Δεξιά βλέπετε την εκδοχή της Cindy, η οποία δημοσιεύτηκε στο Μarie Claire Mεξικού (τ. Δεκεμβρίου 2013) και προέρχεται από λήψη του John Russo. Αριστερά η εκδοχή που αναρτήθηκε από τη δημοσιογράφο Charlene White, την οποία ο φωτογράφος κατήγγειλε ως προϊόν κλοπής και στη συνέχεια τεχνητής αλλοίωσης.
Στις 13/2/15, η Βρετανίδα τηλεοπτική παρουσιάστρια ειδήσεων για το ITV Charlene White, ανέβασε μια φωτογραφία της Cindy Crawford, με εμφανέστατα τα σημάδια του χρόνου στο σώμα της, στον προσωπικό της λογαριασμό στο Twitter, θεωρώντας πως προορίζεται για το αμερικανικό τεύχος του περιοδικού Μarie Claire, που ήταν προγραμματισμένο να κυκλοφορήσει τον Απρίλιο του 2015. Το ακριβές σχόλιο του συγκεκριμένου tweet (σήμερα έχει πλέον αφαιρεθεί από το λογαριασμό της δημοσιογράφου) ανέφερε: “Cindy Crawford’s April spread in Marie Claire features 100% non-retouched photos. Take a bow Ms. C.”
Η εικόνα έγινε αμέσως viral και προκάλεσε εξαιρετικά θετική αντίδραση στα social media, με πολλά σχόλια στο Twitter να αναφέρουν ότι η Crawford είναι εκπληκτική και αποτελεί έμπνευση, ακόμα και χωρίς ρετούς.
Την ίδια κιόλας ημέρα, το επίσημο site του Μarie Claire διευκρίνισε πως στην πραγματικότητα η λήψη προερχόταν από ένα παλιότερο τεύχος της μεξικανικής έκδοσης του περιοδικού, που είχε κυκλοφορήσει το Δεκέμβριο του 2013, και εκτίμησε πως η συγκεκριμένη εκδοχή της, που δημοσιοποίησε η White, οφείλεται σε “διαρροή”.
Στις 2/3/15, με δηλώσεις του στο ΑΒC News, o φωτογράφος της λήψης John Russo κατήγγειλε τη συγκεκριμένη εικόνα ως “κλεμμένη και τεχνητά αλλοιωμένη προς το χειρότερο”.
H ίδια η Crawford επέλεξε το δρόμο της σιωπής για το θέμα, και εξήγησε το γιατί στο καναδικό Elle (1/9/15): “Ένιωσα ότι (η δημοσιογράφος) λειτούργησε υποκριτικά (was inauthentic) γιατί παρουσίασε την εικόνα ως άριστη, αλλά δεν φρόντισε να με ρωτήσει αν ήθελα να δημοσιευτεί ή αν ήταν αυθεντική. Γιατί οι υπόλοιποι άνθρωποι θα αισθανθούν καλά αν δουν μια κακή εικόνα μου; Στριμώχτηκα από μια υπόθεση για την οποία δεν είχα καμία πληροφόρηση. Ένιωσα πολύ μπερδεμένη, για να είμαι ειλικρινής. Το συγκεκριμένο άρθρο είχε παρουσιαστεί ενάμιση χρόνο πριν, και η λήψη αυτή ήταν από τη μέση του σώματός μου και πάνω. Γνωρίζω το σώμα μου, και ξέρω ότι δεν είναι τέλειο, αλλά ίσως διατηρώ μια ψευδή εικόνα γι’ αυτό. Ίσως θεωρώ ότι είναι καλύτερο απ’ ότι στην πραγματικότητα είναι. Νομίζω ότι οι περισσότερες γυναίκες είναι πολύ σκληρές με τον εαυτό τους. Πιστεύουμε ότι η εμφάνισή μας είναι χειρότερη από ότι πράγματι είναι. Έτσι υπέθεσα ότι ανήκω και εγώ σε αυτή την κατηγορία, παρότι η συγκεκριμένη λήψη δεν αντικατοπτρίζει αυτό που είδα όταν κοίταξα στον καθρέφτη, ακόμη και στο χειρότερο δυνατό φωτισμό, στο καμαρίνι μου. Μίλησα με το φωτογράφο, και ήταν πολύ αναστατωμένος γιατί δεν είχε δημοσιοποιήσει ο ίδιος την εικόνα. Μου είπε: «Cindy, θα σου στείλω την πραγματική λήψη, η οποία δεν έχει καμία σχέση (σ.σ.: με αυτή που παρουσιάστηκε). Είναι σαφές ότι κάποιος παραποίησε προς το χειρότερο την εικόνα.»
Ήταν προϊόν κλοπής και κακόβουλης χρήσης, αλλά υπήρξε τόσο θετική αντίδραση σε αυτή. Μερικές φορές, οι εικόνες που οι γυναίκες βλέπουν στα περιοδικά, τις κάνει να αισθάνονται κατώτερες, ακόμη και αν η πρόθεση δεν είναι ποτέ να αισθάνεται κάποιος (-α) λίγος (-η). Έτσι, κατά κάποιο τρόπο το να δουν μια (σ.σ.: τέτοια) εικόνα του εαυτού μου ήταν σαν να βλέπουν μια ρωγμή στην πανοπλία. Είτε ήταν πραγματική είτε όχι δεν έχει σημασία, αν και φυσικά για μένα προσωπικά έχει.
Δεν προσπαθώ να παρουσιάσω τον εαυτό μου ως τέλειο. Ήρθα πραγματικά σε δύσκολη θέση: δεν μπορούσα να εναντιωθώ σε ό,τι έγινε, γιατί θα ήταν σαν να απέρριπτα όλους αυτούς τους ανθρώπους που ένιωσαν καλά εξαιτίας του, αλλά ούτε και να το αποδεχτώ απόλυτα, διότι δεν ήταν πραγματικό. Ακόμα και αν ήταν πραγματικό, δεν θα ήθελα να αποκτήσει δημοσιότητα. Ένιωσα πραγματικά να χειραγωγούμαι και αποφάσισα να κρατήσω το στόμα μου κλειστό.”
Λίγο αργότερα, στις 11 Νοεμβρίου 2015, ανέβασε στο λογαριασμό της στο Instagram αυτή τη λήψη, δείχνοντας πως όντως αποδέχεται τη “γήινη” πλευρά της:
Το Σεπέμβριο του 2014, κάνοντας την δική της διαμαρτυρία, η ηθοποιός Keira Knightley πόζαρε (και) τόπλες σε φωτογράφιση του Patrick Demarchelie για το περιοδικό Interview με σκοπό να δείξει το πραγματικό σχήμα του σώματός της, αλλά και το πραγματικό μέγεθος του στήθους της, το οποίο είχαν μεγεθύνει στην αφίσα της ταινίας King Arthur το 2004. Η ίδια δήλωσε πως το σώμα της έχει χειραγωγηθεί πολλές φορές, είτε από παπαράτσι, είτε για πόστερ ταινιών. Έτσι αποφάσισε να κάνει την φωτογράφιση με την προϋπόθεση ότι το σώμα της δεν θα πέρναγε από επεξεργασία. Τόνισε μάλιστα ότι είναι πολύ σημαντικό να νιώθει κανείς άνετα με το σώμα του, ανεξαρτήτως του μεγέθους του.
Η Κeira Κnightley ποζάρει στον Patrick Demarchelier για το περιοδικό Interview (Σεπτέμβριος 2014).
Ένα ακόμη παράδειγμα διάσημης που στρέφεται κατά του Photoshop αποτελεί η Kate Winslet, που πρόσφατα υπέγραψε συμβόλαιο (πιθανώς πολλών εκατομμυρίων δολαρίων) με την L’Oréal. Θέλοντας να εμπνεύσει τις νεότερες γυναίκες και να τους δώσει κάτι γνήσιο να θαυμάζουν, αποφάσισε στους όρους του συμβολαίου να συμπεριλαμβάνεται πως οι φωτογραφίες της δεν θα περνάνε από ρετούς.
H Kate Winslet φωτογραφίζεται ενώ παρακολουθεί το 57ο BFI London Film Festival, στην Odeon Leicester Square της αγγλικής πρωτεύουσας, στις 14/10/2013 – Photo: Getty Images/Stuart C. Wilson.
Σε έρευνα του NYC διαπιστώθηκε ότι πάνω από το 80% των κοριτσιών ηλικίας 10 χρονών ανησυχεί για τα κιλά του, ενώ το 40-70% των γυναικών δεν είναι ικανοποιημένες με το σώμα τους από την ηλικία των 12 ετών! Ποσοστά σαν κι αυτά καταδεικνύουν την ανάγκη για πρότυπα που θα ενθαρρύνουν κάθε άνθρωπο να αποδέχεται το σώμα του.
Χάρη (και) στα θαρραλέα πρόσωπα επωνύμων που υποστηρίζουν όσα πιστεύουν, τα Μ.Μ.Ε. ίσως πάψουν πια να υπαγορεύουν, τόσο κυριαρχικά όσο σήμερα, το πώς θα πρέπει να εμφανίζονται τα ανθρώπινα σώματα, βοηθώντας στο να σταματήσει, πλέον, η προβολή μη ρεαλιστικών προτύπων ομορφιάς.
