Στις μέχρι τώρα διοργανώσεις του Photonet Gallery, πολλές δεκάδες φωτογράφοι έχουν ήδη παρουσιάσει εκατοντάδες δημιουργίες τους, συνθέτοντας ένα μωσαϊκό εικόνων, εμπειριών και προσωπικών οραμάτων.
Όμως, πέρα από τις ίδιες τις φωτογραφίες, ιδιαίτερη αξία έχει να ακούμε τους ίδιους τους δημιουργούς να μιλούν για τη δουλειά τους, για τις πηγές έμπνευσής τους, αλλά και για τον τρόπο με τον οποίο βιώνουν τη φωτογραφία στην καθημερινότητά τους.
Μέσα από τις συνεντεύξεις τους –άλλες γραπτές, άλλες σε βίντεο– οι καλλιτέχνες του Photonet Gallery μας ανοίγουν ένα παράθυρο στον κόσμο τους. Μοιράζονται σκέψεις, δυσκολίες, αλλά και χαρές, επιτρέποντάς μας να τους γνωρίσουμε πιο ουσιαστικά, πέρα από τις εικόνες που εκθέτουν. Η φωνή τους προσθέτει ένα ακόμη επίπεδο κατανόησης, μετατρέποντας το Photonet Gallery από έναν χώρο προβολής εικόνων σε έναν τόπο γόνιμου διαλόγου και έμπνευσης.
Αυτές οι καταθέσεις ψυχής λειτουργούν και ως κίνητρο: μας εμπνέουν να συνεχίσουμε, να δοκιμάσουμε, να μοιραστούμε κι εμείς τη δική μας φωτογραφική ματιά. Γιατί κάθε συνέντευξη θυμίζει ότι πίσω από κάθε εικόνα κρύβεται ένας άνθρωπος που αγαπά τη φωτογραφία – κι αυτή η αγάπη είναι ο πιο δυνατός λόγος για να βρεθούμε όλοι, δημιουργοί και θεατές, στην επόμενη διοργάνωση Photonet Gallery!
- H παράθεση των ονομάτων των καλλιτεχνών γίνεται με τυχαία σειρά.
ΚΕΙΜΕΝΑ
ANNA NIKOΛΑΟΥ
Η Άννα Νικολάου
Μίλησέ μας για τις λήψεις σου που παρουσιάστηκαν στο 5ο Photonet Gallery, τόσο σε τεχνικό όσο και σε αισθητικό επίπεδο!
Σε αυτή τη φωτογραφική σειρά χρησιμοποίησα κούκλες Barbie και Ken για να στήσω σκηνές που θυμίζουν καταστάσεις από την καθημερινή ζωή, αλλά με βαθύτερα κοινωνικά μηνύματα. Τεχνικά, δούλεψα κυρίως με φυσικό φως στις δύο πρώτες εικόνες, για να δώσω μια πιο “κανονική” αίσθηση. Στην τρίτη φωτογραφία επέλεξα σκοτεινό φωτισμό για να δημιουργήσω πιο έντονη, σχεδόν δραματική ατμόσφαιρα. Έδωσα σημασία στις στάσεις του σώματος, στα βλέμματα και στα ρούχα των κουκλών, γιατί ήθελα να μιλούν από μόνες τους – να δείχνουν σχέσεις, εξουσία, αποστάσεις, μοναξιά. Το φόντο με τον πέτρινο τοίχο ενισχύει την αίσθηση αποξένωσης ή και “εγκλωβισμού”. Αισθητικά, μου αρέσει η αντίθεση ανάμεσα στο «χαριτωμένο» και στο «σοβαρό». Οι κούκλες, που είναι σύμβολο ομορφιάς και αθωότητας, χρησιμοποιούνται εδώ για να δείξουν πιο δύσκολα θέματα, όπως η κοινωνική πίεση, η σιωπή, η βία, ακόμα και το trafficking. Χαρακτηριστικό είναι το μαύρο στα μάτια των γυναικών στην τρίτη εικόνα – που δείχνει ότι δεν έχουν φωνή ή ταυτότητα. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να προκαλέσω τον θεατή να σταθεί λίγο παραπάνω, να δει τι υπάρχει «πίσω» από την εικόνα. Η σειρά δεν είναι απλά μια σκηνοθεσία με κούκλες – είναι μια προσπάθεια να δείξω πώς συχνά παρουσιάζουμε τη ζωή μας με “ωραίο περιτύλιγμα”, ενώ μέσα μας ή γύρω μας μπορεί να συμβαίνουν πολύ πιο δύσκολα πράγματα.
Αν ένας φίλος ή μία φίλη φωτογράφος σoύ έλεγε ότι σκέφτεται να δηλώσει συμμετοχή στο επερχόμενο 6ο Photonet Gallery, αλλά διστάζει, ποια θα ήταν η συμβουλή σου;
Σιγουρα θα τον παρότρυνα να στείλει τα έργα του είναι μια τρομερή εμπειρία και ευκαιρία να δειχτεί η δουλειά του και να ανοίξει τον κύκλο του. Ειναι μια σπουδαία συνεργασία που αξίζει να επιδιώξει κάθε καλλιτέχνης να συμμετέχει!
ΧΑΡΗΣ ΑΦΕΝΤΟΥΛΙΔΗΣ
Ο Χάρης Αφεντουλίδης
Πώς θα περιέγραφες τις λήψεις που παρουσίασες στο 5ο Photonet Gallery, τόσο σε τεχνικό όσο και σε αισθητικό επίπεδο;
Όλες οι φωτογραφίες, ακόμα και αυτές που είναι από πορείες ή από συναυλίες, είναι στην ουσία φωτογραφίες δρόμου. Σε καμία από αυτές δεν κάθισα να σκεφτώ πολύ το φωτισμό ή το καδράρισμα γιατί προσπάθησα να αποτυπώσω στον σένσορα της κάμεράς μου τη σκηνή που εξελισσόταν μπροστά μου πριν αυτή χαθεί.
Και στις τέσσερις λήψεις είχα λίγο χρόνο να σκεφτώ τα settings της κάμερας ή ποια γωνία λήψης μου αρέσει, Ήξερα το περιβάλλον τι ISO απαιτούσε, ήξερα περίπου τι exposure compensation ήθελα και η κάμερα έκανε τα υπόλοιπα. Η φωτογραφία με τους αθλητές wrestling είναι ασπρόμαυρη γιατί εκείνη την περίοδο προσπαθούσα να μάθω το ασπρόμαυρο και τράβαγα μόνο σε αυτό, ενώ η φωτογραφία με τον άνδρα με το καπνογόνο έγινε ασπρόμαυρη μετά, καθαρά για αισθητικούς λόγους, επειδή νομίζω ότι το έντονο κόκκινο του καπνογόνου κυριαρχούσε και έκρυβε άλλα στοιχεία της φωτογραφίας.
Οι άλλες δύο φωτογραφίες είναι από πορείες. Η μία με το κοριτσάκι είναι από πορεία κατά της γενοκτονίας του Παλαιστινιακού λαού στην Κοπεγχάγη το 2024, και η δεύτερη είναι από την μεγάλη πορεία για τα Τέμπη στις 28 Φλεβάρη 2025 , όταν οι διαδηλωτές επέστρεψαν στην Πλατεία Συντάγματος μετά από τα πρώτα επεισόδια. Και οι δύο λήψεις έγιναν πολύ γρήγορα, χρησιμοποιώντας burst shooting διότι το περιβάλλον ήταν δυναμικό και άλλαζε πολύ γρήγορα. Και στις δύο περιπτώσεις ήξερα περίπου τι ήθελα να αποτυπώσω και στο τέλος κράτησα τις καλύτερες λήψεις.
Αν ένας φίλος ή μία φίλη φωτογράφος σoύ έλεγε ότι σκέφτεται να δηλώσει συμμετοχή στο επερχόμενο 6ο Photonet Gallery, αλλά διστάζει, ποια θα ήταν η συμβουλή σου;
Θα έλεγα να δηλώσει χωρίς να το σκεφτεί πολύ! Είναι μια ωραία ευκαιρία να γνωρίσει άλλους φωτογράφους, να δει και να εμπνευστεί από τις δουλειές τους και να πάρει feedback για τη δική του δουλειά. Και σε γενικότερο πλαίσιο, τέτοιες προσπάθειες πρέπει να στηρίζονται. Πάντα η τέχνη πρέπει να στηρίζεται, αρκεί να μην είναι κατευθυνόμενη.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΙΟΝΑΚΙΔΗΣ
Πόσο σημαντική είναι για τη φωτογραφική σου εξέλιξη η συμμετοχή σε φωτογραφικούς διαγωνισμούς; Την προτείνεις και σε άλλους φωτογράφους;
Η συμμετοχή σε φωτογραφικούς διαγωνισμούς είναι ένα σημαντικό βήμα στην εξέλιξη κάθε φωτογράφου. Μέσα από αυτούς, δεν αξιολογείται απλώς η τεχνική και καλλιτεχνική ικανότητα, αλλά δίνεται και η ευκαιρία να δεις τη δουλειά σου σε σύγκριση με άλλους φωτογράφους. Ιδιαίτερη επίσης είναι και η κριτική που μπορεί να λάβεις από την κριτική και από το κοινό, καταφέρνοντας έτσι να αντιληφθείς διαφορετικές οπτικές και να εντοπίσεις δυνατά και μη σημεία.
Επιπλέον, οι διαγωνισμοί και οι εκθέσεις λειτουργούν και σαν πλατφόρμες προβολής και κοινωνικοποίησης, όπου έχεις την ευκαιρία να παρουσιάσεις τη δουλειά σου που σε άλλη περίπτωση θα έμενε στο σκληρό δίσκο. Σίγουρα λοιπόν, θα πρότεινα σε κάθε φωτογράφο τη συμμετοχή του σε διαγωνισμούς.
Σχολίασέ μας τις λήψεις με τις οποίες συμμετέχεις στο 4ο Photonet Gallery!
Η πρώτη φωτογραφία τραβήχτηκε στην αψίδα της ειρήνης στο Μιλάνο, όπου ταξίδεψα πέρυσι με φίλους. Βρισκόμασταν στο σημείο και κυνηγούσαμε μια όμορφη λήψη με κεντρικό θέμα το φεγγάρι που φαινόταν πεντακάθαρο. Έτσι, με τη Nikon D5300 και με ένα τηλεφακό, μετά από αρκετές λήψεις κατάφερα να φέρω το φεγγάρι μέσα στο στεφάνι και παράλληλα τα δύο αγάλματα να «έρθουν» πιο κοντά απ’ ότι είναι στην πραγματικότητα.
Η δεύτερη λήψη τραβήχτηκε στην Πάτρα στο έλος της Αγυιάς, όπου έχει κατασκευαστεί εξέδρα για περπάτημα. Την ημέρα που τραβήχτηκε είχε έντονη ηλιοφάνεια, οπότε και πολλά χρώματα και σκιές. Η φωτογραφία και αυτή τραβήχτηκε με Nikon D5300 και προσπάθησα να την κάνω απαλή στην επεξεργασία ώστε να θυμίζει κάπως σαν όνειρο.
Ποια είναι τα συναισθήματά σου για τη συμμετοχή σου στο 4ο Photonet Gallery;
Η συμμετοχή μου σε αυτή την έκθεση με γεμίζει χαρά και ενθουσιασμό. Είναι πολύ σημαντικό για μένα να βλέπω τη δουλειά μου να παρουσιάζεται σε ένα κοινό που αγαπά τη φωτογραφία και την τέχνη γενικότερα. Αισθάνομαι επίσης περήφανος γιατί κάθε φωτογραφία που εκτίθεται κρύβει μια προσωπική ιστορία, μια στιγμή που απαθανάτισα και που τώρα μοιράζομαι με άλλους. Το να βλέπω ανθρώπους να στέκονται μπροστά στις εικόνες μου και να τις παρατηρούν, να τις ερμηνεύουν με τον δικό τους τρόπο, είναι μια ανεκτίμητη εμπειρία.
Παράλληλα, υπάρχει και μια αίσθηση επιβεβαίωσης – το γεγονός ότι οι φωτογραφίες μου επιλέχθηκαν μου δίνει κίνητρο να συνεχίσω να εξελίσσομαι, να πειραματίζομαι και να ανακαλύπτω νέους τρόπους έκφρασης μέσα από τον φακό. Τέλος, νιώθω ευγνωμοσύνη για την ευκαιρία αυτή, καθώς και για την επαφή με άλλους φωτογράφους. Η ανταλλαγή ιδεών και εμπειριών μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον είναι πάντα πηγή έμπνευσης!
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
Ο Ευάγγελος Λειβαδίτης
Πώς θα περιέγραφες τις λήψεις που παρουσίασες στο 5ο Photonet Gallery, τόσο σε τεχνικό όσο και σε αισθητικό επίπεδο;
Η φωτογραφία επιτρέπει στον χρόνο να παγώσει – μια παύση μερικών εκατοστών του δευτερολέπτου και να τη: μια φωτογραφία! Αποτυπώνεις το φως μιας στιγμής ή μιας στιγμής και η εικόνα αλλάζει, εκφράζοντας διαφορετικά συναισθήματα, το παιχνίδι του φωτός αλλάζει κάθε στιγμή, τα συναισθήματα αλλάζουν.
Αν ένας φίλος ή μία φίλη φωτογράφος σoύ έλεγε ότι σκέφτεται να δηλώσει συμμετοχή στο επερχόμενο 6ο Photonet Gallery, αλλά διστάζει, ποια θα ήταν η συμβουλή σου;
Να μην διστάζει, και να συμμετέχει – δεν πρέπει να κρυβόμαστε και ούτε κακό είναι να “εκτεθούμε” με τις φωτογραφίες μας. Αντιθέτως πρέπει να τις μοιραζόμαστε ώστε να αποκτούμε πολλά και διάφορα ερεθίσματα.
Εσύ συμμετέχεις προσωπικά και στο 6ο Photonet Gallery. Με ποια κριτήρια επέλεξες τη φωτογραφία σου για το θέμα «Ελλάδα»;
Η Ελλάδα έχει συνεχή ζωή για πάνω 2500 χρόνια – η προσπάθειά μου ήταν αυτή η απεικόνιση (σ.σ.: να γίνει) μέσα από τον πολιτισμό και τη θάλασσα.
Ποια θεωρείς τα τρία βασικότερα στοιχεία για μια ποιοτική φωτογραφική λήψη;
Κατά τη δική μου άποψη τα κριτήρια έχουν ως εξής: το παιχνίδι με το φως, όπου περιλαμβάνω τις ρυθμίσεις σε ταχύτητα, διάφραγμα, ευαισθησία, το κάδρο και η γνώση της φωτογραφικής μηχανής.
Πώς σκοπεύεις να αξιοποιήσεις τις έντυπες φωτογραφίες της συμμετοχής σου μετά την έκθεση;
Είναι κάτι που δεν μ’ έχει απασχολήσει, αλλά το πιο προφανές θα είναι να δωρηθούν κατά προτίμηση σε ανθρώπους με κάποια ευαισθησία.
ΔΩΡΑ ΜΠΑΜΙΔΟΥ
Πώς θα περιέγραφες τις λήψεις που παρουσίασες στο 5ο Photonet Gallery, τόσο σε τεχνικό όσο και σε αισθητικό επίπεδο;
Το θέμα που παρουσιάζω στο 5ο Photonet είναι Looking up – Κοιτάζοντας ψηλά. Συνήθως φωτογραφίζουμε στο ύψος των ματιών μας. Αν ανασηκώσουμε τα μάτια μας ψηλά θα ανακαλύψουμε μια άλλη οπτική, τόσο στην φύση όσο και στις πόλεις που ζούμε. Στέγες που τείνουν να ενωθούν ειδικά όταν οι δρόμοι είναι στενοί, παράξενα σχήματα που δημιουργούνται σε αίθρια, λεπτομέρειες που αναδεικνύονται εκεί που δεν το περιμένεις. Αν η μέρα είναι φωτεινή και ηλιόλουστη έχεις την ευκαιρία να αποτυπώσεις το γαλάζιο του ουρανού, σύννεφα με περίεργα σχήματα. Η έγχρωμη εκδοχή -που μου αρέσει περισσότερο- είναι η καλύτερη. Ένα θέμα που προκύπτει είναι όταν η μέρα είναι μουντή, οπότε κάποιες φορές είναι κάπως επίπεδη η φωτογραφία, ούτε λεπτομέρειες βλέπεις. Και για να διασκεδάσουμε λίγο τις εντυπώσεις, με το Κοιτάζοντάς ψηλά …έχεις ένα θεματάκι με τον αυχένα! Έχω την ευκαιρία λόγω επαγγέλματος να ταξιδεύω στο εξωτερικό. Μου αρέσει να περιπλανιέμαι στις πόλεις και να κοιτάζω ψηλά. Βενετία, με τους στενούς δρόμους, με τις στέγες σχεδόν ενωμένες, Βαρκελώνη, με τα αίθρια των σπιτιών του Gaudi, Βουκουρέστι, με αίθρια που βρίσκεις απρόσμενα, ακόμα και μοντέρνες κατασκευές όπως στο Μάλμε της Σουηδίας, στο εμπορικό κέντρο Emporia.
Αν ένας φίλος ή μία φίλη φωτογράφος σoύ έλεγε ότι σκέφτεται να δηλώσει συμμετοχή στο επερχόμενο 6ο Photonet Gallery, αλλά διστάζει, ποια θα ήταν η συμβουλή σου;
Η προτροπή μου προς φίλους που ασχολούνται ερασιτεχνικά με την φωτογραφία είναι να στείλουν φωτογραφίες στο 6ο Photonet Gallery! Είναι μια ευκαιρία να δείξουν την δουλειά τους και να εκτιμηθεί από τους έχοντες την εμπειρία ειδικών του Photonet, να εκτιμήσουν και οι ίδιοι το έργο τους, να δουν τις φωτογραφίες τους να εκτίθενται , να δουν και να συνομιλήσουν με αλλους φίλους φωτογράφους. Είναι μια εμπειρία πολύ καλή. Έστειλα φωτογραφίες μου για πρώτη φορά στο 3o Photonet Gallery, με ενδοιασμούς για τις φωτογραφίες μου, αν είναι καλές για ένα διαγωνισμό κ.λπ. Επελέγησαν και οι 4 που είχα στείλει! Αυτό με γέμισε με χαρά αλλά και με ώθησε να συνεχίσω να βγάζω φωτογραφίες να βελτιώνομαι και έτσι πήρα μέρος και στο 4ο και αισίως στο 5ο Photonet Gallery!
ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΤΣΙΓΑΡΔΑΣ
Πώς θα περιέγραφες τη λήψη που παρουσίασες στο 5ο Photonet Gallery, τόσο σε τεχνικό όσο και σε αισθητικό επίπεδο;
Αρχικά θέλω να ευχαριστήσω το περιοδικό Photonet και την εξαιρετική ομάδα του, για την ευκαιρία που μου έδωσε να εκθέσω και εγώ τη φωτογραφία μου στο 5o PHOTONET GALLERY 2025.
Είμαι ερασιτέχνης φωτογράφος και μέλος της φωτογραφικής ομάδας Διάφραγμα 26, με συντονιστή το δάσκαλο φωτογραφίας Ανδρέα Κατσικούδη.
Η φωτογραφία μου ουσιαστικά αποτελεί ένα μέρος από μια θεματική ενότητα που έχω ξεκινήσει το τελευταίο διάστημα. Η θεματική αφορά στη φωτογράφιση χώρων από διάφορους οικισμούς, με διαφορετικά χαρακτηριστικά, σε όλη την Ελλάδα.
Η συγκεκριμένη εικόνα απεικονίζει μια τυπική αυλή ενός επαρχιακού σπιτιού (σπίτι των παππούδων μου) σε ένα αγροτικό οικισμό της Καρδίτσας. Προσπάθησα μέσα από αυτή να απεικονίσω συμπυκνωμένα κάποια χαρακτηριστικά ενός τυπικού σπιτιού (του εξωτερικού χώρου του) σε έναν αγροτικό οικισμό και κατ’ επέκταση να παρουσιάσω τον τρόπο κοινωνικοοικονομικής συγκρότησης μιας συγκεκριμένης περιοχής της Ελλάδας.
Στη φωτογραφία στο βάθος φαίνεται ένας μισοασβεστωμένος τοίχος μιας αποθήκης με τη σκιά χελιδονιών που πετούν να διακρίνεται πάνω στο άσπρο τμήμα του. Ένα σκοινί απλώματος ρούχων φαίνεται σε πρώτο επίπεδο της φωτογραφίας. Τέλος, ένα χαρακτηριστικό αγροτικό όχημα της οικογένειας στο κέντρο της φωτογραφίας, που ουσιαστικά αποτελεί και το θέμα της.
Το πρωινό φως της ημέρας του Απρίλιου 2025 (επιδίωξα να κάνω τη λήψη μια ημέρα με φως) βοήθησε στην βέλτιστη αποτύπωση των λεπτομερειών του χώρου (σκιές, χρώματα κ.λπ.) στη φωτογραφία. Η λήψη έγινε με φακό zoom (32 mm) με φωτογραφική μηχανή mirrorless.
Σωκράτης Τσιγαρδάς: συμμετοχή στο 5ο Photonet Gallery
Αν ένας φίλος ή μία φίλη φωτογράφος σoύ έλεγε ότι σκέφτεται να δηλώσει συμμετοχή στο επερχόμενο 6ο Photonet Gallery, αλλά διστάζει, ποια θα ήταν η συμβουλή σου;
Κάθε φωτογράφος ερασιτέχνης ή επαγγελματίας θεωρώ ότι χαίρεται όταν βλέπει εκτυπωμένη μια λήψη του σε μια έκθεση φωτογραφίας. Η παρουσιάση μιας φωτογραφίας στο κοινό και η μετέπειτα αλληλεπίδραση, η συνομιλία του φωτογράφου με το κοινό αποτελεί ένα σημαντικό μέρος της φωτογραφικής διαδικασίας και συμβάλει στην ατομική εξέλιξη και βελτίωση του κάθε φωτογράφου. Συνιστώ ανεπιφύλακτα τη συμμετοχή στον επερχόμενο 6ο Photonet Gallery χωρίς κανένα δισταγμό για όποιον το επιθυμεί!
ΓΑΡΥΦΑΛΛΙΑ ΜΠΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Πώς θα περιέγραφες τις λήψεις που παρουσίασες στο 5ο Photonet Gallery, τόσο σε τεχνικό όσο και σε αισθητικό επίπεδο;
Οι φωτογραφίες που παρουσιάζω αποτελούν ένα ενιαίο αλλά πολυεπίπεδο φωτογραφικό αφήγημα. Μια συνειδητή επιλογή πλάνων που αποφεύγουν τον προφανή ρεαλισμό και εισχωρούν στη σφαίρα του υπαινικτικού και του ατμοσφαιρικού.
Σε τεχνικό επίπεδο, η χρήση της προοπτικής και του κάδρου δείχνει μια βαθιά κατανόηση της δομής της εικόνας. Οι γωνίες λήψης επιλέγονται με πρόθεση, για να ενισχύσουν το βάθος και τη γεωμετρία, για να προσδώσουν ένα σχεδόν αφαιρετικό αποτέλεσμα. Το φως χρησιμοποιείται όχι μόνο ως μέσο καταγραφής αλλά και ως αφηγηματικό στοιχείο.
Αισθητικά, οι εικόνες αποπνέουν μια σχεδόν ποιητική διάθεση. Δεν παρουσιάζουν απλώς αντικείμενα, αφηγούνται καταστάσεις – εσωτερικές, ψυχικές. Υπάρχει μια σταθερή θεματική γύρω από τη φθορά, τη μνήμη και τη μοναξιά. Οι συγκεκριμένες λήψεις, στο σύνολό τους, είναι περισσότερο αρχέτυπα παρά απλά οπτικά μοτίβα.
Το συνολικό αποτέλεσμα είναι ένα προσωπικό ημερολόγιο εικόνων· ένα είδος οπτικής ποίησης. Δεν καταγράφω, ερμηνεύω. Δεν δείχνω τον κόσμο όπως είναι, αλλά όπως γίνεται αισθητός μέσα από τα μάτια μου. Your world through my eyes.
Αν ένας φίλος ή μία φίλη φωτογράφος σoύ έλεγε ότι σκέφτεται να δηλώσει συμμετοχή στο επερχόμενο 6ο Photonet Gallery, αλλά διστάζει, ποια θα ήταν η συμβουλή σου;
Μια εμπειρία που αξίζει να ζήσεις!
Μια ευκαιρία, που σου χρωστάς!
Ένα βήμα να μοιραστείς.
Ιστορίες, συναισθήματα, μνήμες, στιγμές…
Κι όσα άλλα, μπερδεύονται στη γλώσσα σου και δε βρίσκουν λέξεις.
Ο τρόπος να επικοινωνήσεις, τα δευτερόλεπτα εκείνα που ανυποψίαστη, το βλέμμα σου ξαφνικά σταματά σε κάτι.
Αυτό το κάτι, που είναι «επιταγή» για σένα να το «αιχμαλωτίσεις» μ’ ένα κλικ, για να επιστρέφεις σ’ αυτό.
Τέλος, μέσα στον κόσμο, θα υπάρξουν ορισμένοι που δε θα κοιτάξουν απλά τις φωτογραφίες σου, μα θα δουν αυτό που είδες. Θα σε δουν όπως σου αξίζει!
Θα είμαι εκεί, όπως πάντα, μαζί σου!
VIDEO
