Εντυπωσιασμένος έμεινα από το ηλεκτρονικό σκόπευτρο της μηχανής. Πρώτη φορά συναντώ ένα EVF που στέκεται επάξια ως εναλλακτική των οπτικών σκοπεύτρων. Διαυγές, φωτεινό, με μεγάλη μεγέθυνση, παρέχει θέαση αντίστοιχη με εκείνη mid-range DSLR μοντέλων και καλύπτει σχεδόν το 100% του κάδρου. Ποτέ άλλοτε δε χρησιμοποίησα τόσο πολύ ένα ηλεκτρονικό σκόπευτρο σε δοκιμές mirroless μοντέλων. Συνήθως, στηριζόμουν στο καδράρισμα με τη βοήθεια της οθόνης. Ξεχωρίζει για την ανάλυση των 2.360.000 κουκκίδων, τη ρύθμιση διοπτρών, αλλά και τη δυνατότητα μεταβολής του επιπέδου φωτεινότητας και θερμοκρασίας χρώματος (+/- 7 τιμές έκαστο). Πάρα πολύ καλή είναι και η οθόνη της μηχανής, αν και όχι τόσο εντυπωσιακή όσο το EVF, στέκεται επάξια ως εναλλακτική και βολεύει ιδιαίτερα σε λήψεις από χαμηλές ή ψηλές γωνίες, χάρη στη δυνατότητα έκτασης και περιστροφής επί του οριζόντιου άξονα. Μπορεί να ενεργοποιήσει λειτουργίες με την αφή, έχει διαγώνιο 3″ και ανάλυση κάτι περισσότερο από 1εκατ. κουκκίδες. Η φωτεινότητά της αυξομειώνεται αυτόματα ή χειροκίνητα, ενώ και ο κορεσμός των χρωμάτων μπορεί να καθοριστεί από τον κάτοχο της Ε-Μ1. Στο σημείο αυτό οφείλω να αναφέρω ότι η έκταση της οθόνης είναι επιβεβλημένη σε ακόμα μία περίπτωση: όταν ο χρήστης θέλει να ανοίξει τα καλύμματα που έχουν τοποθετηθεί πάνω από τις εξωτερικές υποδοχές της μηχανής. Αυτό δεν έχω καταλήξει ακόμα αν βολεύει ή όχι, φαντάζομαι όμως ότι εξαρτάται άμεσα από τις προτιμήσεις κάθε φωτογράφου. Εγώ δεν το βρήκα πολύ λειτουργικό. Τονίζω επίσης ότι τη λειτουργία αφής της οθόνης την ενεργοποιούσα μόνο όταν δοκίμαζα το focus tracking επειδή με βοηθούσε να ορίζω αμεσότερα το αρχικό σημείο εστίασης. Μια από τις καινοτόμες δυνατότητες της νέας Olympus είναι ότι μπορεί να συνδεθεί, μέσω wifi, με smartphones και tablets, επιτρέποντας έλεγχο λειτουργιών εξ’ αποστάσεως. Αυτό προϋποθέτει την εγκατάσταση μια εφαρμογής που έχει αναπτύξει η Olympus ειδικά γι’ αυτό το σκοπό. Για κάποιο περίεργο λόγο, ίσως επειδή είμαι λίγο old-fashioned, θεωρώ ότι η συγκεκριμένη είναι δευτερεύουσας σημασίας δυνατότητα.
Ένα εντελώς γραμμικό raw αρχείο και το τελικό αποτέλεσμα (κάτω), προϊόν επεξεργασίας στο Lightroom 5.2.
Το ίδιο πιστεύω και για τη δυνατότητα επεξεργασίας αρχείων RAW μέσα στη μηχανή. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας, που σημειώνω ότι δεν είναι η φιλικότερη δυνατή, ο χρήστης μπορεί να καθορίσει το χρωματικό χώρο, το επίπεδο του φίλτρου θορύβου, τις αναλογίες πλευρών της εικόνας, την έκθεση, το προφίλ χρώματος, την ισορροπία λευκού και την τονική κλίμακα μέσω καθορισμού της απόδοσης των shadows και highlights. Θα ήθελα να επισημάνω ότι τόσο το incamera processing όσο και η λειτουργία wifi καταναλώνουν αρκετή ενέργεια και μειώνουν αισθητά τη διάρκεια της μπαταρίας. Από την άλλη, αν αναλογιστεί κάποιος ότι η μηχανή καταναλώνει ενέργεια όλη την ώρα, είτε με τη λειτουργία της οθόνης, είτε με το EVF, η συμπεριφορά της μπαταρίας είναι περισσότερο από αξιοπρεπής.
