Στα 14 του αγάπησε τη φωτογραφία. Στα 28 του έχασε την όρασή του εξαιτίας μιας φλεγμονής και στα δύο μάτια. Έμαθε να χρησιμοποιεί το μπαστούνι όταν περπατά και να διαβάζει τον κώδικα Μπράιγ. Σήμερα, στα 41 του, ο πρώην ταχυδρόμος στο Σάο Πάολο έκανε πραγματικότητα το όνειρό του. Να καλύψει από κοντά μια μεγάλη αθλητική διοργάνωση.
Με την παραπάνω εισαγωγή ξεκινά το αφιέρωμα του SDNA (με την υπογραφή της Βάσως Πρεβεζιάνου) στον João Maia da Silva, το οποίο συνεχίζει ως εξής:
Βλέπει μόνο αφηρημένα σχήματα και ασαφή χρώματα ο Ζοάο Μάια. Δεν μπορεί να δει το αποτέλεσμα της δουλειάς του, το οποίο είναι φανταστικό. Θα το ζήλευαν οι κορυφαίοι φωτογράφοι του κόσμου.
Βλέποντας τα κλικς του στο προσωπικό προφίλ του στο instagram, ουδείς μπορεί να αντιληφθεί ότι ο άνθρωπος που έχει τραβήξει αυτές τις φωτογραφίες έχει χάσει την όρασή του.
«Η φωτογραφία είναι να νιώθεις, να χρησιμοποιείς όλες τις αισθήσεις και την καρδιά σου» λέει ο 41χρονος φωτογράφος, ο οποίος έχει τον δικό του οδηγό στο Ρίο, όπως συμβαίνει και με αρκετούς αθλητές. Όταν δεν είναι ο συνοδός δίπλα του, ο Μάια χρησιμοποιεί ένα smartphone, το οποίο συνδέει με την φωτογραφική μηχανή του.
Πώς αντιλαμβάνεται τι γίνεται γύρω του και προς τα πού πρέπει να στρέψει τον φακό του; «Όταν είμαι αρκετά κοντά νιώθω τα καρδιοχτύπια των δρομέων, τα βήματά τους – τότε είμαι έτοιμος να τραβήξω τη φωτογραφία. Xαίρομαι που πια οι φωτογραφίες που βγάζω δεν ανήκουν μόνο σε εμένα, αλλά σε όλο τον κόσμο».
Αγαπά τον αθλητισμό, αλλά λατρεύει τον στίβο, με τον οποίο ασχολήθηκε και ο ίδιος πριν τυφλωθεί, κάνοντας ακοντισμό και δισκοβολία. Είναι χαρούμενος που βρέθηκε στην διοργάνωση του Ρίο και μετά από αυτή την πρώτη εμπειρία δηλώνει έτοιμος να «αιχμαλωτίσει» τις κορυφαίες στιγμές των Παραολυμπιακών Αγώνων και σε τέσσερα χρόνια στο Τόκιο.