Photo Specials

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΓΑΜΟΥ: ΕΧΕΙ ΠΕΘΑΝΕΙ;

Γιατί δεν επαρκεί πλέον ως πλήρης απασχόληση για πολλούς επαγγελματίες;

Η έμπειρη φωτογράφος γάμου Shelly Mantovani έγραψε ένα άρθρο μιλώντας για την προσωπική εμπειρία της στο χώρο της φωτογραφίας γάμου, και το πώς αυτός ο χώρος σιγά σιγά παύει να αποτελεί τη μοναδική πηγή εισροής χρημάτων για τους επαγγελματίες.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στο δικό της πρωτότυπο τίτλο για το άρθρο, που δημοσιεύτηκε στο PetaPixel, η φωτογράφος δεν χρησιμοποιεί ερωτηματικό αλλά θαυμαστικό ως καταληκτικό σημείο στίξης! Ας δούμε αναλυτικά τις σκέψεις που καταθέτει:


Η επαγγελματική φωτογραφία γάμου είναι νεκρή. Η αλλαγή είναι σε εξέλιξη. Το βλέπω παντού γύρω μου. Φωτογράφοι που κάποτε χρεώναν 2.000 λίρες (~2.267 ευρώ) για ένα γάμο, τώρα χρεώνουν πολύ λιγότερα. Βραβευμένοι δημιουργοί δουλεύουν σε μικρότερα project για να συμπληρώσουν το εισόδημά τους, επειδή οι φωτογραφίσεις γάμου δεν τους επαρκούν. Σε κλειστούς κύκλους και σε πηγαδάκια, όλοι συζητούν για τη δεινή κατάσταση. Οι κάποτε καλοπληρωμένοι επαγγελματίες φωτογράφοι έχουν καταλήξει να δουλεύουν για ψίχουλα.

Είδα ένα post στο Facebook, πριν από λίγες ημέρες, από έναν καλό φωτογράφο, ο οποίος έγραφε ότι δεν μπορεί πλέον να βγάλει τα προς το ζην απασχολούμενος αποκλειστικά με την φωτογραφία γάμου, επειδή όλοι οι άλλοι χρεώνουν 1.000 λίρες (~1.133 ευρώ). Βλέπω σε δημοσιεύσεις πως υπάρχουν επαγγελματίες φωτογράφοι που δουλεύουν με τρία διαφορετικά εμπορικά σήματα, ώστε να μπορούν να έχουν ευελιξία στις τιμές, πως υπάρχουν άπειροι νέοι φωτογράφοι εκεί έξω που εργάζονται 15 ώρες ημερησίως και προσφέρουν κι ένα άλμπουμ μόλις για 1.200 λίρες (~1.360 ευρώ). Ακούω καθιερωμένους φωτογράφους που παραπονιούνται για την εισβολή των νέων δημιουργών στη δουλειά, οι οποίοι εισέρχονται στην αγορά και κατορθώνουν να τους αποσπάσουν όλους τους πελάτες τους. Είναι το τέλος μιας εποχής…

Σκεφτείτε όμως… Υπήρχαν πάντοτε νέοι και άπειροι φωτογράφοι. Υπήρξα κι εγώ και σίγουρα κι εσείς!  Αγόρασα μια υπέροχη κάμερα, δημιούργησα μια ιστοσελίδα και ξαφνικά είχα τη δική μου επιχείρηση. Χρέωνα 500€ για ένα γάμο. Δεν είχα ιδέα τι ακριβώς έκανα. Δεν ήμουν ασφαλισμένη. Δεν είχα καμία εφεδρική φωτογραφική μηχανή ή εξοπλισμό όπως φακούς ή έξτρα μπαταρίες και 20 κάρτες SD στην τσέπη μου. Δεν είχα ούτε καν φλας!

freestocks – Unsplash

 

Τότε, δεν είχα ιδέα τι ακριβώς χρειάζεται μια φωτογράφιση γάμου, ούτε τι αναμενόταν από εμένα, ούτε είχα το νου μου να αποθηκεύω τις εικόνες μου με δυο διαφορετικούς τρόπους. Απλώς …ξεπετούσα τη δουλειά. Με τα χρόνια, η εμπειρία μου μεγάλωσε. Συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να είμαι ασφαλισμένη και να έχω έναν ικανό εξοπλισμό ασφαλείας. Έμαθα πώς να “τρέχω” μια επιχείρηση σωστά και πώς να δημιουργώ αντίγραφα ασφαλείας των εικόνων μου, σε τρία διαφορετικά σημεία.

Καθώς η εμπειρία μου αυξήθηκε, το ιδιο αυξήθηκαν και οι τιμές μου. Έγινα κι εγώ μια φωτογράφος γάμου πλήρους απασχόλησης. Δεν κέρδιζα εκατομμύρια, αλλά όσα έβγαζα αρκούσαν για να ζω. Και φυσικά θυμάμαι να ακούω τους παλιούς και έμπειρους φωτογράφους να φωνάζουν πως οι νέοι και άπειροι φωτογράφοι έπαιρναν τις δουλειές τους και πως δεν μπορούσαν πλέον να τα βγάλουν πέρα. Αναρωτιόμουν: μα γιατί δεν τα καταφέρνουν; Εγώ τα πήγαινα μια χαρά – τι ήταν αυτό που έκανα σωστά και εκείνοι λάθος; Να λοιπόν που και τότε, λίγο πολύ, προέκυπτε το ίδιο συμπέρασμα: η φωτογραφία γάμου είναι νεκρή!

 

Dmitry Schemelev – Unsplash

Σήμερα όμως τι συμβαίνει; Είναι επειδή ξαφνικά οι νύφες και οι γαμπροί δεν εκτιμούν πια τη γαμήλια φωτογραφία; Δεν το νομίζω. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, δεν εστιάζουμε τόσο στη φωτογραφία, σε γενικές γραμμές. Τη θεωρούμε λίγο μάταιη διαδικασία. Την εκτιμούμε ύστερα από πολλά χρόνια, όταν πλέον είναι πολύ αργά. Ωστόσο οι πελάτες εξακολουθούν να επιθυμούν φωτογραφίες.

Θα μπορούσαμε να κατηγορήσουμε τα περιοδικά και τα blogs που δημιουργούν μη ρεαλιστικές προσδοκίες στα ζευγάρια, αλλά αυτή δεν είναι όλη η αλήθεια. Όταν ένας πελάτης μού λέει ότι η αμοιβή μου ξεπερνά τον προϋπολογισμό του, του στέλνω links από blogs γάμων που συμβουλεύουν να κρατείται ένα αξιόλογο ποσό του προϋπολογισμού για τη φωτογράφιση γάμου.

Είναι λόγω του κόστους των χώρων δεξιώσεων; Τα έξοδα των χώρων αυτών έχουν αυξηθεί εκθετικά σε ορισμένες περιοχές και γνωρίζω χώρους που χρεώνουν μέχρι και περισσότερα από 20.000€ μόνο για την ενοικίαση – και ύστερα ακούω φωτογράφους να λένε ότι το ζευγάρι έχει ξοδέψει τόσα πολλά για τον χώρο, ώστε δεν του περισσεύουν χρήματα για τη φωτογράφιση. Από την άλλη πλευρά, ξέρω χώρους που είναι φτηνοί κι ωστόσο οι ίδιοι ακριβώς φωτογράφοι παραπονούνται για τον ίδιο ακριβώς λόγο. Οπότε δεν νομίζω ότι φταίνε οι χώροι δεξιώσεων.

 

Progressive Insurance – Unsplash

Θα μπορούσαμε να κατηγορήσουμε όσους διοργανώνουν σεμινάρια και workshops όπου αποκαλύπτουν όλα τα “μυστικά” της φωτογραφίας ή εκπαιδεύουν νέους φωτογράφους να “κλέβουν” τους πελάτες των παλιών. Ωστόσο πάντα υπήρχαν τρόποι εκμάθησης. Προσωπικά όταν ξεκίνησα, έμαθα μέσω βιβλίων. Τώρα υπάρχουν και άλλοι πιο ενδιαφέροντες τρόποι, όπως είναι τα βίντεο στο YouTube και τα online μαθήματα ή/και podacsts με πλήθος ομιλητών από όλο τον κόσμο.

Επίσης, θα μπορούσαμε να κατηγορήσουμε την τεχνολογία, επειδή οι διαφορές στην ποιότητα των λήψεων μεταξύ αρχάριων και έμπειρων φωτογράφων καθίστανται ολοένα και λιγότερο εμφανείς λόγω των καλύτερων και πιο προηγμένων μηχανών που κυκλοφορούν πλέον. Δε νομίζω όμως ότι φταίει, ούτε αυτό.

Τα παράπονα δεν περιορίζονται στους φωτογράφους – ακούγονται πλέον από ολόκληρη τη βιομηχανία που περιστρέφεται γύρω από το γάμο: από τους μακιγιέρ μέχρι τους ανθοπώλες διατυπώνεται η άποψη πως “έχουμε εισέλθει σε καθοδική πορεία”.

Τελικά νομίζω ότι έχω καταλάβει ποιο είναι το πρόβλημα. Είναι η αλλαγή. Η βιομηχανία έχει αλλάξει. Ο τρόπος που διαφημίζουμε τους εαυτούς μας έχει αλλάξει. Ο τρόπος που τραβάμε φωτογραφίες έχει αλλάξει. Ο τρόπος που στήνουμε τις επιχειρήσεις μας έχει αλλάξει. Και δεν μας αρέσει η αλλαγή. Είμαστε της συνήθειας. Μας αρέσει ό,τι κάνουμε να το κάνουμε με τον ίδιο τρόπο. Γιατί αυτός μας έφερνε χρήματα. Αυτό όμως που ήταν αποτελεσματικό στο παρελθόν, τώρα πια δε λειτουργεί – κι εμείς επιμένουμε να κάνουμε τα ίδια πράγματα που κάναμε ανέκαθεν, απλώς, τα κάνουμε με πιο ξέφρενο ρυθμό. Ρίχνουμε χρήματα στη διαφήμιση στο Facebook, ποστάρουμε φωτογραφίες στο Instagram δέκα φορές την ημέρα. Όλο και περισσότερο από τα ίδια και τα ίδια!

Φτάνει πια! Είναι καιρός για αλλαγή! Ώρα να αλλάξουμε τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε τη δουλειά μας. Ώρα να εφεύρουμε ένα νέο τρόπο για να δημιουργούμε, αφού ο παλιός δε λειτουργεί. Ήρθε η ώρα να ξεφύγουμε από τα τετριμμένα. Ήρθε η ώρα να ασπαστούμε τις νέες τεχνολογίες, τους νέους τρόπους για να δουλεύουμε, τους νέους τρόπους για να απευθυνόμαστε στους πελάτες – ή μπορούμε απλώς να συνεχίσουμε να διαμαρτυρόμαστε για το πώς όλοι οι άπειροι νέοι μάς κλέβουν την δουλειά.

Δείτε την αλλαγή. Γίνετε η αλλαγή.