Know How

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ: ΠΟΙΕΣ ΩΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΖΟΥΜΕ;

Ο χρόνος μας είναι λίγος και πολύτιμος!

Την περίοδο του καλοκαιριού οι πραγματικές ωφέλιμες ώρες είναι λιγότερες απ’ ότι τις άλλες εποχές. Μπορεί να ακούγεται οξύμωρο, αφού όπως γνωρίζουμε όλοι οι μέρες είναι μεγαλύτερες, αλλά είναι γεγονός. Στη φωτογραφία σημασία δεν έχει η ποσότητα αλλά η ποιότητα και η δυνατότητα ελέγχου του φωτισμού.

Δυστυχώς ποιότητα φωτός και δυνατότητα ελέγχου πολύ δύσκολα θα καταφέρεις να έχεις αν επιλέξεις να βγεις να φωτογραφίσεις μέσα στο θερινό καταμεσήμερο. Αυτές οι ώρες δεν είναι καλές ούτε για μπάνιο στη θάλασσα, θα ενδείκνυνται για φωτογραφία;

Συνήθως δεν κάνω την επιλογή της ώρας όταν φθάσω σε ένα μέρος. Έχω φροντίσει πριν ξεκινήσω να φτιάξω, έστω και νοητά, μια λίστα με τα θέματα που με ενδιαφέρουν και χρησιμοποιώντας διάφορα εργαλεία (όπως το Google Μaps και το Photographer’s Ephemeris) βρίσκω με αρκετά μεγάλη ακρίβεια την ώρα της ημέρας που φωτίζονται κατάλληλα.

Δημιουργώ στο μυαλό μου αυτό που ονομάζω “φωτογραφικό χρονοδιάγραμμα”, δηλαδή μια αλληλουχία χρονικών περιόδων φωτογράφισης και μετάβασης στα μέρη που με ενδιαφέρουν. Όπως και να ‘χει, δεν κάνω σχεδόν τίποτα μετά τις 9:30-10:00 π.μ και πριν τις 5:30-6:00 μ.μ., με μόνη εξαίρεση αν έχω κανονίσω να πραγματοποιήσω μερικές λήψεις σε εσωτερικούς χώρους. Το χρονικό διάστημα μεταξύ 9:30π.μ.-5:30μ.μ. το αξιοποιώ στις μετακινήσεις από το ένα μέρος στο άλλο, στο να τσιμπήσω κάτι και να βρω καμιά σκιά να ξεκλέψω καμιά ωρίτσα ύπνου. Ο ύπνος είναι απαραίτητος γιατί σε τέτοια ταξίδια κοιμάμαι σχετικά αργά, γύρω στη 1:00π.μ., και ξυπνάω αρκετά νωρίς, γύρω στις 4:30π.μ.

Όπως γίνεται κατανοητό, ακόμα και όταν βρίσκομαι σε νησί, ούτε λόγος για μπάνιο στη θάλασσα. Οι λήψεις το χάραμα (κατά τη διάρκεια της λυκαυγής) διαρκούν ελάχιστα και συνήθως δεν προλαβαίνω να κάνω πάνω από δύο θέματα. Το πλεονέκτημα με το να τραβάς αυτή την ώρα είναι ότι έχεις σχετικά πιο διαυγή ατμόσφαιρα. Το διάστημα μεταξύ τέλους λυκαυγής και ανατολής δεν κάνω πολλά πράγματα – ίσως κάποια γενική λήψη με φιλτράκι ουδέτερης πυκνότητας.

Εκείνο που θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντικό είναι να βρίσκεσαι στο σημείο που έχεις επιλέξει με τις πρώτες ακτίνες του ήλιου, όταν για μερικά δευτερόλεπτα το φως είναι έντονα κοκκινωπό. Μόλις παρέλθει και η ανατολή, μετακινούμαι βιαστικά για να εκμεταλλευτώ στο έπακρο τον ήλιο, όσο αυτός είναι χαμηλά και το φως παραμένει, για λίγο ακόμα, γλυκό. Το απόγευμα συμβαίνει κάτι αντίστοιχο.

Ξετρυπώνω κατά τις 5:30μ.μ., κάνω ορισμένα θέματα και περιμένω το ηλιοβασίλεμα. Μετά από αυτό φωτογραφίζω κάποια τοπία τη χρυσή ώρα και με το λυκόφως (λίγο πριν νυχτώσει εντελώς). Ακολουθούν κάποιες αμιγώς νυχτερινές λήψεις, κυρίως σφιχτών κάδρων σε σοκάκια, με δημοτικό φωτισμό κ.ο.κ.