Εκθέσεις φωτογραφίας

ΝΗΣΟΣ ΓΥΑΡΟΣ – ΤΟΠΟΣ ΕΞΟΡΙΑΣ

Έκθεση φωτογραφίας στην Άνω Σύρο από τη Λέσχη Φωτογραφίας-Κινηματογράφου Σύρου.

Η Γυάρος είναι μία από τις μικρές ακατοίκητες νησίδες του Αιγαίου. Ένα φαινομενικά άγονο μέρος που εμφανίστηκε με τον κατακλυσμό που δημιούργησε την Μεσόγειο πριν από τρία με τέσσερα εκατομμύρια χρόνια.

Η Γυάρος έχει επιφάνεια 18 τ.χλμ. και μήκος ακτών 33 χλμ.

Για τα περισσότερα στεριανά ζώα δεν είναι ελκυστική αφού διαθέτει περιορισμένο χώρο, τροφή και νερό. Για τα θαλάσσια θηλαστικά, τα θαλασσοπούλια, τα ψάρια, κάποια ερπετά, μικρά θηλαστικά έντομα και φυτά μία μικρή νησίδα, όπως η Γυάρος, όχι μόνο επαρκεί αλλά είναι και ιδανικό καταφύγιο προφυλαγμένο από κάθε είδους εισβολέα.

Κατά την αρχαιότητα η Γυάρος διέθετε μόνιμο πληθυσμό και ήταν αυτόνομη πόλη-κράτος, όπως τα περισσότερα νησιά των Κυκλάδων, όμως κατά τον Ρωμαίο ιστορικό Πλίνιο οι κάτοικοί του το εγκατέλειψαν για να αποφύγουν τις επιθέσεις τεράστιων ποντικών.

Αργότερα χρησιμοποιήθηκε σαν τόπος εξορίας από τους Ρωμαίους και τους Βυζαντινούς.

Η Γυάρος ξανα-κατοικήθηκε τον 17ο αιώνα από 2-3 οικογένειες κτηνοτρόφων από την Σύρο οι οποίοι το 1947 απομακρύνθηκαν οριστικά από την Γυάρο προκειμένου το νησί να χρησιμοποιηθεί ως τόπος εξορίας.

Μπορεί να είναι εικαστικό

Ιστορικός Τόπος Μνήμης

Στην ιστορία της σύγχρονης Ελλάδας, η Γυάρος συνδέθηκε με εποχές πολιτικής αναταραχής και χρησιμοποιήθηκε σαν τόπος εξορίας. Κατά το 1947 ξεκίνησαν οι πρώτες οικοδομικές εργασίες στο νησί που περιελάμβαναν εκβραχισμούς και διαμορφώσεις του εδάφους, διάνοιξη δρόμων, κτίσιμο ειδικών κτιρίων φυλακών, αποθηκών, κατοικιών φυλάκων, πυροβολείων, κ.ά.

Σε πέντε όρμους του νησιού δημιουργήθηκαν στρατόπεδα συγκέντρωσης. Στον πρώτο όρμο, το 1950 βρίσκονταν 5500 κρατούμενοι, στον δεύτερο 1500, στον τρίτο 990, στον τέταρτο 2000 και στον πέμπτ0 300 κρατούμενοι. Η χρήση του τόπου ως τόπου εξορίας και φυλάκισης έγινε κυρίως τα διαστήματα 1947-1952, 1955-1961 και 1967-1974. Υπολογίζεται πως συνολικά πέρασαν από την Γυάρο περίπου 22000 πολιτικοί εξόριστοι.

Στο νησί σήμερα υπάρχουν ακόμα τα κτίρια των φυλακών, του νοσοκομείου και ηλεκτροπαραγωγικού σταθμού που έχτισαν οι ίδιοι οι πολιτικοί εξόριστοι από το 1947 έως το 1951.

Τον Ιούλιο του 1974, με την ανατροπή της χούντας και την αποκατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα, οι φυλακές έκλεισαν οριστικά και αμετάκλητα.

Σήμερα το νησί είναι ακατοίκητο και οι πέντε όρμοι των φυλακών έχουν χαρακτηριστεί ιστορικός τόπος μνήμης.

Το νησί είναι ανοικτό σε όλους για να το επισκεφτούν, αλλά μεγάλα χερσαία τμήματα του θεωρούνται ύποπτος χώρος, αφού υπάρχουν άσκαστα βλήματα από την περίοδο που υπήρξε πεδίο βολής του Πολεμικού Ναυτικού.

Και ενώ οι άνθρωποι επέλεξαν να κάνουν το νησί κολαστήριο, η φύση είχε άλλες διαθέσεις.

Το νησί της Γυάρου, τα τελευταία χρόνια έχει παγκοσμίως γνωστό για τον αστείρευτο οικολογικό πλούτο καθώς διαθέτει πλούσια βιοποικιλότητα τόσο στην ξηρά όσο και στην θάλασσα.

Η Γυάρος από το 2011 ανήκει στο ευρωπαϊκό δίκτυο προστατευμένων περιοχών Natura 2000 και από το 2015 είναι το πρώτο Θαλάσσιο Καταφύγιο Άγριας Ζωής στην Ελλάδα.

  • Χώρος: Πολιτιστικό Κέντρο Άνω Σύρου
  • Διάρκεια: 8-18 Σεπτεμβρίου 2021
  • Ωράριο: 19:30-22:00

Μπορεί να είναι εικαστικό

  • Φωτό: από τη σελίδα της Λέσχης Φωτογραφίας – Κινηματογράφου Σύρου στο Facebook

Photonet Newsletter
Kάθε Τρίτη & Πέμπτη όλα τα φωτογραφικά νέα δωρεάν!

   



Aρθρογράφος

Μαίρη Μελετζή

Απόφοιτος του Τμήματος Κοινωνικής Εργασίας του Τ.Ε.Ι. Αθήνας. Αγαπά την φωτογραφία, αφού από όλα τα μέσα έκφρασης, είναι το μόνο που ακινητοποιεί μια συγκεκριμένη στιγμή στο χρόνο. Η φωτογραφία είναι βασικό μέσο έκφρασής της και η έρευνα την συναρπάζει. Επιπλέον, ασχολείται με τον αθλητισμό.

Θέλετε να σας ενημερώνουμε προσωπικά;