Η γκαλερί Can Christina Androulidaki παρουσιάζει μία φωτογραφική περιπλάνηση σε διάφορα λατομεία της χώρας.

Εδώ και εκατοντάδες χρόνια οι άνθρωποι επέλεξαν να κατασκευάζουν τα μνημεία, τις επιγραφές, τα αγάλματα, τα σημαντικά ή ιερά κτίρια έως και τα κοιμητήρια από μάρμαρο. Διάλεξαν το υλικό αυτό λόγω της ικανότητας του να ακτινοβολεί το φως (μάρμαρο < μαρμαίρω = σπινθηροβολώ, λάμπω, ακτινοβολώ) και να αντιστέκεται στον χρόνο, ώστε κι εκείνοι με τη σειρά τους να αντισταθούν στη λήθη, τη λησμονιά, την κατάσταση όπου κανείς δεν σε θυμάται. Το  πέτρωμα αυτό ταυτίστηκε με την ανάγκη των προγόνων μας να πολεμήσουν τον θάνατο με όχημα τους τη μνήμη και έγινε αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας μας, της ταυτότητας μας και σε πολλές περιπτώσεις συνώνυμο της ίδιας της Ελλάδας.

Αυτές οι σκέψεις οδήγησαν την Έφη Χαλιορή να ξεκινήσει το 2018 μία φωτογραφική περιπλάνηση σε διάφορα λατομεία της χώρας. Τα τελευταία δύο χρόνια επισκέφθηκε τα λατομεία του Διονύσου, της Πεντέλης, της Δράμας, της Τήνου, της Θάσου, της Πάρου και άλλα, και ξεκίνησε να αποτυπώνει φωτογραφικά λατομεία ενεργά και άλλα ξεχασμένα, εγκαταλελειμμένα ή πολύβοα, λατομεία όπου η εξόρυξη γίνεται μέσα από στοές και τούνελ στο κέντρο τεράστιων ορεινών όγκων και άλλα όπου οι λίθινοι κύβοι-μαμούθ αφαιρούνται εξωτερικά, σμιλεύοντας το βουνό σαν ένα είδος γιγάντιας γλυπτικής που μεταμορφώνει το τοπίο αφήνοντας πίσω της τα οικολογικά της σημάδια.