Tο αμέσως προηγούμενο ρεκόρ δημοπρασίας για την ακριβότερη φωτογραφία κατείχε η λήψη «Rhine II» του Andreas Gursky, η οποία πουλήθηκε από τον οίκο Christie’s αντί 4.3 εκατομμυρίων δολαρίων το 2011. 11 χρόνια μετά, η συγκεκριμένη εικόνα τoυ (κατά κόσμον) Emmanuel Radnitzky αγγίζει μια σχεδόν τριπλάσια τιμή!
Η τελική τιμή πώλησης του πιο διάσημου ίσως έργου του ήταν πολύ υψηλότερη ακόμα και από τις πιο αισιόδοξες εκτιμήσεις που προηγήθηκαν, καθώς η αξία του αναμενόταν να κυμανθεί μεταξύ 5-7 εκατομμυρίων δολαρίων.
Η πασίγνωστη στο παγκόσμιο φωτογραφόφιλο (και όχι μόνο!) κοινό ασπρόμαυρη εικόνα του Αμερικανού καλλιτέχνη, μεταμορφώνει το γυμνό σώμα του μοντέλου (και ερωμένης του κατά τη συγκεκριμένη περίοδο) Kiki de Montparnasse σε βιολί!
Ο Ray έζησε από το 1890 έως το 1976 και ήταν βασικό μέλος των κινημάτων του Dada και του σουρεαλισμού. Σύμφωνα με την Bικιπαίδεια, μεγάλωσε στο Μπρούκλιν της Νέα Υόρκης. Την περίοδο 1910-1911 παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής αφού προηγουμένως έχει αρνηθεί μια υποτροφία για σπουδές στην αρχιτεκτονική. Το 1915 πραγματοποίησε την πρώτη του ατομική έκθεση ζωγραφικής στη Νέα Υόρκη, γεγονός που αποτέλεσε επίσης την αφορμή ώστε να ασχοληθεί με τη φωτογραφία, καθώς απαθανάτισε ο ίδιος τα έργα του για τη δημιουργία καταλόγου. Από εκείνη τη στιγμή και μετά αφοσιώθηκε στο φωτογραφικό μέσο. Οι πρώτες σημαντικές φωτογραφίες του παρουσιάζονται το 1918.
Παράλληλα, μαζί με τον Marcel Duchamp (Μαρσέλ Ντισάν), συμμετείχε στην οργάνωση ενός ντανταϊστικού ρεύματος στην Αμερική, την ίδια εποχή που ο ντανταϊσμός άνθισε στην Ευρώπη. Το καλοκαίρι του 1921 εγκαταλείπει τις Ηνωμένες Πολιτείες και εγκαθίσταται στο Παρίσι. Η περίοδος που ακολουθεί είναι ίσως η πιο δημιουργική για τον ίδιο, καθώς συνεχίζει να ασχολείται με τη φωτογραφία διαμορφώνοντας ένα ιδιαίτερο ύφος αλλά και μια προσωπική τεχνική.
Πορτρέτο του Man Ray – πηγή: Wikipedia
Το 1925 συμμετέχει μαζί με τους Ερνστ, Μιρό, Πικάσο και Αρπ στην πρώτη υπερρεαλιστική έκθεση που πραγματοποιείται στο Παρίσι. Τη δεκαετία του 1930 επινοεί μαζί με τη βοηθό του Lee Miller τη μέθοδο που καλείται solarization.
Παράλληλα με τις υπερεαλιστικές φωτογραφίες του, το έργο του περιλαμβάνει και μια πληθώρα πορτρέτων, συμπεριλαμβανομένων και γνωστών καλλιτεχνών όπως του Κοκτώ και του Ματίς καθώς και των υπερρεαλιστών Μπρετόν, Τζαρά, Ντυσάν, Ερνστ και άλλων.
Στα τελευταία χρόνια της ζωής του επέστρεψε στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου έζησε ως το θάνατό του.
Η συγκεκριμένη εικόνα του αποτέλεσε την κορυφαία δημιουργία που προσφέρθηκε κατά τη διάρκεια της πρόσφατης δημοπρασίας που διοργανώθηκε επίσης από τον οίκο Christie’s, από τη συλλογή των συλλεκτών έργων τέχνης Rosalind Gersten Jacobs και Melvin Jacobs που είχαν στενούς δεσμούς με τους σουρεαλιστικούς κύκλους.
Το νεοϋορκέζικο ζευγάρι απέκτησε την εκτύπωση που πωλήθηκε στη δημοπρασία απευθείας από το φωτογράφο το 1962. Ο Μelvin Jacobs, πρώην πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Saks Fifth Avenue, πέθανε το 1993 σε ηλικία 67 ετών. Η σύζυγός του Rosalind Gersten Jacobs, επί σειρά ετών στέλεχος της Macy’s, πέθανε το 2019 σε ηλικία 94 ετών. Η κόρη τους Peggy Jacobs Bader, που είναι ταυτόχρονα και εκτελεστής της περιουσίας τους, δήλωσε πριν από την πώληση, σύμφωνα με το ρεπορτάζ του CNN, ότι κάθε κομμάτι από τη συλλογή αυτή «έχει μια μοναδική και οικεία ιστορία πίσω του» και αντανακλά το «χαρμόσυνο πνεύμα της σχέσης των γονιών μου».
Πριν από τη δημοπρασία, ο Darius Himes, Διεθνής Επικεφαλής Φωτογραφίας του Christie’s, είχε χαρακτηρίσει, σύμφωνα με το ίδιο ρεπορτάζ, τη φωτογραφία ως «ένα από τα πιο εμβληματικά έργα του 20ου αιώνα», συμπληρώνοντας πως “αυτή η μαγευτική σουρεαλιστική εικόνα είναι το αποτέλεσμα μιας μοναδικής χειροποίητης διαδικασίας εμφάνισης στο σκοτεινό θάλαμο. Η εμβέλεια και η επιρροή της εικόνας αυτής, που είναι ταυτόχρονα ρομαντική, μυστηριώδης, τσαχπίνικη (roguish) και παιχνιδιάρικη, έχει αιχμαλωτίσει τα μυαλά όλων μας επί σχεδόν 100 χρόνια. Ως φωτογραφικό έργο, είναι άνευ προηγουμένου στην αγορά.”
Aν μη τι άλλο, η η τελική τιμή πώλησης απέδειξε πως είχε απόλυτο δίκιο! Ταυτόχρονα επιβεβαίωσε ένα από τα πιο βασικά συμπεράσματα που εμπεριέχονται στο ρεπορτάζ του CNBC που ακολουθεί, και το οποίο με απλά λόγια προσπαθεί να δώσει απάντηση στο ερώτημα των (κυριολεκτικά) πολλών εκατομμυρίων “Τι κάνει την τέχνη τόσο ακριβή”: οι νεκροί καλλιτέχνες είναι, κατά κανόνα, πιο ακριβοί από τους ζωντανούς!
- Φωτό: Wikipedia
