Η Παγκόσμια Ημέρα των Ζώων καθιερώθηκε το 1931, στα πλαίσια ενός συνεδρίου περιβαλλοντιστών στη Φλωρεντία, ως ένας τρόπος για την ευαισθητοποίηση κοινού και ειδικών για τα υπό εξαφάνιση ζώα. Από τότε, η γιορτή διευρύνθηκε και περιλαμβάνει όλα τα είδη του ζωικού βασιλείου.
Mε αφορμή το σημερινό εορτασμό, η Ελληνική Φιλοζωική Εταιρεία έβγαλε την παρακάτω ανακοίνωση:
Αφιερωμένη (σ.σ.: η 4η Οκτωβρίου) σε 150.000 περίπου αδέσποτα πλάσματα στη χώρα μας, που αν τα ρώταγες πώς τα λένε θ’ απαντούσαν “εγώ με λέω Κανένας, Τίποτας και Πουθενάς…”
Αυτό το βάφτισμα θέλουμε να πετύχουμε. Να τους εξασφαλίσουμε νονό. Να τους δώσει όνομα, υπόσταση, λαμπάδα ανάστασης, συντροφιά και ποιότητα ζωής.
Για τα εκατομμύρια όλων των άλλων ειδών που υφίστανται παγκοσμίως αλλά και στη χώρα μας τα πάνδεινα, πίσω από κλειστές πόρτες ή στα πιο φανερά, σηκώνουμε τα χέρια ψηλά δυστυχώς!
Λίγα μπορούν να γίνουν ή καταφέρθηκαν, με ενωμένες τις δυνάμεις ακτιβιστών και οργανώσεων, χρόνια τώρα. Σε πολλές περιπτώσεις εδώ και 40 χρόνια δράσης της και η Ελληνική Φιλοζωική Εταιρεία προσπάθησε μαζί τους. Έγιναν όμως πολύ λίγα, σε σχέση με τους αστρικούς αριθμούς θυμάτων και την αστρονομική ποικιλία βαναυσότητας σε όλα σχεδόν τα είδη του πλανήτη.
Γι’ αυτά, το μόνο που μπορούμε να κάνουμε για τη σημερινή μέρα – μνημόσυνό τους, είναι ενός λεπτού σιγή και περισυλλογή.
Και ν’ αναρωτηθούμε: πόσο αγώνας άγονος είναι αυτός που έγινε και γίνεται;
Ή μήπως μπορεί αν και αργός, να γίνει μακροπρόθεσμα πιο συνειδητοποιημένος παγκοσμίως, και κατά συνέπεια αποβεί πιο σωτήριος ή όσο γίνεται πιο ανώδυνος, πιο αποτρεπτικός και πιο προστατευτικός για τα θυσιαζόμενα, τρις-βασανιζόμενα όλης της γης;
Από και μόνο για το Μικρό Ανθρωπάκι.
