Η 50ή επέτειος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα αποτέλεσε ευκαιρία για μια αναδρομική φωτογραφική έκθεση που αποτυπώνει μέσα από τον φακό του πρακτορείου Magnum Photos τους πιο σημαντικούς σταθμούς της ιστορίας τους.
Με την έκθεση αυτή θυμίζουν μερικές από τις μεγαλύτερες ανθρωπιστικές κρίσεις, τη μαρτυρία και τη δράση τους από το 1971 έως σήμερα. Το αποτέλεσμα που προκύπτει είναι εξίσου αφηγηματικό όσο και οπτικό.
«Πενήντα χρόνια τώρα βρισκόμαστε δίπλα στους ανθρώπους που έχουν ανάγκη σε κάθε γωνιά του πλανήτη για να προσφέρουμε τις ιατρικές μας υπηρεσίες. Η έκθεση αυτή είναι αφιερωμένη σε όλους όσοι δεν αφήνουν τα σύνορα να γίνουν εμπόδιο στον αγώνα για ζωή και αξιοπρέπεια, και ειδικά στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα που έχουν χάσει τη ζωή τους στην προσπάθειά τους να σώσουν ανθρώπινες ζωές», τονίζει η Γενική Διευθύντρια του Ελληνικού Τμήματος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα Χριστίνα Ψαρρά.
© STUART FRANKLIN / MAGNUM PHOTO – Σουδάν, 6 Ιανουαρίου 1985: 35.000 άνθρωποι ξεκίνησαν από την επαρχία Tigre στη Βόρεια Αιθιοπία και διέσχισαν τα σύνορα με το Σουδάν για να φτάσουν στον καταυλισμό Takalabab (κοντά στην Κασάλα) στο ανατολικό τμήμα της χώρας. Κάθε μέρα 850 πρόσφυγες μεταφέρονταν στο Wad Kowli, νοτιότερα, με φορτηγά του ΟΗΕ. Παρά τις προσπάθειες μίας μικρής ομάδα γιατρών της οργάνωσης “Γιατροί Χωρίς Σύνορα” πολλοί από τους πρόσφυγες πέθαναν από αφυδάτωση και υποσιτισμό.
Η ιατρική δράση είναι η κύρια αποστολή των Γιατρών Χωρίς Σύνορα, και η μαρτυρία αναπόσπαστο κομμάτι τους. Ο ρόλος της φωτογραφίας στην αποτύπωση της μαρτυρίας είναι ιδιαίτερα σημαντικός και έχει εδραιώσει τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα ως την οργάνωση που έχει το θάρρος να μιλάει για όσα βλέπει και να καταγγέλλει.
Η έκθεση πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και με την ευγενική χορηγία της FujiFilm για την εκτύπωση του φωτογραφικού υλικού.
- Χώρος: Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, Βασ. Σοφίας & Κόκκαλη, Αθήνα
- Διάρκεια: 6/12/21 – 31/1/22
© YAEL MARTINEZ / MAGNUM PHOTOS – Μεξικό, 23 Μαρτίου 2021: Η ηλικίας 7 ετών Karen Yoselyn Reyes ταξιδεύει δώδεκα μέρες με τη μητέρα της και τη δίχρονη αδελφή της από την Ονδούρα. Η μεγαλύτερη αγωνία της ήταν ότι η μαμά της δεν θα μπορέσει να ανέβει στο τρένο επειδή κουβαλάει τη μικρή αδελφούλα της.
