Στη τεχνική αυτή θα μιλήσουμε επιγραμματικά για την αξία των νοητών ευθειών, εκείνων δηλαδή που καθοδηγούν το μάτι του θεατή στο κεντρικό θέμα.
Η παραπάνω φωτογραφία τραβήχτηκε κατά τη διάρκεια δοκιμαστικών λήψεων με μια Canon EOS 6D. Το φως ήταν απογοητευτικά αδιάφορο και έπρεπε να σκαρφιστώ μια σύνθεση που θα μπορούσε να αποκτήσει δυναμική στο στάδιο της επεξεργασίας. Στάθηκα σε ένα σημείο αρκετά χαμηλότερα από το ναό του Ποσειδώνα, γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι θα επιλέξω κάθετο κάδρο και πως η γραμμή του ορίζοντα θα ήταν ψηλά. Εκείνο που μου κίνησε περισσότερο την περιέργεια και συνέβαλε στο να αποφασίσω πού θα σταθώ και πώς θα καδράρω ήταν οι σχηματισμοί των βράχων που εκτείνονταν από τα πόδια μου μέχρι το ναό. Αυτές ακριβώς τις γραμμές ήθελα να εκμεταλλευτώ, γιατί ήταν εκείνες που δημιουργούσαν την κατευθυντήρια προοπτική.
Η επιλογή του ευρυγώνιου (δεν είχα μικρότερο από 28mm) ήταν μονόδρομος. Το ακόμα πιο ενδιαφέρον κομμάτι σχετικά με τη σύνθεση είναι ότι οι νοητές ευθείες δεν ήταν ακριβώς …”ευθείες” αλλά δημιουργούσαν μια απαλή καμπύλη “S”, με το μεγάλο βράχο -στο μέσο και στα αριστερά της εικόνας- να παίζει καθοριστικό ρόλο στο “σπάσιμο” της καμπύλης. Επέλεξα να χρησιμοποιήσω διάφραγμα f/6.3, για να έχω μια σωστά φωτισμένη εικόνα στο κάτω μέρος.
Γνώριζα ότι στην προεπισκόπηση θα έχανα τον ουρανό αλλά η EOS 6D είναι …μανούλα στη διατήρηση πληροφοριών στα highlights. Το αποτέλεσμα που βλέπετε προήλθε από τρεις διαφορετικές εκθέσεις που προέκυψαν από το ίδιο αρχείο RAW. Το σύνολο της επεξεργασίας πραγματοποιήθηκε σε LAB, όχι RGB color, και προσπάθησα να εστιάσω στην ανάδειξη των υφών των βράχων, εκεί δηλαδή που είχα εστιάσει κατά τη λήψη. Αξιοποίησα τεχνικές ενίσχυσης local contrast και έκανα τη μετατροπή σε Α/Μ μέσα από το Silver Efex PRO 2 της NikSoftware.
Αξίζει να σημειωθεί ότι αν και πρόκειται για μια χαρακτηριστική λήψη ενός ευρέως αναγνωρίσιμου αρχαιολογικού μνημείου, ο ίδιος ο ναός είναι φλουταρισμένος εξαιτίας της επιλογής μεγάλου -σχετικά- διαφράγματος.
