Ο τίτλος της έκθεσης ίσως φαντάζει αντιφατικός, δηλώνοντας αρχικά μια έκταση σε χώρο και χρόνο, «μετά» το τέλος όσων ορίζονται αφ’ εαυτού τους. Στην πραγματικότητα ωστόσο, δεν υπάρχει αντίφαση, καθώς στην συγκεκριμένη ενότητα που παρουσιάζει μέσα από τα έργα του ο Τάκης Ζερδεβάς, συνυπάρχει η αίσθηση με τη μεταίσθηση, σε μια ρευστή, ασταθή και συνεχώς ανακαθοριζόμενη κατάσταση.
Η παραπάνω εισαγωγή ανήκει στην Ιστορικό Τέχνης & Θεωρίας του Πολιτισμού (ΕΚΠΑ) Αθηνά Σχινά, η οποία σημείωνει επίσης, μεταξύ άλλων, τα εξής: “λιτός, λακωνικός, περιεκτικά αφαιρετικός, ο Τάκης Ζερδεβάς μιλάει μέσα από τα αποσιωπητικά και τα παραλειπόμενα της κάθε «εικόνας» του. Μιας «εικόνας» παλλόμενης, που λειτουργεί σαν ελεγεία, ενώνοντας στιγμιαία θαρρεί κανείς τα προκείμενα με τα παρεπόμενα, τις πρωταρχές με τα μεθύστερα, καθώς διαπνέεται από ενεργειακή ρηματική ζωντάνια, αλλά ταυτοχρόνως και αρχετυπική αναγωγή, σαν να πρόκειται για απαρέμφατο. Μέσα από μια αρμονική συμβίωση κι έναν οριακό συγκερασμό αντιθετικών καταστάσεων, διεγείρονται παράλληλα, στα έργα αυτού του ταλαντούχου εικαστικού φωτογράφου, πνευματικές συνιζήσεις με έναν βαθειά επεξεργασμένο και ποιητικής τάξης λυρισμό, που αναφύεται ανάμεσα στην αίσθηση και την ψευδαίσθηση. Όλα τα ερωτήματα κι οι απορίες που μειλίχια απαυγάζουν οι σύνθετες φωτογραφίες του Τάκη Ζερδεβά, αφορούν το φως. Το φως, που τονίζει τον ορίζοντα, κατευθύνοντας ωστόσο το βλέμμα μέσα από μια διαμεσότητα σταδίων και (γήινων) αναβαθμών. Την ίδια στιγμή κι ανεπίληπτα σχεδόν, το βλέμμα προχωρεί προς το βάθος αυτού του ορίζοντα, σαν να εστιάζεται σύμφυτα με τα ορατά, σε ένα παράδοξο επέκεινα. Το χαρακτηριστικό γνώρισμα, που διατρέχει όλη την δημιουργική πορεία αυτού του καλλιτέχνη, που είναι το δίχως άλλο κορυφαίος, είναι πως ενώ γνωρίζει όσο ελάχιστοι, τα σύγχρονα μέσα έκφρασης του τομέα που υπηρετεί, χρησιμοποιεί – με εσωτερική συνθετική οικονομία – τα απολύτως απαραίτητα. <…> Η κάθε «εικόνα» του Τάκη Ζερδεβά άλλωστε, λειτουργεί ως οπτικό παίγνιο τόπου και τρόπου, χρόνου και διαχρονικότητας μέσα από εσωτερικευμένους ρυθμούς κι επαναληπτικότητες ή επαναφορές του βλέμματος, με παράδοξες αποσπάσεις κι αποστάσεις, ανασυνθέσεις κι αναιρέσεις. Λειτουργεί επίσης, η δική του εικαστική αποτύπωση, ως σκακιέρα και ως υπόθεση εργασίας, αλλά την ίδια στιγμή ως μετέωρος στίχος κάποιου ποιήματος με διαισθητικά νοηματική ερμηνεία του φωτός, μέσα από τα ύφαλά του.”
- Χώρος: ALMA Athens, Σκουφά 24Α, Κολωνάκι, Αθήνα | τηλ.: 211 4003160
- Διάρκεια: 17/10-9/11/24
- Εγκαίνια: Παρασκευή 17 Οκτωβρίου 2024, μεταξύ 19:00 – 22:30
- Ωράριο: Δευτέρα, Σάββατο 11:00 – 19:00 | Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 11:00 – 20:00 | Τετάρτη 11:00 – 16:00
- Φωτό στην κορυφή της σελίδας: Τάκης Ζερδεβάς, “Η προβλήτα” | 3 φιλμ από διαφάνειες (105×95εκ.) – 2020