ΜΙΧΑΛΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΑΚΗΣ: ΑΠΕΡΑΝΤΟ ΟΙΚΕΙΟ

Μια έκθεση και ένα βιβλίο που δεν κοιτούν απλώς το παρελθόν, αλλά μας υπενθυμίζουν πόσο βαθιά ριζωμένο είναι μέσα μας το οικείο.

Απόσπασμα από το σχετικό σημείωμα τού Μιχάλη Οικονομάκη: “…Φωτογραφίες ακατέργαστες, χωρίς παρέμβαση, αναδεικνύουν την μοναδικότητα των στιγμών. Παιδιά που παίζουν ξυπόλυτα στις αυλές, ηλικιωμένοι που μοιράζονται τη σοφία τους, γονείς που μοχθούν στα χωράφια κάτω από τον καυτό ήλιο, νέοι που ερωτεύονται με πάθος. Είναι εικόνες που αφηγούνται τις σιωπηλές ιστορίες μιας εποχής που χάνεται, αλλά ταυτόχρονα παραμένει απέραντα οικεία, συνδέοντάς μας με τις ρίζες μας και την ταυτότητά μας. Αυτό το βιβλίο δεν είναι απλώς μια συλλογή φωτογραφιών. Είναι ένα ταξίδι στον χρόνο, μια προσέγγιση στην συλλογική μνήμη, ένας καθρέφτης που μας δείχνει από πού ερχόμαστε και ίσως μας βοηθά να αναλογιστούμε πού κατευθυνόμαστε.”

Απόσπασμα από τον πρόλογο της επιμελήτριας Δώρας Λαβαζού: “το “Απέραντα οικείο”, το φωτογραφικό λεύκωμα του Μιχάλη Οικονομάκη, έρχεται την κατάλληλη στιγμή, στην ώρα του θα λέγαμε, και φέρνει θύμησες από το παρελθόν, φωτογραφίες ξεχασμένες στη ροή του χρόνου. Ξεχασμένες φωτογραφίες από μία εποχή που δεν λησμονιέται, από μία εποχή που ο Μιχάλης μαζί με την φωτογραφική μηχανή του, γελαστός φαντάζομαι, με νεανικό ενθουσιασμό, αποτυπώνει το οικείο του περιβάλλον ξεκινώντας πάντα από την ανατολική Κρήτη όπου είναι η γενέτειρα του, εκεί που η οικογένεια, οι συγγενείς, οι πρώτοι φίλοι του και ο ίδιος συμβιώνουν. Όλοι οι προηγούμενοι είναι συμπρωταγωνιστές του στο έργο της ζωής που “αφηγείται” ο Μιχάλης μέσω της Τέχνης της Φωτογραφίας. Χωρίς να θέλει, χωρίς καν να το έχει προσχεδιάσει, τεκμηριώνει και δίνει μία εναλλακτική οπτική εκδοχή της εθνογραφικής γνώσης. Αυτό που σίγουρα επιδιώκει εκείνους τους καιρούς είναι να παίξει σαν παιδί, να χαρεί τη στιγμή της φωτογραφικής διαδικασίας, να πειραματιστεί, να συνδεθεί με τον κόσμο του, με τον ίδιο του τον εαυτό και την πορεία του μέσα στον χρόνο.”