Ανοιχτά ή κλειστά;
Το πιο συνηθισμένο ερώτημα τόσο κατά την έναρξη και τη διάρκεια του πρώτου lockdown του Μαρτίου όσο και στις πρώτες μέρες του Νοεμβρίου που έβγαινε με αγωνία από τις περισσότερες φωτογραφικές επιχειρήσεις.
Και για να είμαστε πιο σαφείς:
Τα φωτογραφικά καταστήματα – δεν εντάχθηκαν στην λίστα των ΚΑΔ που έκλεισαν με κρατική εντολή. Άρα θεωρητικά μπορούσαν να είναι ανοιχτά.
Ανοιχτά – αλλά πώς; Και για ποιο πελατολόγιο;
-
Όταν ο καταναλωτής δεν είχε το δικαίωμα να κάνει τις αγορές του από τα καταστήματα – μιας και η λιανική είχε κλείσει με κρατική εντολή.
-
Όταν τα ταξίδια και οι μετακινήσεις εχουν περιοριστεί – έως εξαφανιστεί
-
Όταν οι γάμοι και οι βαπτίσεις έχουν ή απαγορευτεί (ουσιαστικά) ή περιοριστεί σε τέτοιο βαθμό ώστε να αναβάλλονται συνεχώς;
Από την άλλη μεριά, οι φωτογραφικές επιχειρήσεις – αντιπροσωπείες – εισαγωγείς – διανομείς είναι ανοιχτά – αλλά πώς και για ποιο πελατολόγιο;
-
Για τα φωτογραφικά καταστήματα που λειτουργούν εν τέλει μόνο για φωτογραφίες πιστοποιητικών με ραντεβού;
-
Για προμήθεια υλικών στα εργαστήρια εκτύπωσης φωτογραφιών – που και αυτά δεν εχουν αντικείμενο εργασίας λόγω της μείωσης/εξαφάνισης των μυστηρίων;
-
Για την προμήθεια των αλυσίδων λιανικής με προϊόντα για τον καταναλωτή; Μα και αυτή η κατηγορία είναι κλειστή με κρατική εντολή.
Εν τέλει ανοιχτά ή κλειστά; Μα φυσικά, εν τοις πράγμασι, κλειστά!
Και τώρα τι; Τι γίνεται;
Τα περισσότερα φωτογραφεία είναι ατομικές επιχειρήσεις με μικρούς τζίρους και μικρές δυνατότητες συμμετοχής στα χρηματοδοτικά προγράμματα του Κεντρικού κράτους ή των περιφερειών. Με τρέχοντα έξοδα και σημαντικές απώλειες εισοδήματος από την υγειονομική κρίση και τα επακόλουθά της.
Από την άλλη, οι φωτογραφικές επιχειρήσεις και αυτές εχουν τα δικά τους προβλήματα βιωσιμότητας – ειδικά αυτές που η πλειοψηφία των προϊόντων τους και του τζίρου τους απευθύνεται στη φωτογραφική αγορά. Εδώ βέβαια, λόγω μεγέθους και τύπου επιχειρηματικού σχήματος, υπάρχει μεγαλύτερη ευελιξία συμμετοχής σε χρηματοδοτικά εργαλεία και υποστήριξη από την κεντρική διοίκηση (αναστολές εργασίας, πληρωμή εισφορών εργαζομένων κ.λπ.).
Φυσικά και εδώ υπάρχουν οι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις που δεν έχουν αυτές τις προσβάσεις στα παραπάνω εργαλεία.
Τελικά η φωτογραφική αγορά στο σύνολό της πλήττεται καίρια από την υγειονομική κρίση που έρχεται σε συνέχεια της τεχνολογικής αλλαγής που έχει επιφέρει σημαντικές αλλαγές στην συμπεριφορά του καταναλωτή – ειδικά στον τομέα της εκτύπωσης φωτογραφιών.
Η στήριξη του κλάδου από την Κεντρική Κυβέρνηση και τα περιφερειακά προγράμματα είναι περιορισμένη και προβληματική.
Ο κλάδος πρέπει να ενταχθεί στις δράσεις ενίσχυσης και υποστήριξης του Τουριστικού – Καλλιτεχνικού αλλά και εμπορικού χώρου της Λιανικής, με έμφαση στην υποστήριξη των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων που η υγειονομική κρίση πλήττει τελικά ουσιαστικά.
Εμπρακτη ενίσχυση μέσω μείωσης ενοικίων, μείωσης δημοτικών τελών, κάλυψης ασφαλιστικών και λοιπών εισφορών και ενίσχυσης τόσο των εργαζομένων όσο και των ιδιοκτητών των πολύ μικρών επιχειρήσεων του κλάδου, έχουν ζητηθεί ήδη από τα κλαδικά σωματεία. Και αποτελούν άμεσα μέτρα υποστήριξης που οι επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι έχουν ανάγκη λόγω της κατακόρυφης μείωσης του τζίρου.
Η φωτογραφία είναι οι αναμνήσεις μας – είναι τέχνη και πολιτισμός. Πρέπει να στηριχθεί και να βοηθηθεί για να συνεχίσει να προσφέρει στο σύνολο της κοινωνίας.
Κωστας Τάγκαλος
Προεδρος ΣΕΚΑΦ
Οικονομολόγος – σύμβουλος επιχειρήσεων
- Φωτό: KAL VISUALS
