Το σπάνιο κινηματογραφικό υλικό που ανακάλυψε η σκηνοθέτρια στο υπόγειο του γνωστού φωτογράφου Τάκη Τλούπα στη Λάρισα, ήταν ένας θησαυρός. Αυτό την παρακίνησε να αναζητήσει τον άνθρωπο και τη δουλειά του.
Με οδηγό την κόρη του, τη Βάνια, το συνεργείο καταγράφει την καλλιτεχνική του πορεία, συγκροτώντας ταυτόχρονα μια ανθρωπογεωγραφία της Θεσσαλίας του περασμένου αιώνα.
Η πρώτη προβολή του ντοκιμαντέρ, που έχει διάρκεια 75 λεπτά, θα γίνει σήμερα Δευτέρα 6/3/23 στις 6:30μμ στην αίθουσα Τζον Κασσαβέτης (Aποθήκη 1, Λιμάνι Θεσσαλονίκης) με κόστος 4€.
Από τις 10πμ της Τρίτης 7/3/23 θα είναι διαθέσιμη για παρακολούθηση online με κόστος 3€.
Συνέντευξη της δημιουργού
Η Καλλιόπη Λεγάκη μίλησε στην Ειρήνη Ορφανίδου της HuffPost. Σταχυολογώ από τα λεγόμενά της:
- Στις αρχές του 2007, βρίσκομαι στη Λάρισα, στο πατρικό σπίτι του Φιλόλαου, αναζητώντας οικογενειακές του φωτογραφίες. Ο Τάκης έχει πεθάνει, γνωρίζω την γυναίκα του και την κόρη του, την Βάνια, που μου φέρνει κάποιες φωτογραφίες του Φιλόλαου που έχει τραβήξει ο πατέρας της στη Λάρισα και στο Παρίσι. Όταν κάποια στιγμή θυμάται ότι -πέρα από αυτές- υπάρχει ένα υλικό που τράβηξε ο πατέρας της με μια super8 κάμερα, που είχε αγοράσει σε ένα από τα ταξίδια του στο εξωτερικό, κατεβαίνουμε στο υπόγειο του σπιτιού και ανακαλύπτουμε μια χάρτινη κούτα με ρολά φιλμ, που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην απόφαση μου να κάνω το ντοκιμαντέρ για τον Τάκη. Και αυτό γιατί όταν τα ψηφιοποίησα, βρέθηκα μπροστά σε έναν πραγματικό «θησαυρό», με πλάνα τόσο από προσωπικές στιγμές όσο και από ανθρώπους και περιοχές που ταξίδεψε, από την Ελλάδα, τα Βαλκάνια και την Ευρώπη, τις δεκαετίες του ’50, ΄60 και ΄70, μια μοναδική καταγραφή, διάρκειας 7 ωρών, που ως τότε κανένας δεν είχε ασχοληθεί μαζί της. Ίσως γιατί ο ίδιος ο Τάκης, που ως το τέλος της ζωής του έμεινε αφιερωμένος στην φωτογραφία -και μάλιστα στην ασπρόμαυρη- να μην θεωρούσε τα κινηματογραφικά του καρέ αντάξια των φωτογραφικών του, να αποτελούσαν για αυτόν ένα είδος «προσωπικού ημερολογίου» που έπρεπε να παραμείνει στο υπόγειο του σπιτιού.
- Η ταινία λοιπόν αποτελεί μια «συνομιλία» ανάμεσα στον πατέρα, που ο ηθοποιός και βουλευτής Πάνος Σκουρολιάκος «δανείζει» την φωνή του και την κόρη, την Βάνια, που αφηγείται την δική της καλλιτεχνική πορεία. Μια πορεία που τα πρώτα της βήματα έγιναν μέσα στο φωτογραφείο του μπαμπά της -όπως μας εξομολογείται η ίδια και που η εξομολόγηση της αυτή έδωσε και τον τίτλο στο ντοκιμαντέρ- παρακολουθώντας τον πατέρα της στο εργαστήριο του καθημερινά και μεγαλώνοντας μέσα στα αρνητικά και στα τυπώματα καθώς το εργαστήρι αποτελούσε προέκταση του σπιτιού τους.
- Ο φακός του Τάκη μέσα στις δεκαετίες, από το ΄50 ως το ’90 περίπου, που σημαίνει και το τέλος της καριέρας του, αυτό που μόνιμα και σταθερά αναζητάει είναι να διασώσει -όπως έλεγε ο ίδιος στις ελάχιστες συνεντεύξεις του- όλον αυτόν τον κόσμο της αγροτιάς και της εργατιάς που σιγά σιγά χάνονταν, δίνοντας την θέση του σε έναν καινούργιο κόσμο της τεχνοκρατίας και της βιομηχανοποίησης.
- Η φράση που για μένα είναι καθοριστική από την συνέντευξη της Βάνιας είναι όταν αφηγείται την συγκίνηση που νοιώθει ακόμα και σήμερα, όταν θυμάται την δύναμη και το ταλέντο του πατέρα της όσον αφορά τις χειρωνακτικές εργασίες. Άλλωστε -όπως μου είπε η ίδια- ο Τάκης, όπως και ο αδερφός του, ο Φιλόλαος, μαθητεύουν κοντά στον πατέρα τους, τον παππού Γιώργο Τλούπα, φημισμένο ξυλογλύπτη της εποχής, έτσι που από νωρίς έμαθαν να δουλεύουν με τα χέρια τους το ξύλο αλλά και διάφορα άλλα υλικά.
ΙΝFO
- Σκηνοθεσία: Καλλιόπη Λεγάκη
- Σενάριο: Καλλιόπη Λεγάκη
- Διεύθυνση φωτογραφίας: Οδυσσέας Παυλόπουλος
- Μοντάζ: Ξενοφών Λατινάκης
- Ήχος: Στέλιος Μιχαηλίδης
- Παραγωγή: ΕΡΤ, Portolanos Films
- Παραγωγοί: Μαρία Γεντέκου, Λευτέρης Φυλακτός
- Συμπαραγωγή: ΕΚΚ
- Αφήγηση: Πάνος Σκουρολιάκος, Καλλιόπη Λεγάκη
- Φορμάτ: DCP
- Χρώμα: Έγχρωμο
- Χώρα Παραγωγής: Ελλάδα
- Έτος Παραγωγής: 2022
- Διάρκεια: 75′
