Η Ε-Μ1 θα ικανοποιήσει απόλυτα -το λέω μετά λόγου γνώσεως- όλους όσοι προέρχονται από πολύχρονη εμπειρία με αναλογικά μοντέλα και έχουν εθιστεί στη ρύθμιση παραμέτρων χωρίς να παίρνουν το μάτι τους από το σκόπευτρο. Ένιωσα αμέσως σαν η μηχανή να έχει σχεδιαστεί για τη δική μου φιλοσοφία λήψης. Από το διακόπτη on/off έως τα πλήκτρα function και τους περιστρεφόμενους επιλογείς, όλα “κάθισαν” στο χέρι μου χωρίς δεύτερη σκέψη. Για να της πάρω τον …αέρα, δε χρειάστηκα περισσότερο από ένα διήμερο. Από εκεί και πέρα, μπορούσα να τη δουλέψω σχεδόν με κλειστά μάτια. Ο επιλογέας προγραμμάτων έχει υπέροχη αίσθηση και διαθέτει κουμπί ασφάλισης για να αποφεύγεται η ακούσια περιστροφή του. Εξαιρετικά πρακτικός είναι ο τρόπος που έχει επινοηθεί για την επιλογή τιμής διαφράγματος, ταχύτητας, ευαισθησίας και WB. Δύο εργονομικά τοποθετημένοι (και με το πρέπον φάρδος) περιστρεφόμενοι επιλογείς αναλαμβάνουν τη μεταβολή αυτών των τιμών. Λειτουργούν σε συνδυασμό με ένα διακόπτη δύο θέσεων. Όταν βρίσκεται στην πρώτη θέση, καθορίζουν το διάφραγμα και την ταχύτητα, όταν βρίσκεται στη δεύτερη θέση προσδιορίζουν την ευαισθησία και την τιμή ισορροπίας λευκού. Σε συνδυασμό με τους επιλογείς που βρίσκονται αριστερά από το σκόπευτρο και τις δυνατότητες ρυθμίσεων που προσφέρει το εκτενές -και κάπως δύσκολο να το μάθεις και να το συνηθίσεις- μενού της μηχανής, η Ε-Μ1 αποδείχθηκε ένα από τα πιο εργονομικά και παραμετροποιήσιμα μοντέλα που έχω δοκιμάσει στην πορεία όλων αυτών των χρόνων. Επέλεξα συνειδητά να κρατώ απενεργοποιημένο το πλήκτρο άμεσης εκκίνησης εγγραφής βίντεο και τη λειτουργία touch της οθόνης, την περισσότερη ώρα, απλά και μόνο γιατί ήθελα να επικεντρωθώ στο αμιγώς φωτογραφικό κομμάτι. Πάνω στο σώμα υπάρχουν συνολικά τρία πλήκτρα function (fn) έτοιμα να παραμετροποιηθούν και να προσφέρουν άμεση πρόσβαση στις πιο καίριες -όπως τις ιεραρχεί κάθε χρήστης- λειτουργίες της φωτογραφικής μηχανής. Στην περίπτωσή μου, ένα τέταρτο πλήκτρο fn υπήρχε πάνω στο M.Zuiko Digital ED 12-50mm f/3.5-6.3 EZ, το φακό του βασικού κιτ που αποτέλεσε και το μοναδικό φακό με τον οποίο δοκίμασα την E-M1.
Για να αποδώσετε ακόμα μικρότερο βάθος πεδίου στο φορμά Micro 4/3 θα χρειαστεί να επιλέξετε πολύ φωτεινούς φακούς.
Το σώμα ενσωματώνει hot-shoe και πολυ-τερματικές επαφές. Αυτό που δε βρήκα πρακτικό ήταν ότι και τα δύο προστατεύονται από ξεχωριστά καλύμματα που πρέπει να αφαιρεθούν διαδοχικά πριν χρησιμοποιηθεί κάποιο αξεσουάρ, όπως το μικρό, εξωτερικό φλας που παρέχεται μαζί με τη μηχανή. Επίσης δεν νομίζει ότι βολεύει ιδιαίτερα το γεγονός ότι το προαιρετικό ντεκλανσέρ συνδέεται στις επαφές του multi-terminal και όχι σε μια διακριτή υποδοχή κάπου στο σώμα. Η Olympus θα μπορούσε κάλλιστα να αντικαταστήσει την υποδοχή x-sync, στο μπροστινό μέρος, με μια υποδοχή για ηλεκτρονικό ντεκλανσέρ. Άλλωστε ποιος χρησιμοποιεί ενσύρματο φλας στις μέρες μας; Το ίδιο το φλας που συμπεριλαμβάνεται στη συσκευασία είναι χαμηλής ισχύος και έχει αριθμό οδηγό 10 (στα ISO 200 όχι στα ISO 100). Μόνο για το συγκεκριμένο φλας η μέγιστη ταχύτητα συγχρονισμού είναι 1/320sec, ενώ για κάθε άλλο εξωτερικό φλας η τιμή πέφτει στο 1/250sec. Όπως συνέβαινε και σε προηγούμενα μοντέλα της Olympus, ο χρήστης μπορεί μεταβάλλει τη λειτουργία του φλας μέσα από το μενού της μηχανής, καθώς επίσης και το πώς θα ανταποκρίνονται τα εξωτερικά φλας σε περίπτωση ασύρματης σύνδεσης. Ρίχνοντας μια πρώτη ματιά στο μενού και στις διάφορες λειτουργίες, βρήκα αρκετές που παίζουν σημαίνοντα ρόλο τη στιγμή της λήψης. Μία από τις νέες δυνατότητες, που μπορούν να ρυθμιστούν ποικιλοτρόπως, είναι το color creator. Με το color creator μπορείτε να καθορίσετε το hue και τον κορεσμό των χρωμάτων πάρα πολύ εύκολα. Εξαιρετικά χρήσιμη αποδείχθηκε και η δυνατότητα χειροκίνητου ελέγχου της καμπύλης τονικότητας, σε περίπτωση που κάποιος δε θέλει να βασιστεί στις επιλογές Auto, Normal, High και Low key. Το ηλεκτρονικό αλφάδι δύο αξόνων δε θα βοηθήσει μόνο στο σωστό ζύγισμα της γραμμής του ορίζοντα αλλά και στην αποφυγή του keystone (κεκλιμένες κάθετες). Σχεδόν αλάνθαστη η πολυζωνική φωτομέτρηση των 324 ζωνών, την ίδια στιγμή που το super sonic φίλτρο αυτο-καθαρισμού του αισθητήρα είναι ίσως το πιο αξιόπιστο της αγοράς. Το δε σύστημα μηχανικής σταθεροποίησης ειδώλου κινείται σε πέντε διευθύνσεις και στα κατάλληλα χέρια μπορεί να δώσει σταθερές λήψεις ακόμα και με ταχύτητες που πλησιάζουν το 1sec. Τυπικά, βάσει των προδιαγραφών της CIPA, το πλεονέκτημα εκτιμάται σε 4 στοπ, ενώ η ίδια η Olympus το ανεβάζει στα 5 στοπ. Η λειτουργία του stabilizer είναι εντυπωσιακά αποτελεσματική για φωτογραφική χρήση, κατά τη γνώμη μου όμως αντενδείκνυται για εφαρμογές λήψης βίντεο επειδή δημιουργεί ένα περίεργο εφέ στην εικόνα. Ανάμεσα στις λειτουργίες που ξεχώρισα ήταν επίσης το ενσωματωμένο ιντερβαλόμετρο, ιδιαίτερα χρήσιμο σε όσους ασχολούνται με time lapse, και η δυνατότητα λήψης φωτογραφιών με ρυθμό 10fps (με την εστίαση, την έκθεση και την ισορροπία λευκού κλειδωμένα). Τα 10fps μου έδωσαν την ευκαιρία να τραβήξω περίπου 1200 εικόνες της μικρής ανιψιάς μου σε χρόνο μικρότερο των 5 λεπτών.
