Εκθέσεις φωτογραφίας Νέα

“ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ. ΜΕΤΑΚΙΝΟΥΜΕΝΟΙ ΠΛΗΘΥΣΜΟΙ”: 8 ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΩΤΟΕΙΔΗΣΕΟΓΡΑΦΟΙ ΕΚΘΕΤΟΥΝ ΣΤΟ ΜΠΕΝΑΚΗ

8 διαφορετικές ματιές που προσφέρουν τη δύναμη της σύνθεσης και της δημιουργίας ενός Ταξιδιού με μοναδικό προορισμό τη Ζωή.

8 κορυφαίοι φωτογράφοι/φωτο-ειδησεογράφοι από την Ελλάδα, αποτυπώνουν με το φακό τους τον τελευταίο χρόνο, τη διαδρομή όλων των ανθρώπων που εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις χώρες τους. Οι φωτογραφίες, ιχνογραφούν τη διαδρομή τους από την Τουρκία στην Ελλάδα, με τελικό προορισμό τα σύνορα και με την ελπίδα να φτάσουν σε ένα ασφαλές καταφύγιο, σε κάποια χώρα της Ευρώπης.

Το Μουσείο Μπενάκη σε συνεργασία με το SolidarityNow φιλοξενεί τις εικόνες τους στο Κτήριο της οδού Πειραιώς 138, μέχρι τις 29/5.

Οι φωτογράφοι που μετέχουν στην έκθεση είναι οι: Γιάννης Μπεχράκης, Άλκης Κωνσταντινίδης, Γιώργος Μουτάφης, Άγγελος Τζωρτζίνης, Enri Canaj, Μυρτώ Παπαδοπούλου, Ορέστης Σεφέρογλου, Χλόη Κριθαρά – Devienne. Οκτώ φωτογράφοι, οκτώ διαφορετικές σκέψεις, έννοιες, αλήθειες και πραγματικότητες. Οκτώ διαφορετικές ματιές που προσφέρουν τη δύναμη της σύνθεσης και της δημιουργίας ενός Ταξιδιού με μοναδικό προορισμό τη Ζωή. Μέσα από τις εικόνες τους, δημιουργούν μια συνεχή συνομιλία με το κοινό, γεννώντας σκέψεις, αφυπνίζοντας συναισθήματα και ανακαλώντας μνήμες.

Χλόη Κριθαρά – Devienne: Πορτρέτο ενός μικρού κοριτσιού από το Αφγανιστάν στο κέντρο Πλάτανος, Λέσβος, Νοέμβριος 2015

Χλόη Κριθαρά – Devienne: Πορτρέτο ενός μικρού κοριτσιού από το Αφγανιστάν στο κέντρο Πλάτανος. Λέσβος, Νοέμβριος 2015

Τρεις είναι οι ενότητες της έκθεσης, που δημιουργούν το σενάριο και αφηγούνται χρονολογικά το ταξίδι, με αρχή, μέση και τέλος:

  • Είσοδος: Λέσβος, Κως, Σάμος, Χίος, Οινούσσες
  • Παραμονή: κέντρα κράτησης, κέντρα προσωρινής φιλοξενίας, καταυλισμοί, πλατεία Βικτωρίας
  • Έξοδος: Ειδομένη

Αναπτύσσονται σε μια συνεχή ροή, θέλοντας να αποδώσουν μία νοηματική συνέχεια.

Μόνο το 2015 περισσότεροι από 850.000 άνθρωποι έφθασαν στη χώρα μας. Η Ελλάδα αποτελεί χώρα διέλευσης και παραμονής για τον πληθυσμό που μετακινείται, έχοντας ως μοναδική επιδίωξη την εγκατάσταση σε μία Ευρωπαϊκή χώρα. Μετανάστες και πρόσφυγες, νόμιμοι και παράτυποι, όλοι, διεκδικητές του ιερού δικαιώματος στη ζωή. Άνθρωποι, που τον τελευταίο χρόνο μετακινούνται μαζικά σε ένα άχρονο πλαίσιο, με φόντο αλλά και διακομιστή τη χώρα μας.

Η έκθεση προ(σ)καλεί το κοινό να ταξιδέψει μέσα από τις φωτογραφίες – μαρτυρίες των φωτογράφων. Παράλληλα, επιχειρεί να οικοδομήσει ένα διάλογο μεταξύ αναγνωρισμένων φωτογράφων και κοινού. Ο διάλογος αυτός θα συγκεντρώσει μια σειρά από διαφορετικές αντιλήψεις για το πώς οι άνθρωποι που εμπλέκονται με τον ένα ή άλλο τρόπο στην προσφυγική κρίση, φέρουν τη δική τους αλήθεια και πραγματικότητα, με στόχο να ευαισθητοποιήσουν, να αφυπνίσουν συνειδήσεις ή ακόμη και να σοκάρουν.

Enri Canaj: Σύρια μητέρα κρατά το 4 μηνών μωρό της καθώς φθάνει στις Οινούσσες, αφού έχει διασχίσει με βάρκα τα θαλάσσια σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας. Σεπτέμβριος, 2015.

Πέρα από τις φωτογραφικές μαρτυρίες, η έκθεση φιλοξενεί σκίτσα παιδιών και εφήβων, συγκεντρωμένα από τον Δημήτρη Σκλεπάρη, που αδυνατώντας να απαντήσουν και να περιγράψουν τους λόγους για τους οποίους αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις χώρες τους, ζωγραφίζουν τη ζωή τους στο Αφγανιστάν και στη Συρία, εισάγοντας τον επισκέπτη στο ταξίδι αυτής της έκθεσης. Παιδιά που μεγάλωσαν με φόντο τη βία, που ωρίμασαν απότομα, στιγματισμένα για πάντα τόσο συναισθηματικά  όσο και εκφραστικά.

Γιώργος Μουτάφης: «Είδα αυτό το παιδί χωρίς τις αισθήσεις του στο έδαφος. Γύρω του εθελοντές γιατροί που προσπαθούσαν να το επαναφέρουν κάνοντάς του τεχνητές αναπνοές για περισσότερα από 25 λεπτά. Νομίζω είδα οχτώ παιδιά ενώ τα σκάφη έφταναν συνέχεια φέρνοντας ανθρώπους στο λιμάνι. Οι εθελοντές έβαζαν τα παιδιά δυο-δυο ή ακόμα και τρία μαζί, στο ίδιο ασθενοφόρο. Δεν μπορώ να υπολογίσω πόσα παιδιά ξεψύχησαν μπροστά μας εκείνο το απόγευμα. Το παιδί της φωτογραφίας δεν ξέρω αν τελικά επέζησε». Λέσβος, 2015.

Γιώργος Μουτάφης: «Είδα αυτό το παιδί χωρίς τις αισθήσεις του στο έδαφος. Γύρω του εθελοντές γιατροί που προσπαθούσαν να το επαναφέρουν κάνοντάς του τεχνητές αναπνοές για περισσότερα από 25 λεπτά. Νομίζω είδα οχτώ παιδιά ενώ τα σκάφη έφταναν συνέχεια φέρνοντας ανθρώπους στο λιμάνι. Οι εθελοντές έβαζαν τα παιδιά δυο-δυο ή ακόμα και τρία μαζί, στο ίδιο ασθενοφόρο. Δεν μπορώ να υπολογίσω πόσα παιδιά ξεψύχησαν μπροστά μας εκείνο το απόγευμα. Το παιδί της φωτογραφίας δεν ξέρω αν τελικά επέζησε». Λέσβος, 2015.

Παράλληλα, θα προβάλλεται το ντοκιμαντέρ “Refugee Highway” του σκηνοθέτη Χρόνη Πεχλιβανίδη, που μας καλεί να ταξιδέψεψουμε μαζί με τους πρόσφυγες από τη Συρία, στη Ρόδο, την Κω, την Τήλο, τη Σάμο και τη Λέσβο, ξετυλίγοντας τις δυσκολίες αυτού του ταξιδιού. Ένα ντοκιμαντέρ όπου η αγωνία και η ελπίδα για ζωή εναλλάσσονται σε κάθε πλάνο. Επίσης, σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο, θα μεταδίδονται πραγματικά ηχητικά ντοκουμέντα, από στιγμές διάσωσης.

  • Χώρος: Μουσείο Μπενάκη, Πειραιώς 138, Αθήνα
  • Διάρκεια: 19/05/2016 – 29/05/2016
  • Είσοδος ελεύθερη

Φωτό στην κορυφή της σελίδας: Άγγελος Τζωρτζίνης – Πρόσφυγες περιμένουν να καταγραφούν από την αστυνομία στο λιμάνι της Λέσβου. 6 Σεπτεμβρίου, 2015.