Η νυχτερινή φωτογραφία είναι μια καλή ευκαιρία να ηρεμήσετε από το τρέξιμο κατά τη διάρκεια της ημέρας. Προσωπικά την απολαμβάνω γιατί δε χρειάζεται να αγχώνομαι για να προλάβω το φως του ήλιου.
Ο τεχνητός φωτισμός είναι σταθερός και μένει αναμμένος μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, συνεπώς έχετε όλο το χρόνο στη διάθεσή σας. Οπωσδήποτε θα χρειαστείτε ένα καλό τρίποδο και ενδεχομένως ένα L-bracket για να κάνετε ακόμα πιο σταθερά κάδρα, κυρίως στην περίπτωση που έχετε προσαρμόσει ένα βαρύ φακό στην άρμοση της μηχανής. Έτσι ακριβώς κινήθηκα στη συγκεκριμένη περίπτωση της φωτογραφίας που βλέπετε, καθώς συναντώ μεγάλη δυσκολία να σταθεροποιήσω τη μηχανή με τον 70-200mm σε κάθετο κάδρο χωρίς L-bracket (ο φακός δε διαθέτει κολάρο). Επιλέξτε τη χαμηλότερη ευαισθησία της μηχανής και αναζητήστε θέματα που συνδυάζουν στοιχεία σταθερής κίνησης, όπως το νερό.
Δώστε ιδιαίτερη προσοχή στο αποτέλεσμα που θα έχουν στις εικόνες οι σημειακές πηγές φωτισμού. Αν τείνουν να δημιουργούν σημαντικές απώλειες στα highlights, τραβήξτε 1-2 πρόσθετες, υποφωτισμένες εικόνες, για να ανακτήσετε τις πληροφορίες των φωτεινών περιοχών αργότερα, στο στάδιο της επεξεργασίας. Μην ουδετεροποιείτε υπερβολικά την ισορροπία λευκού. Διατηρήστε μια τιμή που θα εξομοιώνει τη θερμή αίσθηση του τεχνητού φωτισμού.
Με την ευκαιρία των παραπάνω, μια γενικότερη συμβουλή: είναι σημαντικό να μπορείτε να προσαρμόζετε την τεχνική σας στα δεδομένα που έχετε ανά πάσα στιγμή. Συν τοις άλλοις, δε θα πρέπει να διστάζετε και να κάνετε πίσω, ούτε μια στιγμή, αν θεωρείτε ότι ένα θέμα αξίζει να φωτογραφηθεί – είναι πολύ πιθανό να μην έχετε ξανά την ίδια ευκαιρία!
