Ο Peter Brodbeck, γνωστός ως Peter Lindbergh, ήταν απ’ τους πιο γνωστούς και πολυβραβευμένους φωτογράφους πορτραίτου και μόδας των τελευταίων 50 ετών. Γεννήθηκε, σαν σήμερα, 23 Νοεμβρίου, το 1944 στην Πολωνία και απεβίωσε φέτος στις 3 Σεπτεμβρίου στο Παρίσι, αφήνοντας ένα μεγάλο κενό, και ολόκληρο τον κόσμο της μόδας και της φωτογραφίας να θρηνεί πίσω του.
Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο Duisburg της Γερμανίας, εκεί όπου πήγε σχολείο και αργότερα δούλεψε ως στυλίστας μανεκέν σε βιτρίνες καταστημάτων. Στις αρχές του ’60 ξεκίνησε να φοιτά στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Βερολίνου και μετά απο αυτήν ακολούθησε το Κολλέγιο Τέχνης του Κρέφελντ όπου σπούδασε ζωγραφική. Πριν ακόμα αποφοιτήσει, του είχε ζητηθεί να εκθέσει τα έργα του σε γκαλερί! Το ενδιαφέρον του για τη φωτογραφία γεννήθηκε το ’71, την χρονιά που ξεκίνησε να εργάζεται ως βοηθός φωτογραφού για τον Hans Lux. Δύο χρόνια ενασχόλησης χρειάστηκαν για να πάρει την απόφαση να ανοίξει το δικό του στούντιο. Μέσω της δουλειάς του και ειδικά αυτής στο περιοδικό Stern, έγινε γνωστός στην Γερμανία – ωστόσο αυτό δεν του ήταν αρκετό. Έτσι, μαζί με άλλους φωτογράφους, μετακόμισε στο Παρίσι με τη φιλοδοξία να απογειώσει την καριέρα του!
Με τα χρόνια και τη συνεχή προσπάθεια έφτασε να είναι ο φωτογράφος που όλοι γνωρίζουμε: αυτός που δημιούργησε συγκλονιστικά εξώφυλλα για περιοδικά όπως τα VOGUE, WMagazine και Harper’s Bazaar, αυτός που συνεργάστηκε με οίκους μόδας όπως των Karl Lagerfeld, Jean-Paul Gaultier και Giorgio Armani, αυτός που έχει δημιουργίες του να εκτίθενται, μεταξύ άλλων, στο Victoria and Albert Museum, στο Centre G. Pompidou και στο Metropolitan Museum of Art. Μα, πάνω απ’ όλα, είναι αυτός που με τις μινιμαλιστικές, ασπρόμαυρες λήψεις του αποτύπωνε κάτι παραπάνω από την εξωτερική, αψεγάδιαστη εικόνα ενός μοντέλου.
Είναι αυτός που άλλαξε τα δεδομένα της φωτογραφίας μόδας μια για πάντα, ξεκινώντας παράλληλα την μεγάλη εποχή των supermodels. Μεταξύ αυτών οι πασίγνωστες Linda Evangelista, Naomi Campbell, Cindy Crawford, Tatjana Patitz και Christy Turlington, τις οποίες απαθανάτισε μαζί για το κλασικό πλέον εξώφυλλο της βρετανικής VOGUE, τον Ιανουάριο του 1990.
Οι φωτογραφίες του χαρακτηρίζονται από απλότητα τόσο στυλιστικά – σκηνικά, όσο και από την άποψη της επεξεργασίας. “Θα έπρεπε να αποτελεί ευθύνη όλων των φωτογράφων σήμερα το να απελευθερώσουν τις γυναίκες, και τελικά όλους μας, από τον τρόμο της νιότης και της τελειότητας” έλεγε χαρακτηριστικά – κι αυτή δεν ήταν η μοναδική φορά που εξέφρασε μια τέτοιου είδους φιλοσοφία. Είχε τονίσει λ.χ. πως “το retouch σβήνει κάθε ένδειξη ζωής από το πρόσωπο κάποιου”.
Τέτοιου είδους απόψεις έχουν φυσικά μεγάλη δόση αλήθειας. Γιατί, ας πούμε, οι ρυτίδες γύρω απ’ το στόμα δεν υποδηλώνουν απλώς ότι ο άνθρωπος που τις κατέχει φοράει τακτικά το πιο όμορφο χαμόγελό του; Ή εκείνες στην άκρη των ματιών, ότι μαζί γελούσαν πάντα και τα μάτια του; Σε μια φωτογραφία, δεν είναι η ηλικία που προσδίδει το ενδιαφέρον, άλλα το ίδιο το πρόσωπο που απεικονίζεται, με τα ατομικά του χαρακτηριστικά και τις ιδιαιτερότητές του.
Υλοποιώντας τα παραπάνω “πιστεύω” στις λήψεις του, ο Lindbergh κατάφερε να διαφέρει από τον ανταγωνισμό του και να προσφέρει στους παρατηρητές των φωτογραφιών του κάτι πιο γνώριμό τους – αντίστοιχο με αυτό που έβλεπαν πραγματικά στον καθρέφτη. Απέδειξε, έτσι, ότι το “αψεγάδιαστο” ή/και το “τέλειο” σε μια λήψη δεν είναι διόλου και το φυσιολογικό! Η ουσία βρίσκεται στα συναισθήματα που κρύβει μια εικόνα.
Σε όποιον (-α) διάβασε αυτό το άρθρο μέχρι εδώ: άφησε τον Peter Lindbergh, τα έργα του και την ιδεολογία του να σε εμπνεύσουν και γιατί όχι να επηρεάσουν δημιουργικά την επόμενή σου λήψη. Ανακάλυψε την απλότητα και την ομορφιά που κρύβεται σε αυτήν!
Μini CV
Η Ειρήνη Πέτρου είναι ερασιτέχνης δημιουργός. Της αρέσει να πειραματίζεται με τη φωτογραφία μόδας τόσο στο θέμα των λήψεων, όσο και της επεξεργασίας τους.
