O αναγνώστης του Photonet Παναγιώτης Κάκκος είναι ερασιτέχνης φωτογράφος, με πολλή όρεξη και αρκετά σύνθετο και «σκηνοθετικό» βλέμμα. Οι λήψεις του έχουν μια σαφή προτίμηση προς τα νυχτερινά τοπία, τα οποία «αντιλαμβάνεται» καλά. Με λίγη περισσότερη υπομονή και προσοχή στις τεχνικές λεπτομέρειες, σίγουρα στο μέλλον θα δημιουργήσει πολύ καλές εικόνες.
Παρουσιάζουμε αρχικά (φωτό επάνω) μια καλή νυχτερινή λήψη, με έμφαση στις φόρμες και το χρώμα. Η «διαγώνιος» που δημιουργεί η θέση της γέφυρας στο κάδρο είναι δυνατή και επιτυχημένη, ενώ τόσο η παρουσία των φώτων καθαυτών όσο και των αντανακλάσεών τους, αυξάνουν τη αισθητική δύναμη της εικόνας.
Η δύναμη της λήψης βρίσκεται και στη σύνθεσή της αλλά κυρίως στην επιλογή της ώρας. Είναι αρκετά δύσκολο να «πετύχουμε» το μικρό χρονικό διάστημα μεταξύ του ηλιοβασιλέματος και του πλήρους νυχτερινού σκοταδιού ώστε να κατορθώσουμε να αιχμαλωτίσουμε με τη μηχανή μας τον ουρανό σε απόχρωση «μπλε ελεκτρίκ». Και η αντίθεση μεταξύ του χρώματος του ουρανού και της θερμής απόχρωσης του δρόμου από τα φώτα των αυτοκινήτων είναι επιτυχημένη. Παραφωνία στην εικόνα είναι το φως του δρόμου δεξιά, που έπρεπε είτε να είναι τελείως «μέσα» στην εικόνα σαν αστικής αισθητικής στοιχείο της (ταιριαστό άλλωστε με την παρουσία άλλων τέτοιων στοιχείων) ή τελείως έξω, στη σύνθεση ή στο κροπάρισμα στην επεξεργασία.
Ρομαντική λήψη νυχτερινού αστικού τοπίου, η οποία ως ιδέα είναι καλή, αλλά “χάνει” στην εκτέλεση. Χρειαζόταν μεγαλύτερη προσοχή είτε κατά τη λήψη ή έστω στην μετέπειτα επεξεργασία. Αρχικά στο κάδρο ώστε να μην «γέρνει» τόσο, στην αριστερή του τουλάχιστον πλευρά, αλλά και χρήση τριπόδου ή άλλου σταθερού βοηθητικού μέσου, ώστε η λήψη να είναι σωστά εστιασμένη και όχι κουνημένη. Ταυτόχρονα, τέτοιες λήψεις είναι πολύ δυνατές και σε ασπρόμαυρη απόδοση, είτε απευθείας από τη λήψη ή κατά την επεξεργασία τους.