Η Ικαρία ανήκει στο σύμπλεγμα των ανατολικών νησιών του Αιγαίου. Απλώνεται στη μέση του πελάγους, έχοντας ανατολικά της τη Σάμο, δυτικά τη Μύκονο, βόρεια τη Χίο και νότια την Πάτμο.
Το νησί έχει σχήμα μακρόστενο, με μήκος 21 μίλια και πλάτος που κυμαίνεται από 3 έως 5 μίλια. Είναι ορεινό και σε όλο το μήκος του το διατρέχει μια συνεχής οροσειρά που ονομάζεται Αθέρας. Το ύψος των κορυφών της κυμαίνεται από 600 έως 1.041 μέτρα. Τα βουνά είναι γεμάτα με πελώρια δέντρα και χαράδρες , δημιουργώντας χειμάρρους και ρεματιές. Έχει θαυμάσιο κλίμα και θερμές, ραδιούχες, ιαματικές πηγές που είναι αναγνωρισμένες παγκοσμίως για τις θεραπευτικές τους ιδιότητες.
Η σημερινή ονομασία της Ικαρίας έχει την καταγωγή της στο μύθο του πνιγμού και της ταφής εκεί του Ικάρου. Μετά την απελευθέρωση δημιουργήθηκε ένα ιδιόμορφο είδος νοικοκυριού, όπου κάθε οικογένεια ασχολείται με όλες τις γεωργικές, κτηνοτροφικές και άλλες εργασίες, προσβλέποντας στην αυτοκατανάλωση, προκειμένου να εξασφαλιστεί η επιβίωση της. Η βόρεια πλευρά του νησιού προσφέρει ένα τοπίο μοναδικό για τα νησιωτικά δεδομένα. Ο δρόμος, χαραγμένος στην άκρη του γκρεμού, ψηλά πάνω από τη θάλασσα, προσφέρει μια διαδρομή συγκλονιστική, με θέα σαν από αεροπλάνο, που γεννά συναισθήματα δέους και θαυμασμού συγχρόνως για τα δημιουργήματα της φύσης αλλά και του ανθρώπου. Διασχίζοντας ρεματιές και χαράδρες, ο οδικός άξονας περνά απ’ τα γραφικά ικαριώτικα χωριά Μονοκάμπι , Πλωμάρι και Μηλιωπό για να μας οδηγήσει τελικά στο Καραβόσταμο , ένα χωριό ζωγραφισμένο με το πράσινο της φύσης και το άσπρο των σπιτιών του, που ξεκινούν από την πλαγιά και φτάνουν ως τη θάλασσα. Οι φημισμένες παραλίες του Αρμενιστή, του Γιαλισκάρι και του Νας αποτελούν πόλο έλξης των επισκεπτών.
Ψηλά, πάνω από τον Αρμενιστή, απλώνεται η μεγάλη περιοχή των Ραχών, με τα χωριά της σκορπισμένα σε ένα οροπέδιο με οργιώδη βλάστηση από πεύκα, καστανιές , αμπέλια και οπωροφόρα. Κέντρο αναφοράς το χωριό Χριστός Ραχών “το μπαλκόνι του Αιγαίου” , όπου παράγεται και το υπέροχο μαύρο Μπρούσκο κρασί, ο “Πράμνιος οίνος” . Εδώ η ζωή έχει άλλους ρυθμούς. Ο χρόνος κυλά διαφορετικά, προσαρμοσμένος στις ανάγκες των κατοίκων, οι οποίοι όλη τη μέρα δούλευαν και το βράδυ ανηφόριζαν στον Χριστό για να κάνουν τα ψώνια τους και να καλύψουν τις βιοτικές τους ανάγκες. Έτσι τα μαγαζιά έμεναν ανοιχτά μέχρι αργά τη νύχτα. Τα χρόνια πέρασαν, οι συνθήκες άλλαξαν, όμως ο ρυθμός στις Ράχες παραμένει ο ίδιος: ατόφιος, μοναδικός, ανεπανάληπτος. Θα το διαπιστώσετε αν ανηφορίσετε προς τα εκεί μετά τις εννέα το βράδυ. Οι άνθρωποι ζεστοί, φιλόξενοι, με διαφορετική φιλοσοφία, αντιμετωπίζουν τη ζωή χωρίς άγχος. Αξίζει να ζήσετε για λίγο στους ρυθμούς τους. Όταν ανακαλύψεις και ζήσεις τη βαθιά παράδοση, αλλά και την άγρια ομορφιά της Ικαρίας, τη στιγμή που θα την αποχαιρετάς θα νιώθεις μια μόνιμη νοσταλγία γρήγορα να έρθεις ξανά κοντά της.
Ευχαριστώ θερμά τη Φαίη Μεσημέρη, από την BEE GROUP ΑΕ, καθώς και τον Λευτέρη Τρικιριώτη , ξεναγό και βοτανοσυλλέκτη, για την μοναδική εμπειρία που μου χάρισαν.
