν η συναισθηματική εμπλοκή…Ήταν τόσο θλιβερό να βλέπεις ξανά και ξανά τα ίδια φαινόμενα.»
- «Ξεκινούσα από τις 6:30 το πρωί και δεν σταματούσα πριν τις 11 το βράδυ ή τα μεσάνυχτα, ενώ οι βάρκες έρχονταν μέσα στη νύχτα. Σταματούσαν να έρχονται μόνο το μεσημέρι, γιατί ο ήλιος ήταν πολύ δυνατός. Έπαυα τις λήψες μου στις 2μμ, αρχειοθετούσα κάποιες φωτογραφίες, και συνέχιζα πάλι μετά τις 4μμ.»
- “Κανείς δεν ανέμενε τόσο πολλούς από αυτούς (σ.σ.: τους πρόσφυγες). Αλλά οι περισσότεροι Έλληνες κουβαλάνε λίγο προσφυγικό αίμα, και οι ντόπιοι αντιλήφθηκαν πως οι άνθρωποι αυτοί ήθελαν μόνο να χρησιμοποιήσουν την Ελλάδα ως εφαλτήριο για να πάνε βόρεια.”
- “Θέλω να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου σε όλους τους Έλληνες και ξένους εθελοντές που βοήθησαν στα νησιά και στα βόρεια σύνορα. Αποδεικνύουν ότι υπάρχει ακόμα ανθρωπιά.“
- “Η συναισθηματική επίδραση από την κάλυψη της προσφυγικής κρίσης είναι καταστροφική. Έχω υποφέρει από αϋπνία και εφιάλτες, και αισθάνθηκα ένοχος πολλές φορές για το δεν ήμουν σε θέση να κάνω περισσότερα. Κουβαλάω και ο ίδιος αίμα προσφύγων – και επιπρόσθετα είμαι πατέρας.”