Ο Αμερικανός καλλιτέχνης Mark Jenkins δεν ακολουθεί το παράδειγμα της λήψης που βλέπετε στην κορυφή της σελίδας – προτιμά να καθηλώνει τη ματιά του θεατή του, τοποθετώντας ρεαλιστικά ανδρείκελα, σε παράξενες πόζες, σε μεγάλες πόλεις του κόσμου!
Το 2003, για πρώτη φορά τα έργα του άρχισαν να βγαίνουν σε δημόσιους χώρους. Εκείνη τη χρονιά ήταν που τοποθέτησε μια ανθρώπινη φιγούρα σε έναν σκουπιδότοπο, προκαλώντας θόρυβο στην πόλη του Ρίο ντε Τζανέιρο. Με την ενέργειά του, θέλησε να γνωστοποιήσει στην κοινωνία το πρόβλημα των άστεγων παιδιών.
Συνεχίζει, έκτοτε, στο ίδιο πνεύμα. Το 2012 δήλωσε σε συνέντευξή του στο Reuters: “Μου αρέσει να κάνω τους ανθρώπους να προβληματίζονται για το τι είναι πραγματικό και τι δεν είναι. Στις μέρες μας οι άνθρωποι είναι τόσο προσκολλημένοι στα κινητά τους, ώστε απλά ήθελα να τους αναγκάσω να σηκώσουν το βλέμμα. Στην αρχή συνέλεγα δεδομένα σχετικά με τις αντιδράσεις των ανθρώπων. Έξι χρόνια αργότερα όμως, οι αντιδράσεις αυτές αφορούν περισσότερο την ποίηση, την απεικόνιση μιας μαγικής στιγμής”. Όσον αφορά τις ίδιους τους “ανθρώπους” του, προσθέτει: “συχνά φαντάζουν ως περιθωριοποιημένα και μοναχικά άτομα <…> Πολλοί περαστικοί ταυτίζονται μαζί τους και (καθώς τους φαίνονται παραμελημένοι) τους προσεγγίζουν για να δουν αν μπορούν να τους φανούν χρήσιμοι. Η τέχνη του δρόμου μού επιτρέπει (σ.σ: με τον τρόπο αυτό) να επικοινωνώ με τον υπόλοιπο κόσμο σε βαθύτερο επίπεδο”.
Δείτε χαρακτηριστικές δημιουργίες του με ένα κλικ εδώ.
Αν επιθυμείτε να μαθαίνετε τα νέα του Mark, μπορείτε να προστεθείτε στους πάνω από 36.000 followers του, με μια επίσκεψη στη σελίδα του στο Instagram.
Γνωρίστε τον καλύτερα στη συνέντευξη που ακολουθεί!
- Φωτό στην κορυφή της σελίδας: Chris Barbalis
