Η νέα περιοδική τριμηνιαία έκδοση του Συλλόγου Ιμβρίων Αθηνών έχει αποσταλεί στους συνδρομητές της!
Θυμίζουμε πως η ευθύνη της δημιουργίας του περιοδικού έχει αναληφθεί από την Nexus Publications AE.
Aς δούμε τι αναφέρει το σημείωμα της έκδοσης, πλαισιωμένο από μερικά από τα σαλόνια του νέου τεύχους:
Η φετινή χρονιά έχει, ως γνωστόν, για όλο τον Ελληνισμό ξεχωριστή σημασία καθώς συμπληρώνονται 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821. Θεωρώντας ότι ένας από τους τρόπους -και ίσως ο σημαντικότερος- με τους οποίους μπορεί κανείς να τιμήσει την ιστορική αυτή επέτειο είναι να γνωρίσει, να μελετήσει και να παραδειγματιστεί από τις ιδέες και τα λόγια των Αγωνιστών εφαρμόζοντάς τα στην καθημερινή του ζωή, μοιάζουν να αποκτούν ιδιαίτερη βαρύτητα για όλους εμάς τους Ιμβρίους οι παροιμιώδεις πλέον φράσεις δύο εκ των πρωτεργατών της Επανάστασης. Ο στρατηγός Μακρυγιάννης σε μία αποστροφή του προς τους στρατιώτες τούς απέτρεψε να πουλήσουν στους ξένους κάποια μικρά αρχαιοελληνικά αγαλματίδια που κατείχαν, τονίζοντάς τους την ιδιαίτερη ηθική, ιστορική και πολιτιστική αξία που έχουν καθώς αυτά αντιπροσωπεύουν την ιδιαίτερη πολιτιστική μας παράδοση: «αυτά, και δέκα χιλιάδες τάλαρα να σας δώσουν, να μην το καταδεχτείτε να βγουν από την πατρίδα μας. Γι’ αυτά πολεμήσαμε!». Η προτροπή αυτή του Μακρυγιάννη πρέπει να ηχεί στα αφτιά και την καρδιά όλων των Ιμβρίων αντιστεκόμενοι στις όποιες σύγχρονες σειρήνες μάς καλούν να πουλήσουμε την πατρική μας γη απεμπολώντας τα όποια δικαιώματα έχουμε σε αυτήν για χάρη της οποίας έγιναν και γίνονται τόσοι αγώνες και προσπάθειες.
Εξάλλου, εξίσου διαχρονικό και επίκαιρο χαρακτήρα παίρνει και η φράση του αρχηγού της Επανάστασης Θ. Κολοκοτρώνη, ο οποίος, αναλογιζόμενος εκ των υστέρων το τεράστιο αυτό επίτευγμα των Ελλήνων, που στην αρχή φάνταζε όχι απλώς ριψοκίνδυνο αλλά αδύνατο, διατύπωσε τη γνωστή ρήση: «ο κόσμος μάς έλεγε τρελούς. Ημείς αν δεν είμεθα τρελοί, δεν εκάναμεν την επανάστασιν …». Πόσο οικεία αλήθεια, 200 χρόνια μετά, για όλους τους Ιμβρίους δεν ακούγεται αυτή η διαπίστωση του Γέρου του Μωριά, όταν και εμείς, πριν 30 περίπου χρόνια, ξεκινήσαμε μόνοι, χωρίς καμία κρατική υποστήριξη, να επισκεπτόμαστε το νησί μας, να επιδιορθώνουμε με προσωπικό κόπο και φυσικά έξοδα το πατρογονικό μας σπίτι, καλούμενοι να υπερκεράσουμε πάσης φύσεως εμπόδια, σε πείσμα όλων των λογικών προβλέψεων που αντιμετώπιζαν τις προσπάθειές μας αυτές ως άσκοπες και γραφικές;
Από αυτές τις δειλές και ανοργάνωτες πρώτες προσπάθειες ωστόσο, φτάσαμε τα τελευταία 15 περίπου χρόνια να μιλάμε για το σύγχρονο ιμβριακό θαύμα και την αναγέννηση της πατρίδας μας. Φτάσαμε στο σημείο της ολοένα και συστηματικότερης ετήσιας επιστροφής στην Ίμβρο, της επανεγκατάστασης συμπατριωτών μικρότερων και παραγωγικότερων ηλικιών με επιστέγασμα αλλά και αιχμή του δόρατος την επαναλειτουργία όλων των βαθμίδων του ελληνικού σχολείου. Φτάσαμε στο σημείο να κερδίσουμε με τη συστηματική, οργανωμένη και σοβαρή προσπάθεια τον σεβασμό όλων τόσο στα ελληνικά διπλωματικά και πολιτικά όσο και στα τούρκικα και ευρωπαϊκά φόρα.
Χειροπιαστή αναγνώριση όλων των παραπάνω αποτελούν σαφώς και οι πρόσφατες ιστορικές δηλώσεις του κ. Μητσοτάκη, ο οποίος -αφού γίνεται ο πρώτος πρωθυπουργός της χώρας που δημοσίως παραδέχθηκε τη διαχρονική αδιαφορία και συστηματική παραμέληση της Ίμβρου από το επίσημο ελληνικό κράτος- διαβεβαίωσε για την έμπρακτη βοήθεια που ο ίδιος είναι διατεθειμένος στο εξής να παρέχει για την περαιτέρω προώθηση και επίλυση όλων των πτυχών του Ιμβριακού Ζητήματος δεδομένου ότι, παρά την αδιαφιλονίκητη πρόοδο που έχει συντελεστεί, οι Ίμβριοι αντιμετωπίζουμε ακόμα πλήθος προβλημάτων που έχουν συσσωρεύσει οι αδικίες του παρελθόντος. Τέτοια είναι η στέρηση της καλλιεργήσιμης γης και των φυσικών πόρων λόγω των μαζικών απαλλοτριώσεων, η δήμευση των κοινοτικών ακινήτων, η στέρηση κληρονομικών δικαιωμάτων για τους Ιμβρίους απογόνους που δεν διαθέτουν τουρκική υπηκοότητα, τα οποία θέτουν επιτακτική την ανάγκη για ύπαρξη στοχευμένων μέτρων διακριτικής μεταχείρισης των Ιμβρίων.
Τέλος, κλείνοντας το σημείωμα έκδοσης και σε αντίθεση με την περιρρέουσα επετειακή ατμόσφαιρα, δεν γίνεται να μην αναφερθούμε στον θλιβερό, για την απανταχού ιμβριακή κοινότητα, απολογισμό εξαιτίας του κορωνοϊού. Συγκεκριμένα, η πανδημία, εξαιτίας της οποίας ο Σύλλογός μας τελεί σε πολύμηνη αναστολή λειτουργίας των δραστηριοτήτων του, δεν θα μπορούσε να αφήσει αλώβητη την Ίμβρο, στην οποία καταγράφεται καθημερινά μεγάλος αριθμός κρουσμάτων με αποκορύφωμα φυσικά την τραγική απώλεια του -αείμνηστου πλέον- Ιωάννη Κουτίδη, ο οποίος υπηρετούσε ως εκπαιδευτικός στο Ελληνικό Γυμνάσιο. Ο θάνατος αυτός έρχεται να προστεθεί στη μακάβρια χορεία των αγαπητών σε όλους συμπατριωτών μας Ευστράτιου και Κωνσταντίνου Ζεγκίνη καθώς και του (κωνσταντινουπολίτικης καταγωγής) φωτογράφου του Οικουμενικού Πατριαρχείου Νικόλαου Μαγγίνα, που έχασαν τη μάχη με τον κορωνοϊό αφήνοντας ωστόσο πίσω τους πλούσιο πολιτιστικό έργο και απτά χνάρια από τη συμβολή τους στην προβολή και διάσωση της ιστορίας και του πολιτισμού της ιδιαίτερης πατρίδας μας. Το όνομα και η ανάμνησή τους θα μείνουν για πάντα ριζωμένα με την αγαπημένη τους Ίμβρο.
Το Δ.Σ. του Συλλόγου Ιμβρίων και η Επιτροπή Σύνταξης του περιοδικού «ΙΜΒΡΟΣ» εύχονται σε όλους τους συμπατριώτες μας υγεία, δύναμη και υπομονή!
